Alle inzendingen over schof

Een jonge negerjager van een jaar of zeventien liep over de rotsachtige Afrikaanse heuvels, dichtbij zijn dorpje. In zijn hand hield hij een grote, scherpe lans; aan zijn rug hing een bundel pijlen met boog. De sterke heupgordel was voorzien van een zebraleren buideltje, vol wilde honing uit een...

Bloedwarm was het in de trein. Ik friemelde aan mijn overhemd. Alles, alles zweette aan mij. Toen kwam zij binnen, een smal, klein ding. Ze zweette nog heviger dan ik. Haar rokje plakte aan haar benen, zag ik. Haar navel stak tussen haar rokje en haar T-shirt uit, een dun straaltje zweet droop er...

Vanochtend vroeg kwam ik ze tegen. De duivel en zijn ouwe moer. Ze stonden bij de bushalte. Kleine rookpluimpjes ontsnapten uit de oren van de duivel, zijn gevlekte staart zwiepte tegen de glazen wand van de abri. Ik schoof een stukje op. De duivel droeg een korte zwarte wielerbroek en een rode...

In talkshow 'M' was Lale Gül uitgenodigd, schrijfster van het boek 'Ik ga leven'. Het gesprek nam geruime tijd in beslag. Ondertussen zat Arnon Grunberg te wachten. Zijn er straks vijf minuten over voor de winnaar van de P.C. Hooft-prijs? Margriet, presentator, sprak raadselachtige zinnen....

Zoet. Mijn broertjes ruiken anders. Niet zoals zij. Haar haar zweeft langs mijn gezicht. Zacht is het. En bruin met een rode glans erdoorheen. De lichte krullen vlammen oranje op als de namiddagzon door het bladerdak heen breekt. Ze staat met haar rug tegen de gerimpelde stam van de dikke eik. Zal...

Vanmiddag had ik het weer. Jaren geleden had ik dat ook vaak. Dan vroeg ik mij altijd of waar andere mensen het toch over hadden. Zou het interessant zijn waar zij het over hadden, had ik er wat aan? Was dat waar ik het met mijn eigen soortgenoten over had zeg maar niet interessant en was dat van...

"Schat, kom je naar beneden? Het ontbijt staat klaar''. '' Ja, ja, ik ben bijna klaar'', was mijn antwoord. Nadat ik mijn scheermes nog een aantal keren over mijn gezicht haalde, schoof ik aan tafel. Deze was rijkelijk gevuld. Spontaan begon ik mijn vrouw te observeren: hoe ze liep,...

Dat een spin doodsangst kan hebben, merkte ik enkele jaren geleden... Zoals gewoonlijk elke avond ging ik mijn slaapkamer binnen, knipte het licht aan en daar zat ie, een grote dikke donkere spin met zwarte harige poten op de witte muur...Ik snelde terug naar de gang om de stofzuiger te halen......

In de grote zaal van de gevangenis zaten drie moordenaars aan een tafel. Jacob, Pedro en Kevin speelden een partijtje ganzenbord. Alle drie hadden ze achttien jaren in dit gebouw doorgebracht. Over twee maanden zou de vrijheid hen terug roepen. Nog toonden deze kameraden hun driftige...

Crematorium-uitbater Harry Mens is een abominabele tv-presentator. Toch draait ‘Business Class’ rond zijn persoon. Met Robert Jensen, Henk Otten, schapenhouder Kemp uit Drenthe en jonge boerin Anja schoof gisteren een spraakmakende bezetting aan Harry’s gastentafel. Dit kon wel eens vuurwerk...

Daar zat de verlegen Bjarne dan naast Kees Broodakker in zijn splinternieuwe blauwe auto. Hij was stil. Dat zwijgen was aangenaam. Bjarne voelde zich gelukkig met hem zo dicht bij zich. Plotseling begon Kees toch te praten. “Bjarne”, sprak hij, en toen viel er een stilte alsof hij niet verder...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton dat klare wijn schenkt) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde scholengemeenschap de Vallei (waar men ernstig overwoog de leerling binnenkort centraal te gaan stellen), controleerde met zijn nieuwe digitale...

Ze werd wakker van het vrolijke gekwetter van haar klokradio. 10 na zes. De soesknop deed zijn dienst. Bij iedere daarop volgende tien minuten vond haar vinger moeiteloos de lange balk die zorgde dat het geluid, dat duidelijk de dag aankondigde, terug verstomde. Voor een volgende tien minuten. ...

Het was zondag. De avond ervoor was hij met ons meegekomen. Het was laat en hij zocht een slaapplaats in ons stamcafé. ’s Namiddags was ik bezig wiet en tabak te vermengen. Ik dacht voor de tv te genieten van een luie zondagmiddag. De kamer waarin ik zat, was de achterkamer van een vrijstaand...

Het oude vrouwtje schreeuwde me nu toe dat ze mij haar maat zou geven. Toen ze uitgesproken was overmeesterde de grote Noor mij, trok mijn schoenen en sokken uit en smeerde een lijm onder mijn voetzolen. Hij trok vervolgens ook mijn trui en hemd uit en smeerde lijm met een kwast over mijn...

Alida, een meisje van acht jaar, veegde steeds keurig de vloer van haar slaapkamer. Het stof schoof ze onder haar bed, tot in een gat van de muur. Het was avond; ze kroop lekker onder de dekens. Zoals Alida graag had, stonden de deuren van slaapkamer en badkamer een eindje open. Langzaam dommelde...

De chauffeur schoof het portier van de auto open: "Weest u voorzichtig met instappen!" vermaande ze me Meteen daarop volgde "de schok der herkenning": "U bent er een van Broeckx, van Broeckx uit de Gerard Brandtstraat!" Met die constatering kon ik het alleen maar hartgrondig eens zijn. Mijn...

Het leek een sprookje en dat was het ook, zij was sceptisch zo van- zal ik wel of niet zwichten voor die heerlijke.....na een bar nare eerdere relatie was ze op haar qui vive, wat zeg ik: ze was op haar QUI- VIVE, niets meer, maar ook niets minder. Ze leerde hem kennen, op het moment dat ze vat-...

Een wijklunch werd er georganiseerd, voor mensen die alleen zijn, of voor mensen die het gewoon gezellig vinden met meer mensen aan tafel te zitten. Wij hadden dat nog niet eerder gedaan en zouden bijna de uitnodiging weggooien, maar besloten toch het er eens op te wagen. Twaalf uur werden we...

De laatste tijd leek niets meer zeker. Thuis draaide alles om mijn 5 jaar jongere zus Kelly en mijn middelbare school voelde nog als het dragen van te ruime kleren. Die school was oud en kil, mijn klasgenoten onbekend. Leerlingen uit de hogere klassen keken op ons neer, soms rookten ze of dronken...

'Dan moet je zo'n vent hebben als ik,' mompelde de vrouw bijna onverstaanbaar, terwijl ze een weekblad voor haar mond hield. Het gezicht van haar man was één en al pret. 'Ik stond vanmorgen op,' zei ze moeilijk, 'en het eerste wat hij zei was: 'Je moet eens in de spiegel kijken, je ziet er...

Toen ik eergisteren in de tuin zat viel het me plotseling op. De merels vlogen niet meer af en aan. Ze hadden een nest in de klimop en de jongen waren enkele dagen uit. Voorzichtig schoof ik de klimopbladeren weg. Met een spiegeltje keek ik in de nestkom en…leeg. Het moest die avond ervoor...

Stilte, is dat een linkse hobby? Dik kans van wel. Het kost geld, het heeft met milieu te maken en veel mensen waarderen het. Ik moest hieraan denken toen ik ‘s ochtends in alle vroegte met zaterdagkrant m’n favoriete bankje opzocht, op de begraafplaats bij mijn huis. De lucht was strak blauw,...

Ze had haar best weer gedaan; de gastvrouw. Op de extra grote eettafel stonden tal van lekkernijen. Er was werkelijk aan alles gedacht. In het midden bevond zich een enorme, glazen vaas met wijd uitwaaierende bloesemtakken, waaraan al wat kleine, groene blaadjes verschenen. Op de takken zaten...

Mijn Duitse herder is een bijzondere hond. Hij zit altijd naast me in zijn mand. De dierenarts heeft hem gezond bevonden en hij heeft geen last van erfelijke aandoeningen. Komt nog wel eens voor bij herdershonden. Het klikt prima tussen mij en Victor, zo heet hij. Gelukkig woon ik op het...

Waarover de eerstvolgende kabinetscrisis zou gaan, dat werd een half jaar geleden al met stelligheid aangekondigd. Want in het ladies-departement van Defensie (onder leiding van de dames Bijleveld & Visser) blijft het klungelwerk troef, ondanks geopolitieke deelnames, kosten-baten-analyses en...

Vroeg in de morgen in het voorjaar stapte ik uit mijn bed en liep naar het raam. Mij benieuwen wat voor het weer het is. Ik schoof de gordijnen opzij en zag dat het regende. Een golf van vreugde ging door mij heen. Wat was ik blij. Ik kleedde mij gauw aan en at een stuk brood en dronk thee. Op mijn...

Het was een late wintermiddag. Erik, het zesjarige zoontje van de boswachter, dwaalde alleen in het bos rond. Telkens schoot hij met zijn vingers een breed, rood elastiek weg. "Oh, daarnet trof ik een paaltje. Maar nu schiet ik nog verder... Klets! Tegen een boomstronk aan. Tjonge, eens mikken...

Na een herfst en winter van intense rouw begon de lente van 2011 met de laatste tranen. Alle hoofdstukken over Emma Petronella waren nu echt verleden tijd. Ze lag begraven in haar kist op de grote begraafplaats niet ver van de rozentuin. Jan Boter kwam er iedere maand de hortensia...

En toen kwam er een man met een pistool de kamer binnengelopen. Sterker nog, het was agent Sipowicz: snor, kaal, chagrijnige blik en een drankprobleem, schatte ik zo in. Het pistool was niet getrokken, laat stáán op mij gericht. Neen, het pistool zat in een holster aan zijn riem. In zijn handen...