Alle inzendingen over schrik

...in arren moede op een vriend die tot mijn schrik plotseling achter mij opdook waarop ik niet nalaten kon op te merken dat hij zijn kunsten maar zou moeten gaan vertonen in het Spookhuis op de Kermis.... Hij zou me door een koptelefoon de wondermooie muziek van "La Compasa" laten horen;...

...het dan veranderen in: ik schrik mezelf af. Ik schrik mezelf af, mezelf te zijn. Nou dat is ironisch. Een vallende ster, er vliegt een vallende ster. Ik houd mijn adem in. Echte schoonheid zit daarboven. Alles hier is er slechts een reflectie van. Er drijft een dunne wolk voor de maan, nog...

...niet tegen, maar beter ook denk ik soms. Toch schrik ik bij het nieuws, de zelfrijdende auto heeft een slachtoffer gemaakt, de auto RIJDT wel zelf, maar vertikte het te stoppen, een vrachtwagen over het hoofd gezien. Het voorval vond een aantal maanden geleden al plaats, maar wordt nu pas...

...vertrouwd klinkt deze verkleinende aanduiding als een ego verheffende liefdesrelatie tot jezelf, als een kleinerend onderwerp naar de ander toe. Een schrik - en onrustbarend verschijnsel in deze samenleving die meer en meer wordt gekenmerkt door drank- en drugsmisbruik, door egoïstisch -...

...seconden is vergaan. Geen antwoord kan de schrik, de angst, de pijn, de hoop en de wanhoop, beschrijven, - elke schrijver zou geestelijk aan de beelden ten gronde gaan. Toch kunt u ze allemaal in die Grote Stad zien staan, met een beetje geloof. Er valt nog alles te vieren in Zijn...

...liefde vergeet je niet. Groot was ook mijn schrik toen ze mij vertelde dat hij er niet meer was. Veel te jong was hij overleden. Hoe zou het zijn geweest als ik hem nog eens tegen was gekomen en hem nog even had kunnen omarmen. Die jongen, nu een man maar ik weet dat het niet meer...

...aangevallen. Fysiek! Arme, arme Rutger. Wat een schrik moet dat geweest zijn. Kunnen we een steunfonds oprichten om Rutger in deze moeilijke toestand te steunen? Kunnen alle andere nette Nederlanders zich voegen in het proces? We hopen dat Rutger deze professorale aanslag overleeft en dat...

...goed, ik zag daar de tussenstand. Tot mijn grote schrik, schaamte en teleurstelling stond "Chateau Meiland" ver voor in de peiling. Mochten zij hem winnen, dan is dit toch echt een teken aan de wand hoe het er met de goede smaak en geestelijke gesteldheid van de rest van Nederland voorstaat....

...reacties zijn soms zo heftig dat ik er zelf van schrik en het is niet leuk om daarna bang te zijn dat je weer een vriend of vriendin bent kwijt geraaakt. Altijd maar weer sorry te moeten zeggen, soms wil je niet eens meer naar buiten of weet je gewoon niet meer hoe je jezelf moet gedragen. Ik...

...paar weken ineens helemaal voorbij zijn. Dat was schrikken. Wees gerust; Ik ga de lezer hier niet vermoeien met een – lief dagboek, wat me de laatste tijd toch allemaal is overkomen! - achtig betoog. Ik moest het slechte nieuws natuurlijk beide keren delen met vrienden en familie. Het viel...

...zij nu zijn; harde houten stammen die niet meer schrikken van een briesje of harde windvlaag. Ik draag mijn vruchten, mijn bloesems en ik ben trots op ze en ik draag mijn doornen die ik evenmin verafschuw. Het moest zo zijn dat ik vruchten en doornen draag. Ik oordeel niet over mijn vruchten...

...wel toevoegen dat onze wonderlijke en excentrieke buurman, die op amateuristische wijze voor acteur speelde, zich weleens verkleedde als heks en ons, kinderen op die manier schrik aanjoeg. Nu wil het geval dat wij het wonderlijke idee kregen dat "de heks" gevlucht was naar het "magische...

...kwam driftig uit haar stoel. Van schrik stapte Johannes een stap naar achteren. Met een wijzende wijsvinger liep ze boos naar hem en zei: “wat! Zeg mij wat! Wat, zou het voor zin hebben om dat uit frustratie te doen?!” Met een sarcastische blik vroeg ze: “brengt ons dat weer...

...merel is een ieder er op zijn eigen manier en soms hoor ik een hoop gekwetter en alle hiphoppers duiken weg en zie daar: een raaf plant zich neer. Dat was even schrikken voor ons allemaal, maar daar ging de grote zwarte heer weer. Ik kijk nog eens lachend naar buiten waar ik terecht kan...

...van woeste landschappen, die oom G. meegebracht had uit de Verenigde Staten, joegen mij schrik aan...... (Wordt eventueel vervolgd)

...keek. Mooie bruine benen had hij en tot haar schrik zag ze een dikke knobbel op de plaats van zijn geslacht. Wie loopt er nou zo bij, dacht ze. Opeens nam hij het woord en zei: ''Dag mevrouw, ik vind het fijn, dat u naast mij ging zitten. Ik zie graag mooie grote vrouwen, zoals u bent....

...tenminste 1 vogel, die van dat open deurtje ook! Wat gefladder laat haar opkijken, ze ziet tot haar stomme verbazing haar vogel op de tafel zitten, maar voor ze van de schrik bekomt en het dier wil pakken…, slaat het de vleugels uit en kiest het ruime sop….nou ja, de lucht dan. Van alles...

...zij had zichzelf niet beter kunnen zien. Van schrik was ze van de bank opgestaan en liep nu doelloos in de kamer rond. Ze hoorde de stilte, zo nu en dan verstoord door haar eigen ongecontroleerde ademhaling. Ook hoorde ze zichzelf sloffen, en besloot daarom maar weer te gaan zitten. Voor de...

...een staande ovatie geef, heeft ie door, dat die ziekenwagen bijna voor ons op had kunnen komen draven! Hij duwt zijn hoofd in zijn handen en ik vervolg mijn weg, met bonkend hart, want jemig, de schrik zit er vandaag bar goed in hoor! Je moet blijkbaar niet alleen opletten waar je zelf rijdt,...

...geen december-gat, maar een gat van verlies, van schrik, van eenzaam, van… missen. December, ook voor hem die niet meer terug hoeft te komen in het ziekenhuis, uitbehandeld als het ware, niets meer aan te doen, ze zijn en blijven nog met zijn tweetjes en ik zeg: maak herinneringen, zoveel...

...ik heb niet geschoten!’ ‘Piter?!’ schrik ik, want ik heb al meer van die akkefietjes met Piter gehad, maar daar hebben we samen heel goed over gepraat en toen zijn we vol vertrouwen aan een nieuwe en betere fase van onze vriendschap begonnen. ‘Ik heb niet geschoten!’,...

...de grijze dame mijn voeten, ze kust me. Even schrik ik, maar raak dan vooral toch doordrenkt van dit moment. Mijn vloed ebt weg. Er is een zee van tijd. Gisteren was gisteren, later is later, het voelt even als voor eeuwig bevrijd. In de verte lonken de duinen. Het vlakke land daarachter...

...ratelend geluid…ik sta stil en zie tot m’n schrik dat er iets tussen de spaken zit, roep: wacht! Hij stopt abrupt en ik zeg: de snelbinder zit tussen de spaken, hij zegt nee hoor maar ik wijs: kijk nou, U valt zo echt! Hij kijkt naar beneden en ziet dan dat: het oogje van een losse...

...ook een borstel.’Borstel jij Eefje maar, die doet echt niets’. In gedachten voel ik de suizende slag van zijn hoef in mijn gezicht. De schrik slaat me om het hart maar ik overwin mezelf. Als altijd. Uiteindelijk sta ik in de nis en borstel Eefje. Hier is het bij gebleven.

...een enorme berg stront sta! De man rent vloekend weg, ik lach, heel hard, zo hard dat ik wakker schrik..... Goedemorgen schat, hoor ik naast me....

...blauwe rookwalm en dame in spe, loopt verder, schrikt nergens van en ik zie weer haar handen uit de zakken komen. Inmiddels is ze vlakbij het fietspad, ze zal toch niet? Maar ja hoor, ze zal toch wel, er komt een fietser aan, moeder met kind, dame vuurt en gooit achteloos het projectiel...

...wat een loeihard exemplaar! Tja zegt hij, van de schrik bekomen, scootmobiel is een soort Scooter en die hebben een harder claxongeluid! Tja, ik kijk eens naar zijn Elite en vraag: wat is jouw apparaat dan? Toch ook een scootmobiel? Maar duidelijk eentje met minder volume, dat blijkt! Afijn,...

...mijn leven al zestien jaar geweest. Het joeg mij schrik aan, want ik wist dat ik dit voor de rest van mijn leven zou moeten meedragen. Ik begreep opeens waarom ik altijd de eenzaamheid opzocht, en mij verwijderde van de mensen. Die ruis in mijn hoofd kreeg een naam, ik noemde het: raar in mijn...

...en net met een huis, dan is het wel even schrikken. Mijn Tante, normaal een leuke opgewekte vrouw, zag ik binnen drie maanden aftakelen van een sterke vrouw naar een vaatdoek. Zo gaat het op dit moment in Nederland. De druk die er wordt uitgeoefend op ons de jeugd, maakt mij best wel...

...flakkert op. Geen hond die opwipt van schrik. In tegendeel...we geven geen kik. Een uitzinnig feest, het wulps getast, smoort de koortsdroom. We hijsen de zilveren kelk, laten ons gretig bedwelmen, snuivend aan de flessehals, de genotsduivel die opwolkt. Uit oranje vellen hebben...