Alle inzendingen over trag

Het wordt de hoogste tijd na de nederlagen tegen Kroatië en Italië dat bondscoach Koeman zijn onuitputtelijke vertrouwen in Van Dijk - te traag en te laconiek - opzegt en verder gaat met De Vrij en De Ligt in het hart van de verdediging van Oranje.

De gereformeerde basisschool Onder de Wieken aan De Omloop in Oldehove heeft sinds enkele weken een nieuwe juf voor groep zeven. Juf Diewerke Kloosstra is geboren in Grijpskerk, waar haar ouders nog steeds wonen. Haar vader is een gepensioneerde notaris en haar moeder schrijft streekromans op een...

Het schrijven van een beschouwing vind ik al bijna even moeilijk als het schrijven van een column, zeker als je op dit tabblad met even veel belangstelling gelezen wilt worden als onze veelzijdige Joanan Goddess Namaste. Om zijn aanpak te evenaren moet men zijn feilloos geheugen, zijn geduld bij...

Zolang geld en macht het grootste goed blijft en de flora en fauna als ondergeschikt wordt gezien aan ons bestaan wordt de wereld er niet beter op.

Ze noemen het daar de "Vloeiweiden" of het "Vloeieind" (Ik wil ervan af zijn waarom ze het daar zo noemen; de volksmond schept zo haar legenden, fabels, spookverhalen en mythen; is daar wellicht de naam op gebaseerd? Als je geluk hebt kun je daar, op een kleine, afgegrensde weide, koeien...

...als de wijzers van alle klokken en horloges zich trager dan traag voortslepen en het schijnbaar oneindig langdurige traject langs hun wijzerplaten afleggen, weet ik dat het weer zondag is, en wel één van de tweeënvijftig "ondraaglijke" zondagen die een jaar herbergt. Zoveel is zeker; de tijd...

...dat de strijd, de strijd van deze tijd? In het trage spoor domineren snelle blikvangers zich koning te rijk. Maar ook zij staan zij aan zij, wachtend in de rij. Mooi is dat, allemaal gelijk, als gelijken in een rij. Wachtend op beweging. Slechts de tijdigheid hiervan biedt troost aan deze...

Het prijsschieten op minister De Jonge (volkshuisvesting) laat meer de machteloosheid zien van de oppositiepartijen dan de nalatigheden van de kneiterharde werker De Jonge. Hij zette alles op alles om Nederland aan mondkapjes te helpen in de barre omstandigheden van twee jaar geleden, waarbij hij...

...met het publiek dat zich voortbewoog als in een trage colonne. Sommige kramen toonden een eerlijk gezegd wel wat merkwaardige uitstalling van plastic doodshoofden en andere parafernalia maar anderzijds kon men aan zijn trekken komen, consumeren en kopen naar hartenlust.... De grote coryfeeën...

Jij ging op weg als tastend licht dat over de wateren zwierf: glanzende kiem, geduldige vonk waaruit de sterren zijn geboren. Het melkwegstelsel streek jij aan tot een flonkerend wiel van licht: om elke ster, uit gas en stof verdicht, schiep jij groene werelden vol hunkerend, denkend...

Opnieuw ging ik vandaag mijn trage gang naar het ziekenhuis, allerminst mismoedig gestemd in een laat seizoen over het bochtige pad langs onze woningen in de richting van het nabijgelegen ziekenhuis. De blaadjes warrelen al omlaag van de bomen en ik vind het wonderlijk en zo komisch dat een klein...

De angst zat er alweer goed in, toen jeugdige, lichtontplofbare testosteronbommen in Keulen, Stuttgart en Hamburg ruim duizend vrouwen hebben aangerand, verkracht en bestolen. Wéér die vervelende straatschooiers uit met name Marokko! De integratie is bij deze criminelen nu al mislukt en het is...

Ik denk niet rechts en ook niet links. Ik ben niet open, noch ben ik slinks. Ik vlieg niet hoog, maar zeker niet te laag. Ik ga niet snel, ik ben ook niet traag. Ik denk niet zwart en ook niet wit. Ik ben niet koud, noch ben ik verhit. Ik denk niet groot en ook niet te klein. Ik ben niet grof,...

Naarstig op zoek naar weer een lager punt, ontsprongen uit smeltend ijs of opwellende bron, mijn stroom leidt naar een zee aan mogelijkheden. Ik val als water in de bergen, meander traag in de lage landen, ruis langs riet en beemd. Bedding is vertrouwd, ik vloei niet anders, geef voeding aan de...

...De pijn noodzaakte mij te strompelen bij mijn trage parcours door de straten en deze veroordeelde mij bijna tot de status en de lotsbestemming van een slachtoffer, van een voortijdig gehandicapte, van een invalide die nog net niet rolstoelgebonden was. Plotseling en onverwacht smolt de pijn...

Ik wil zo graag iemand aan de kaak stellen, maar niemand weet waar iemand woont. Ik schrijf en reageer, maar iemand heeft zich op tijd achter regeltjes verschoond, en niemand weet waar en waarom iemand troont. Directe vraag, waar ben je bang voor, ik bedreig je niet, ik zing alleen af en toe een...

...bij het venster. Zij zag de witte, pluizige, trage wolken niet niet die rustig voortdreven boven de stad zoals altijd al en zoals tot in lengte van dagen. Zij had geen aandacht voor de paarse kopjes van de krokusjes op hun fragiele steeltjes in het vroege voorjaar. Zij rook de geur van vers...

...in het herfstseizoen als met goedgunstige hand de confetti van vele eikels en kastanjes is uitgestrooid. Daar, in een bocht van de trage, kabbelende rivier koestert mijn vriend zijn vergezichten en de aanblik van de kleurige bootjes die dansen op de stroom......

Alles moet sneller en beter. Muziekclips waarbij het beeld langer dan een seconde blijft staan, zijn te traag. In elke aflevering van Top Gear zit een item met een razendsnelle bolide of iets dat daar op lijkt. En bij filmtrailers is het tempo zo hoog opgevoerd dat je nauwelijks ziet waar de film...

"Wat is uw naam?", vraag ik de man die, als in stille, placide bedachtzaamheid, kennelijk gewikkeld in eigenzinnige, esoterische overpeinzingen, op de bank zit in de gemeenschappelijke, kale woonkamer die hij deelt met zijn mede-cliënten van de inrichting. "Mijn naam is Gijs", repliceert...

Ik sta te wankelen en te trillen op mijn benen voor het loket in de sfeerloze dokterspraktijk - waar mijn huisarts sinds jaar en dag zetelt en waar de meisjes stressen om hun taken te volbrengen - in afwachting van de diagnose. Mevrouw heeft enige tijd nodig om de computer te raadplegen die men met...

...was het ziekenhuis genaderd met mijn trage pas, voortstappend door paden, omzoomd met hagen met fris groen gebladerte) In de wachtkamer spreekt een oudere dame mij aan: "Bent u ook een van de gelukkigen?" "Ik ben gelukkig dat ze mij nog kunnen helpen" is mijn antwoord. De...

Lichtgrijze rook kringelt onbekommerd, grillig en vrijmoedig uit een schoorsteen in de verte, volgt zijn eigen weg en patroon en gaat waarheen hij wil. Een inktzwarte kraai hinkt onbeholpen maar dapper en welgemoed door een dakgoot en beklimt de zilvergrijze gelaagde schubben van de dakpannen,...

De Maas gaat haar trage gang en stroomt rustig en gelaten bij Bokhoven. Een enkel schip vaart aan onze ogen voorbij, gedragen door het water. Restaurant "Het Veerhuis" biedt uitzicht op de rivier, maar vandaag stonden de rieten stoelen als het ware "werkloos" en ondersteboven op het terras....

Ik was altijd al traag van begrip, het dubbeltje viel altijd vele malen later dan bij anderen, moppen snapte ik ook nooit meteen, meestal lachte ik vijf minuten later dan de rest, de snuggeren. Ik liep op de vele scholen waar ze mij plaatsten, ze vroegen mij niet of ik wel wilde, ook al rap achter...

...schandaal, woningramp, politieke slapte en trage formatie, toenemende steekincidenten, stijgende armoede bij kinderen en de scherpe kloof tussen hebbers en niet-hebbers. Ja, dan scoort ‘We zijn er bijna’ als vlucht uit de realiteit uitstekend. Maar ook bij mij wringt en schuurt dan het...

Hij loopt als een trage gevangene met ouderwetse ketenen aan zijn kromme reigerpoten. Zijn norse blik is zwart als zijn ziel en onder zijn dure kleren verbergt hij een beteugelde lul met voedoe-tatoeages, een lekke, gescalpeerde collectezak. De God in zijn ijzeren kop lijdt aan het hele...

...runderen de bel aan; de goedmoedige lobbesen, de trage runderen, zodat zij al van ver hoorbaar zijn, terwijl zij voortsjokken over de glooiende bergpaden. Daar treedt de boerenkapel aan, op zondag, de mannen in het kostuum gestoken: de martiale klanken weerkaatsen opgewekt en enthousiast in het...

...gevorderd met mijn wandeling en ik had met mijn trage maar kordate en wilskrachtige stap de brug bereikt die leidt naar de winkel die onopvallend schuilgaat te midden van de huizenrij. Helaas stond ik, aldaar aangekomen, voor een gesloten deur en moest ik nolens volens de terugweg aanvaarden....

Tiel. Toen ik er de laatste keer was was het zomer. Ik wilde Woemi de Waal laten zien, de boten op de rivier die daar zo mooi traag door oneindig laagland meandert. Dat is een gedicht. ‘Dat hoef je mij niet te vertellen’ bijt ze me toe. Woemi is moe, het is ver, weer eens te ver, het is warm...