Alle inzendingen over treinen

- een cursiefje - Men vraagt mij weleens, hoe kom je aan inspiratie voor je gedichten. Welnu, poëzie is met wijdopen ogen door het leven gaan en tot je verbazing merken, dat het inderdaad op straat ligt, je moet het alleen even oprapen voordat het teloor raakt. Hoe dikwijls gingen we niet...

Stond ik ineens in Zevenbergen. Station te vroeg uitgestapt. Had Oudenbosch moeten zijn, maar de gebouwtjes - na Valkenburg de twee oudste stationsgebouwtjes van Nederland - lijken nogal op elkaar en Nick Drake op mijn mp3-speler overstemde de vriendelijke stem die mij een verhaal zou hebben...

Leve de Boekenweek. Vandaag de laatste dag, hij vliegt voorbij. Vorige zaterdag nog snel Vertigo van Paul Auster gekocht voor het boekenweekgeschenk. Dat moet een best boek wezen, en die Auster een bar beste schrijver. Zo zei men dat in de kringen waar ik opgroeide. Is Tim Krabbé nu...

Op een klein stationnetje, ’s morgens op het perron, stond ik te wachten. Het was mistig, en in de verte hoorde ik de trein al naderen. Het gestamp van de locomotief werd steeds luider, en met een hoop geknars van de remmen kwam het boemeltje tot stilstand. De deur ging open en mijn blik viel...

Met een niets ziende blik zat ze voor het raam. Het eentonig geluid van de voortstormende trein hoorde ze niet. Het doel van de reis interesseerde haar niet. Daar zat ze dan. In een coupé tweede klas die stonk. Even had ze de mensen naast en tegenover haar aangekeken. Terwijl de één de Spits...

Wouter en Mien waren op de huishoudbeurs in Amsterdam. Zij genoot met volle teugen van de hapjes die werden uitgedeeld, maar hij vond dat moderne gedoe maar niks. Laat in de middag hadden ze alles wel gezien en verlieten de huishoudbeurs. In een naburig café aten ze een broodje en dronken een...

Toen ik een jaar of acht was, het was in ieder geval nog voor het uitbreken van de oorlog in mei 1940, woonden mijn ouders in Amsterdam, op een bovenwoning. Mijn vader werkte bij de stadsreiniging en liep met zo’n klepper door de straat om de buurtbewoners te waarschuwen, dat ze hun vuilnisbak...

Zojuist, vlak voor vertrek, deed zich in in de stiltecoupé in de trein richting Schiphol een situatie voor, die ik u met plezier niet wil onthouden. Een wat oudere, nogal streng ogende vrouw nam het op zich een stel links van haar op de geldende bepaling der stilte (die in overeenstemming wordt...

De vrouw neemt hijgend plaats tegenover me. ‘Dit is toch de trein naar Amsterdam Centraal?’ ze kijkt me vragend aan. Ik knik bevestigend, wend mijn ogen af en kijk uit het raam. Zonder het te zien, voel ik dat de vrouw mijn blik zoekt. Als ze even gebogen zit om iets uit haar tas te...

Vakantietijd! Dagen waarop oma en opa op de kleinkinderen ‘mogen’ passen, stapelen zich op. Ook vandaag hebben wij weer het genoegen met twee kleine spruiten de dag door te brengen. Dat de woonkamer in no time een puinhoop wordt, daarover maak ik me al lang niet meer druk. Dat ze met hun...

Een trein zonder remmen dendert af op een wissel en dreigt vijf kinderen dood te rijden. Als ik de wissel omgooi gaat de trein over het andere spoor en rijdt een oude man dood. Wat doe ik? Mijn gevoel zegt dat ik de wissel om moet gooien want kinderen zijn kinderen en die hebben nog een heel leven...

Zonder dwarsliggers rijden er geen treinen.

De trein van 11.47 uur naar Amsterdam nemen, dat is het plan. Het is 6 minuten lopen, maar ik houd niet van haasten en trek dus om 11.30 uur de deur achter mij dicht. In de lift kom ik een medebewoner van het appartementencomplex tegen. Ik ken hem van gezicht én van zijn verhalen waarvan hij vindt...

Na het boodschappen doen, waarin we natuurlijk werden geconfronteerd met diverse sirene’s, waar we geen aandacht meer aan besteden dit omdat het meer gewoonte dan uitzondering is, komen we thuis en lees ik waarom er zoveel kabaal was....het treinverkeer tussen Capelle en Nieuwerkerk ligt stil,...

Wie kan nog wensen te vertoeven te midden van de gribus die zich manifesteert in Breda, tussen de vervallen flatgebouwen, tussen de restanten van een fabriek, genaamd "De Faam" waarvan een schoorsteen eenzaam oprijst te midden van puinhopen? Merkwaardig genoeg is daar dan ineens dat...

...vrolijk van. Hoe zit dat eigenlijk met die treinen? En het personeel? Heb ik ze nou over het hoofd gezien? Als er personeel is, waaraan herken ik ze? Hoe kunnen ze mij helpen? Rustig gaan zitten. Het komt vanzelf. Wat zou het toch mooi zijn als er ook een spoorboekje zou zijn. Een...

Zover het oog reikt klieft de dijk zich door het vlakliggend landschap. Over weilanden, sloten en heggen strekt hij zich kaarsrecht uit, onverschillig voor het land dat slechts ter ondersteuning dient, zoals de dijk slechts het spoor draagt, het spoor de trein en de trein de reizigers. Het land...

Afgelopen donderdag ging mijn trouwe vierwieler voor de keuring naar de garage. Omdat ik het jaar er voor nog al wat geld aan het oude autootje besteed had, had ik nu de stille hoop dat het dit jaar wel mee zou vallen. Maar helaas werd ik door de garagehouder netjes gebeld om te horen wat er...

Er zijn geen gemiste kansen, alleen kansen die men nog niet heeft aangegrepen. Kansen zullen zich altijd voordoen in ons leven, het is dan ook veeleer als iemand die de trein heeft gemist en beseft dat er altijd een volgende trein komt. En zo bezien komt men er altijd, ook al is het wat later...

Ik ben weer eens aan de late kant. Om de trein nog te kunnen halen, trek ik tegen mijn zin in vanaf halverwege een sprintje naar het treinstation. Na iemand bijna omver te hebben gelopen, kom ik boven op het spoor aan. Daar blijkt mijn trein tien minuten vertraging te hebben. Als doorgewinterde...

Mijn moeder belde mijn broer om te vertellen dat haar telefoon het niet deed. Zaterdag hadden we onze jaarlijkse familiedag. Dit keer was mijn neef aan de beurt voor de organisatie. Het was een zonnige dag in een prachtig stadje, ’s avonds aten we buiten aan een lange tafel op een plek in een...

Persoonlijke eenzaamheid is sterker dan de fantasierijke gedachtewereld van je brein, als de trein het station vergeet. Wachtende mensen die afwisselend op een van hun beide benen steunen en zodoende langzaam lopend stil blijven staan. Werktuigelijk de krant van de ene naar de andere zijde van de...

Vroeger was de trein het meewerkend voorwerp.

Het sociale gedrag van mensen die met de trein reizen is best interessant. Ten eerste is er het afbakenen van het territorium. Tassen worden pontificaal op de stoel naast de reiziger gezet, zodat er, alleen als iemand het persoonlijk vraagt, ruimte gemaakt wordt om samen op een tweezitsbankje...

Waarom staan we stil conducteur? Ach meneer, nieuw grind, lekke bielzen, eikels op het spoor, depressieve bovenleiding, u zegt het maar. Pardon? Ja, ons wordt niks verteld, Pro Rail is bezig met onderhoud en het treinschema is over de kop, voor ons ook steeds een gok waar we terechtkomen. En...

Laatst voor het eerst van mijn leven op de meest ongewenste plek van Nederland geweest. Nee, niet Almere. Warm. Als je met de trein gaat, kom je daar wél langs. Met een beetje pech moet je er zelfs overstappen. Zoals deze jongen, die voor 'zaken' naar het oord moest waarover hij - hoe is 't...

Zijn zure gezicht staart mij aan vanaf de andere bank in de trein en het is duidelijk dat hij niet gecharmeerd is van de hond die ik bij me heb.En hoewel het duidelijk is dat de hond in training is (zijn lesjas heeft hij aan) kan ik bijna letterlijk de gedachten lezen van de meneer. Helaas, ik heb...

...de roest. Vermoedelijk rijden daar al jaren geen treinen meer op. Er groeit namelijk ook al onkruid tussen de dwarsliggers. Het komt al bijna net zo hoog als het perron dat er naast staat. Helaas zit het grijze beton onder het fel gekleurde graffiti. Allemaal buitenlandse woorden. Ik kan niet...

Tweede Kamerlid René Leegte voert voor de VVD niet langer het woord over de gaswinning in Groningen. Leegte maakte dit vanavond bekend. Eerder dit weekeinde maakte hij al excuses voor een telefoongesprek dat hij vrijdag in de trein voerde na een werkbezoek in het door aardbevingen getroffen...

Van het groepje dat een tweetal banken rechts voor me zit, kan ik vanaf mijn plaats alleen de man op de hoek zien. Hij wordt, aan het gesprek te horen, vergezeld door drie vrouwen. Zijn wat bedeesde uitdrukking boven het dunne snorretje fluistert dat hij zich in de minderheid weet. Hij past op zijn...