Alle inzendingen over verkleuring

De esdoorn, die sinds jaar en dag mijn woning beschermt, ontvouwt in dit seizoen haar kruin als een wonderlijke bosschage met de aanzetten van geel gebladerte zoals in de Natuur betaamt. Gele blaadjes resteren nog aan de andere boom aan mijn venster, gedeeltelijk kaal nu en zwarte takken tekenen...

De scheidslijn is getrokken; de bomen verkleuren in het late seizoen. Mijn verre jeugd ligt diep verzonken in een peilloze kloof; de aanzetten van grijsheid tasten mijn haardos als met voorzichtige handen aan. Loutering is mijn deel geworden en de wijsheid die ik wens mag mijn bezit worden. De...

Ik geeuw en kruip langzaam diep onder de dekens. Als een meesteres in camouflage, pas ik me aan aan de omgeving waarin ik me op dat moment bevind. Zo los ik volledig op in mijn omgeving en word ik helemaal geabsorbeerd. Maar, regelmatig verkleur ik ook om mijn gemoedstoestand te uiten....

Een lichte verkleuring vertoont zich nu aan het geboomte aan mijn venster. De Natuur, de arme Natuur die niettemin in het huidige tijdsgewricht haar treurige klaaglied zingt, volgt nog haar ritme, haar trouwe cadans van eeuwen her en een nieuw seizoen treedt in. Een zwak briesje beroert het...

Zoals een klein, grijs lokje aan de slapen de oude dag aankondigt van overigens nog jonge en lieftallige personen, zo was te zien aan enkele geel en bruin verkleurende bladeren aan de bomen dat de herfst inzette. En zo trad de winterkou in bij je terugkomst.... Je warrige, grijze haar overdekte je...

De hemel van september is lichtblauw of staalgrijs. Ik hou van dit seizoen waarin de nieuwe potloden geslepen worden (je ruikt hun geur van cederhout), waarin de boeken weer geopend worden, waarin de berken en beuken nog net niet verkleuren en waarin je al thuis kunt zitten als je geluk hebt met...

...in mijn snijtanden, die hoe dan ook wegens hun verkleuring en scheefheid nooit een schoonheidsprijs hebben verdiend. Hierdoor is een zwarte vlek ontstaan die eveneens ontsierend is. In Tilburg Zuid bevindt zich een massief, kolossaal gebouw, een soort "alternatief kantoorpand" met vele...

De vochtige lucht hangt als een klam wollen deken over het land. Het veld voelt als een weidse leegte, reikend naar de horizon, waarop de maïshalmen zich rimpelen als golven bij elk zuchtje wind, deinend als een zee van natte, gouden, lonkende trossen. Alleen bij valavond, onder de dalende oranje...

Ik ben van de natuur. Ik ben de vogel wiens koers lastig stand houdt in de wind. Ik ben het blad dat van de bomen waait, Woest als felle woorden, waaiend over straat. Een afgescheurde tak, niet ver van de moederstam, Ik snak naar adem. Ik ben de zware wolken jakkerend door de...

Het is nacht. De lantaarnpaal schijnt zijn flauwe licht door mijn slaapkamerraam. Ik kijk naar "mijn" boom. Op de een of andere manier troost het me te weten dat die boom er nog zal zijn als ik er allang niet meer ben. Alle seizoenen heb ik zien gaan en komen via die boom en in alle goede en...

Als we ook maar iéts zeker weten is het: dat we geboren zijn om te sterven. Toch is het tijdstip bepalend voor de lengte van je leven, want: de baby die nog geboren moest worden, stierf reeds in de moederbuik. Alles stond klaar, het was zo welkom zo ontzettend geliefd al van net - bij het...

Aan onze nationale Sinterklaastraditie is een nieuwe traditie toegevoegd: de Zwarte Pietendiscussie. Elke oktober duikt hij weer op: vanwege de slavernij, vanwege de discriminatie, vanwege de stigmatisering moet het nu eindelijk afgelopen zijn met de eeuwenoude traditie om Zwarte Piet de knecht te...

Onder een helderblauwe hemel met weelderige Oer-Hollandse wolken fiets ik vandaag langs de velden van Brabant naar huis. De wolken zijn hagelwit in de top en verkleuren onheilspellend donkergrijs in hun bodem. Sommigen hangen laag, dreigen zich ieder moment bruut over het land uit te storten....

Tiel. Toen ik er de laatste keer was was het zomer. Ik wilde Woemi de Waal laten zien, de boten op de rivier die daar zo mooi traag door oneindig laagland meandert. Dat is een gedicht. ‘Dat hoef je mij niet te vertellen’ bijt ze me toe. Woemi is moe, het is ver, weer eens te ver, het is warm...

Er was het verhaal van het onzichtbare schip. Ik weet niet of het waar is. Dat Europese zeevaarders, op ontdekkingsreis naar nieuwe werelden, hun imposante driemaster in de baai van een onbekend stuk land voor anker lieten gaan. Dat de natuurlijke bewoners van dat eiland of die plek nog nooit...

Rijdend in hun scootmobiel en bijna thuis zijnde werpen beiden nog even een blik op de familie Zwaan, die gemoedelijk dobberend in het water met hun kroost de middag doorbrachten, nog even een kort bochtje en dan zijn ze thuis. Zij rijdt achter hem, als ze iemand iets hoort roepen en stopt, een...

...was, waar het optrad en of er sprake was van een verkleuring van de huid. Het zat aan de achterkant van zijn nek en net boven de schouderbladen verklaarde hij. Met behulp van twee spiegels was het voor hem als een soort verhoging zichtbaar geweest. Als iemand van ons het voorzichtig zou doen, dan...

De trein dendert langzaam door het grijze landschap dat door een laaghangende sluier van mist in tweeën wordt verdeeld. Zittend tegen de opengeschoven laaddeur van de trein kijk ik uit op de benevelde jungle. Naarmate het daglicht het overneemt van de lange nacht die ik doorgebracht heb in de...

Op een ochtend ging de telefoon. Wouter nam de hoorn van het toestel, en zei: ''Met Jansen.'' ''Hallo buurman, hier met Carla, moet je horen, ik heb een digitale camera gekocht, vind je het goed, dat ik even langs kom om een foto van jullie te maken?'' ''Ogenblikje, even aan Mien...

...in rariteiten, verdraaiingen, inhammen, verkleuringen en uitstulpsels. Dat is nu juist de schoonheid van het ouder zijn. Ooit dieren gezien die hun grijze haren uit onvrede uittrekken? Of die een stucadoor bellen? Die cosmetische chirurgen spelen in op de ijdelheid van de mens, zonder...

...verdient. Grijs haar, rimpels, verzakkingen en verkleuringen zijn de natuurlijke gang van zaken, die we niet behoren weg te poetsen met dure schoonheidsbehandelingen en negeermethoden. Mijn huid is ook niet strak meer en vertoont schubachtige inkepingen als van krokodillen en slangen. Er komen...

...aan de minder bedeelden uitdelen. Door de rode verkleuring lijken het wel tomaten. Tja, die arme Grieken, Vladimir Poetin ziet zijn kans schoon om voet aan wal te krijgen, in het groot dan, groter dan zijn vakantievilla naast koning, keizer, admiraal, Willempie kennen we allemaal, die door Lucky...