Alle inzendingen over verplegers

De verpleger, de trouwe en zozeer liefdevolle verpleger, heeft zijn langjarige carrière volvoerd bij "Prisma" waar mijn broer een "plaatsvervangend thuis" heeft gevonden. De lage gebouwen, omringd met grasvelden waarop bomen hun kruin ten hemel heffen, bieden huisvesting aan tal van cliënten...

Mevrouw is gearriveerd op de Dagbehandeling Oncologie....De verpleger verzoekt haar zich uit te strekken op het bed. Het grijze haar van mevrouw is als een keizerskroon. Ze klemt haar tas, een onmisbaar attribuut van de ouderdom, tegen zich aan alsof deze haar enige bondgenoot is in duistere...

...en dag veroordeeld is tot het gezelschap van verplegers, telkens anderen, die elkaar in een nooit eindigende stroom vervangen en afwisselen. En de lieflijke jonge vrouw die mijn arme broer begeleidt geeft veel om hem, kust en streelt hem en voorziet zijn armzalige haardos van gel. Hij vindt...

...had hij mijn naam genoemd tegen zijn verplegers. Toen ik er was pakte hij liefdevol mijn hand en kuste hij mij. "Broer en zus" verklaarde ik: "Broer en zus, Thijs en Ineke"... Mijn broer is alom geliefd te midden van de overige cliënten. In de inrichting verblijft hij onder de...

...ziel en persoon van mijn gemankeerde broer. De verplegers hier zijn alles al gewend. Gelukkig kwam de zwarte, elegante auto van de Regiotaxi mij ophalen en binnen in het voertuig kon ik het menselijk vernuft bewonderen waarmee de apparatuur voorin tot stand was gekomen, waarmee het meisje mij...

Met de verpleger had ik een stilzwijgende verstandhouding. We lachten beiden geamuseerd maar met mildheid en mededogen om het lot van mijn tragische en betreurenswaardige broer die op die bewuste dag drie platen uit het plafond gesloopt had. "Wil Thijs niet kleuren in het mooie boekje?" vroeg...

...zien komen en gaan; zijn ouders, de zussen, de verplegers; ze kwamen en gingen en verdwenen in onbereikbare, onachterhaalbare verten, terwijl hij zijn dagen en nachten, getekend door zijn ziekte, doorbracht in wat men, eufemistisch, aanduidt als zijn "appartement"; een ruimte, nauwelijks meer...

...uitstekend. Zijn thuis zal gedurende zijn leven de inrichting zijn waar hij onder de hoede van trouwe verplegers wel en wee zal kennen, geluk en verdriet.....

...echter een feestdag; zijn zus komt op bezoek! De verplegers omringen de zwartharige mevrouw met alle mogelijke égards die ze verschuldigd zijn of zelfs zoals de meeste mannen verering koesteren voor de vrouw. De zus ontfermt zich over de zwakbegaafde broer. Bij het afscheid zal Philippe met...

Ik besloot het hem tenslotte maar eerlijk te bekennen: "Ja, u hebt te maken gehad met mijn broer, met mijn krankzinnige broer, Thijs". De man die ik ontmoet had in de wachtkamer had jarenlang als verpleger gewerkt in de inrichting en hij was wegens zijn menslievende professie ongetwijfeld op de...

...indigoblauwe deken over de wereld lag, zijn de verplegers gekomen in de groengele beroepskleding en ze brachten de grote zuurstofcilinder mee en drukten het levensreddende zuurstofmasker op mijn gezicht. Ze hadden als verwonderd ofwel medelijdend rondgekeken in mijn flatje waar het exotische...

De ongearticuleerde klanken, die mijn arme broer uitstoot, krijgt hij niet over het voetlicht. Tevergeefs probeert hij me duidelijk te maken wat hij eigenlijk wil zeggen en tevergeefs vraagt hij daarvoor begrip bij zijn goedbedoelende zus. De verpleger leunt welwillend achter hem en lacht...

...moest het ouderlijk huis; de ogen, de handen en de armen van degenen die hem liefhadden al vroeg inruilen voor de onpersoonlijkheid van de verplegers, als waren zij anonieme robots. En hij vraagt en blijft vragen naar het recht van de liefde en krijgt geen antwoord.....

...een bosrijk gebied. De broer, onze wilde, ongezeglijke, onrustige broer, was ondergebracht in de grote villa, genaamd "De Hondsberg" waar verplegers over hem waakte. Hij zou zijn "ongelukkige carrière" van zwakzinnige "voltooien" in diverse andere en andersoortige inrichtingen.

In het schimmige, schemerige, zozeer gemankeerde brein van mijn arme broer heeft ondanks alles nog een futiel en nietig besef van de opeenvolging van de seizoenen postgevat. Hij spreekt dit uit en zegt de riedel op tegen de trouwe en liefdevolle verpleger, zijn plaatsvervangende vader sinds lange...

...uw zin?", vraag ik. Hij knikt bevestigend. De verplegers vragen hem wat wasgoed op te vouwen dat verkreukeld in een plastic wasmand ligt. Traag loopt hij op de desbetreffende tafel toe en met bedachtzame gebaren hanteert hij de kleding van zijn mede-bewoners. Hij heeft veel te overdenken maar...

...gewonnen. Ik was er zeer gelukkig mee dat de verplegers in de groen-gele kledij gekomen waren en ik bedankte hen uitvoerig. In een slordige nachtjapon, haast ontkleed, zat ik op de bank toen ze razendsnel het zuurstofmasker op mijn gezicht legden. Nog nooit was ik in een ambulance vervoerd,...

...beland op de "reling" van mijn balkon. In het ziekenhuis betreed ik de lange, kale gang, geflankeerd door de zalen met de bedden, bezet door patiënten. De verplegers in de witte kledij zullen opnieuw goedgunstig de naald planten in mijn weke, kwetsbare bovenarm waarna buiten de herfstbomen mij...

...in een later stadium ijverige en toegewijde verplegers die taak over zouden nemen en fluks en onvervaard de naald in het kwetsbare vlees van mijn bovenarm zouden zetten. Voortaan stonden de oranje en blauwe fauteuils iedere maand klaar en zelfs werd bij die gelegenheden een lekkernij...

Die nachtelijke uren van destijds waren uren van ongekend geluk voor mij....We schreven 1983. Huilend besefte ik dat ik de levensadem teruggeschonken had gekregen, de allereerste voorwaarde van alle bestaan.... Wekenlang was de diagnose uitgebleven, en, steeds benauwder rakend, was ik tenslotte...

...vallen van het blad" maar zorgzame en trouwe verplegers staan aan zijn zijde. Voor ik terugreis naar de Nassaustraat beschouw ik aandachtig het hoofdgebouw van de inrichting met een klok die geen dienst meer doet hoog op het dak, boven de gevel en ik begroet flarden van goudomrande,...

De trouwe verplegers stonden allen eerbiedig voor de openschuivende deuren van "Het Boshuis", de nieuwe accommodatie van zorginstelling "De Wever"; eerbiedig ten aanzien van de machtige, onverbiddelijke dood; eerbiedig en bedroefd.... Ze hadden wéér afscheid moeten nemen; toch leek de dood...

...was wonderlijk snel gearriveerd en de twee verplegers, man en vrouw, gekleed in hun groengele uniform en beladen met apparatuur, traden mijn woning binnen. Mijn telefoontje naar 112 was, gezien mijn astma, als legitiem en allerminst als "aanstellerig" beschouwd. Deze effectieve handelwijze...

Deze keer had ik in allerijl een tas, volgeladen met nachtkleding, cosmetica en wat dies meer zij gepakt en was ik bepakt en bezakt gearriveerd op de polikliniek Longziekten en deze keer werd ik verzocht een okergeel balletje met mijn adem - gelukkig niet met mijn laatste adem - op te stuwen in een...

...hadden mij bevangen. Gelukkigerwijs hadden de verplegers het zuurstofmasker meegebracht dat ze razendsnel op mijn gezicht hadden geplaatst. Nooit eerder had ik mij op de brancard in de snelle gele auto moeten uitstrekken die door de nachtelijke duisternis zijn weg naar het Elizabeth Ziekenhuis...

Geert Wilders is het langst op zijn billen zittende Kamerlid. De laatste tijd hoor ik hem bij Kamerdebatten veelvuldig fulmineren tegen Minister De Jonge en tegen Kamerleden van regeringspartijen, ‘die veel geld verdienen maar weinig presteren’. Ze verdienen veel meer dan de zorgverleners...

..."Ambulance" was gearriveerd en toen de verplegers in de groen-gele kledij mijn huis hadden betreden, was ik dankbaar en woorden van dank vloeiden dan ook overvloedig van mijn lippen. De adem was me benomen door de onheilspellende ziekte die men de naam "astma" heeft toebedeeld en het...

...en het afscheid van vele verschillende verplegers gedurende de jaren in het tehuis en hij kon het niet en zo hechtte hij zich noodgedwongen aan zijn schamele bezit, aan de dierbare plakboeken, aan de kast, aan het bed, aan het plaatsje, aan zijn plek onder de zon; zaken die hem...

...me mee naar zijn "appartementje", door zijn verplegers ook "activiteitenkamer" genoemd, een klein kamertje met een tafel en een bescheiden tweezitsbankje met plastic bekleding en hij stalde twee telramen voor zich uit op het tafeltje; het ene voorzien van bonte kralen in fleurige kleuren,...

...alsmede mijn broer, huisvest en waar zorgzame verplegers over hem waken, houden een kromme berkenboom en armzalige takken die een zwakke bloei tonen in het hoopvolle vooruitzicht van de lente, nauwelijks het leven.... Een patiënt in een rolstoel, kennelijk als niemand anders door de Satan...