Toen ik was neergeknield langs een landelijke weg, ontvouwde zich een kleine wereld voor mijn ogen; een klein, petieterig maar wonderbaarlijk universum....
Daar stond een minuscuul lieflijk plantje met lichtblauwe bloempjes; geworteld in de harde zandgrond en opgeschoten, streed het de strijd...
...nog slechts stompzinnige, stupide, stilzwijgende verwondering resteert, dat nog slechts mijn oren suisden alsof ze lamgeslagen waren, dat nog slechts mijn handen zich nutteloos, werkeloos en onverrichterzake uitstrekten naar je verre, onbereikbare continent.
Nu kan in feite alleen nog de...
...hier liep Warhold, die zijn wilde hart verwon.
Jan van den Doem bleef bruidloos om zijn kathedraal.
Een kerknis was het hemels voorportaal
van Bertken, felle minnares, en zoveel feller non.
Met bloemen, kruisen, van het late licht begaan,
de toren, die zo maatloos hoog...
867
Bezig met laden