Alle inzendingen over weten

‘Ben je wakker?’ Ik trek de deken nog wat verder over me heen. ‘Nee’, mompel ik haast onhoorbaar. Een vrouwspersoon loopt naar het raam en trekt met een ruk de gordijnen open. ‘Dan word je dat maar’, zegt ze fel. ‘Het is weer tijd namelijk’. Het is weer tijd. Tijd waarvoor? Was...

Toch bleef het gevoel: we laten het kaarsje toch niet langzaam doven? Ik wil vlammen die je warm houden in de koude maanden. Ik wil de vlammen die het gezicht van de ander constant in een ander perspectief laat zien. IK WIL DE VLAMMEN VAN PASSIE! Maar die mooie vlammen met hun verlichting en...

In het Nederland van weleer deed men een week met een preek. Men luisterde vaak aandachtig, dacht er nog eens over na en kwam er nog eens op terug. Verder werkte men hard, en zorgde men voor zijn gezin. Een schril contrast met de hedendaagse cultuur, waar men in handen is geraakt van de...

Toen mevrouw Toorenburg (CDA) op 13 november het woord kreeg en zij zei ze dat ze wist “niet op mijn best te zijn als ik wítheet word,” had ze groot gelijk. Zij was één van de velen die mijnheer Azarkan (DENK) aanvielen, omdat hij het waagde een petitie serieus te nemen waarin gevraagd...

...de naasten en geliefden! Het bezwaart me, te weten dat de immense groep studenten waar we met zijn allen voor staan, omdat ze de toekomst zijn, dat juist die groep het gevaar niet ziet, niet accepteert en het bijeenkomen, het “gezellig samen zijn”, het zuipen en zodoende te dicht op elkaar...

De berichten de revue laten passeren is een dingetje, de nieuwsitems overdenken eveneens, kijk, dat het virus nog steeds als een losgeslagen koe door het land waart is duidelijk, dat alles daarvoor op de stilstaande knop wordt gezet is logisch, dat evenementen niet doorgaan niet meer dan normaal,...

Wat had ik er een hekel aan, wanneer men vroeger, heel lang geleden sprak over- weet je nog? Er kwamen soms verhalen van ouderen naar boven, totaal boei- loos, totaal onbegrijpelijke taal en vaak liep ik erbij weg. Was geen des- interesse, maar ik begreep het domweg niet! Kon me niet voorstellen...

...kijkt hij haar aan en loopt barrevoets naar buiten. Ze kan hem niet meer bereiken. Onbereikbaar, machteloos niet meer wetend wat te doen, te zeggen of te adviseren, gaat ze de deur uit, niet wetend wat aan te treffen als ze terugkomt. En weet je: aan alle kanten is hulp aangeboden, maar hij...

De zeis is een vluchtig wapen dat neerzwaait uit een hoge hoek, waar een schaduw in de stofnetten hangt. In een vingerknip ontsnapt hij aan het oog en dringt de kamers van het hart binnen. De vliezen scheuren. Hij volgt haar baan, haar boog die al bestond voor de lava stolde. Toen schubbige...

Krampachtig houd ik vast. Wetend dat het leidt tot niets. Altijd is ergens een opening, loslaten in deze. Dat lijkt me theorie en geen praktijk. Houvast heb ik nodig zolang zich geen gelijkwaardig alternatief aandient. Dan wòrd ik losgelaten. Hier heb ik niets in te brengen, maar moet het er mee...

Zonder het beter te weten voor onszelf, weten wij het altijd beter voor de ander.

Mensen ontvluchten een land vanwege opgelegde wetten. Eenmaal onthaald proberen ze diezelfde wetten elders te introduceren. Vervolgens gaan ze op vakantie naar het land dat die wetten hanteerde. Op zoek naar een partner en/of gezinshereniging. Iets klopt hier niet.

...en conferenties die ons elke week weer laten weten: op de goede weg te zijn maar: we zullen tot minstens 2022 problemen blijven houden met die onzichtbare vijand. Ondanks regels, ondanks vorderingen, ondanks dat we luisteren, lezen en opvolgen en weet je: als je jaren terugkijkt was er in 1920...

Een overheid die uitkeringsgerechtigden dwingt een erfenis op te geven, mag de mouwen alvast opstropen. Aan erfenissen kleven heel dikwijls familievetes. Sociale diensten mogen wél de uitkeringsgerechtigde straffen, maar niet hun families. Dus als de families dingen doen die het licht niet kunnen...

Niet zelden is de wet de vijand van het recht.

Al eerder had ik het over de regels die weliswaar landelijk of regionaal zijn, maar niet voor iedereen begrijpelijk blijkbaar, immers was de minister dusdanig verliefd, wat ik hem niet kwalijk neem hoor, dat zeker niet, maar de man (en niet alleen hij) vergat om afstand te houden met alle gevolgen...

Tenzij je kiest voor drastische maatregelen, weet geen mens hoe lang hij- of zij vertoeven mag op deze grote aardbol, niemand die het weet en soms kom je zomaar in een situatie die je eigenlijk helemaal niet gewild had maar die gewoon kunnen voorkomen, want: als ze binnen stapt nadat ik haar een...

Liefde is alleeen dán volmaakt, als ze niet alleen God óf de mensen omvat, maar sámen in één noemer zoals Christus ons leerde in Zijn samenvatting van de wet!

Ik hoorde deze week dat er veel steden zijn over de hele wereld die gebouwd zijn op houten palen. In dit geval ging het over Boston. Maar ook Los Angeles, Venetië en steden in Finland en Roemenië zijn gebouwd op palen. Hier in Nederland is de oudere generatie gevoed met het rijmpje van Amsterdam...

...mijn aandacht trekken, waar ik wat meer van wil weten of om iets letterlijk van mij af te schrijven. Er wordt van alles gedeeld op X. Zo lees ik interessante tweets, minder interessante tweets en onzin tweets, want ja, zo blijven velen hun posts gewoon benoemen. De meningen kunnen behoorlijk...

...aanwezig blijft. Misschien tegen beter weten in! Hervormingen zijn er nu eenmaal overal. Af en toe ook nodig, maar dan wel in die mate dat het amper voelbaar is. Dat er de nodige tijd overgaat om gewenning te kweken. Geen bruuske opeenstapeling van al dan niet goedbedoelde...

...voel? Het is weer eens tijd voor het liedje ‘vluchten kan niet meer, ik zou niet weten waarnaartoe’.

Emigreren? Weet je zeker dat je dat wilt? Ik ben juist altijd jaloers op jou. Heerlijk in de stad, alles bij de hand, altijd wel wat leuks te doen. En dan praat je over emigreren? Naar ons dorp nog wel? Nou lieverd, ik vind het niet slim, maar wil je er best bij helpen. Het vereist wat...

Het meest lastige is toch altijd weer om in beweging te komen. Om te beginnen met opruimen, met bewegen of met wat dan ook, eigenlijk. Ik heb zelf ook de neiging om dingen uit te stellen en om eerst een beetje te gaan rommelen met mail of de krant te gaan lezen. Dat zijn dingen waar ik me niet voor...

Wij hebben een grote tafel, maar het lijkt wel alsof hij toch altijd vol ligt met van alles en nog wat. Hetzelfde geldt voor mijn bureau, altijd te klein. In feite lijkt elk horizontaal oppervlak wel stapels aan te trekken. Rommelmagneten zijn het. Als je er niet actief op let, dan liggen ze zo...

ik brabbel, rochel en spuw een taaltje te gek voor woorden ik ben repelstaaltje mijn bloem groeit in de grond een pot omgekeerd klimop ik naar de top probeer mij maar eens tegen te houden (lukt je niet) geen kruid tegen gewassen

Jammergenoeg heb ik het idee dat mensen met gevoel steeds minder als normaal worden beschouwd. Zeker als dat nog eens eens versterkt wordt door iets wat veel emoties naar voren brengt. Emoties kunnen je flink in de problemen brengen in deze tijd. Zelf ben ik een zeer emotioneel persoon waarmee...

...Vertelkunst’, ‘der Franse Vertelkunst’ en 'der Russische Vertelkunst’. Men moet dat weten om te begrijpen hoe snel gewoon kan veranderen.

“Ik weet zeker dat je het kan!” Ik hoor het mijn trainer zeggen. Voor me op de grond ligt een stang met grote zwarte schijven. Ik tel: stang 20 kg, twee keer twee grote zwarte schijven van elk 10 kg, 40 kilo, plus aan elke kant nog een van 5… 70 kilo! Ruim een jaar eerder was ik met een...

...mij. Ik geloof in gedachtekracht en dat wanneer vele mensen met mij gaan visualiseren dat dit een haalbaar gegeven is, dat wij dit met elkaar kunnen bewerkstelligen. Zelfs de wetenschap komt er achter dat je met gedachten zaken in beweging kunt krijgen. Dus heb ik hoop voor de toekomst. En...