Alle inzendingen over woemi

...nee dat is Woemi, ik zie het, Charlotte heeft gelijk. Broos en breekbaar zit de kromgegroeide oude vrouw naast me, en haar ogen zien wat ik zie, dat ze met Woemi aan haar hand door de sneeuw loopt. Ze schrijft haar eigen kinderboek, en samen stappen ze stevig voort, 2009 in, een nieuwe zomer een...

...steeds rechts van ons een peilloze diepte. Maar Woemi geniet en racet vooruit. Ik heb moeite om haar te volgen. 'Je laat me wel ook alles sjouwen' zeg ik ter excuus als we voor het laatst uitpuffen en van het uitzicht genieten. Ze lacht. 'Nu kan je er wel weer even tegen hè?' zegt ze...

...kennen. Dan is het toch anders, moeilijk soms ook om samen te zijn. Toch zal ik hem bewaren, die pinda, wat er ook gebeurt, tot mijn dood, of de hare. Woemi stort zich op me. Het maakt haar nu even allemaal geen bal uit, ze wil gewoon seks, niks meer, niks minder. Als ik maar met haar ben,...

...hun kinderen, maar daar zelf tot hun overlijden van gebruik zijn blijven maken. Pik in die ton, het is winter. Woemi is al bij de telefoon. Misschien kan het toch. Loslaten, dat kan altijd nog.

...het allang opgegeven, een ander gelukkig maken, Woemi voorop. Maar un bonne homme zijn, zoals ik ooit een dikke superfoute Afrikaanse crimineel behangen met goud en in veel te snel pak hoorde zeggen, en een telg van de familie Moszkowicz, nee, dat geef ik niet op. 'Morgen' zeg ik. 'Morgen?'...

Hij wacht op haar. Als ze naar de feestent loopt komt ze langs zijn huis. Ze ziet hem, zwaait, hij komt naar buiten en samen lopen ze verder. Na twee dagen, halve nachten feesten weet ze hoe ze het moet doen. Niks indrinken en voorfeesten thuis. Goed eten en dan een paar uurtjes voorslapen. Een,...

...opvallend veel foto’s zie ik de kleine jonge Woemi voortstappen. Ze lacht vrolijk in de lens. Dat was nog voor de regen. Ze is leuk, dat moet gezegd, maar de verliefdheid is over. Scheelt weer een moord. ‘Je hebt Mirjam wel opvallend veel op de kiek hè’ plaag ik. Nu valt EJ uit zijn...

...van niks. 'De cirkel is rond' zegt hij, met een brok in zijn keel. Begin, leven, eind. En weer opnieuw, steeds weer opnieuw. Zo zal het zijn, zo moet het zijn. Woemi kruipt tegen me aan. Ze slaapt. Nog even een uurtje. Helpt om beter de nacht door te komen. Buiten is het weer...

...nog lang niet leeg, en de kerk die blijft heus wel staan, het is een monument tenslotte. En Woemi? Haar wil is wet. Ik slaap alweer.

...te kleden. Nee, het is geen mooie, jonge Tirza. Het is gewoon Woemi. Mijn Woemi.

...het afdak wachten Pierre en een paar anderen. Woemi is oprecht dankbaar, lacht lief naar me, maar ook naar een voorbijkomende chauffeur. En voordat ik het weet is ze verdwenen. Ik kijk naar Pierre, heeft hij gezien wat er gebeurd is? ‘Vrouwen' zegt hij en hij biedt me een sigaret aan. Het...

...zien zijn. Het huis in Limburg. Haar dochter, knutselwerkjes van de kinderen. En ik geef Woemi een knipoog voordat ik ga.

...van me, eens zullen we daar zijn, wij samen, Woemi en ik, en lachen en dansen en samen spelen in de grote tuin. En als het nacht wordt mogen we slapen in de tent. Kleden we ons uit, strelen elkaar. Ze geniet van mijn jongenspik die hard geworden over haar buik strijkt, haar lichaam voelt. Meer...

...moet het duidelijke, pragmatische antwoord geweest zijn. Ik hoor het Charlotte zeggen, ik hoor het Woemi zeggen. Het is moeilijk om afscheid te nemen.

...veilig verscholen achter zijn moeder. Woemi is blij, ze spint haast van tevredenheid. ‘Hij heeft het leuk, schrijft hij, ze zijn uitgeweest met een groepje, heel wat waren er lam, hij niet’. Ja,ja. Hij had het natuurlijk te druk met andere dingen. Maar ik zeg niks. Het is beter...

...niet meer toe doet. Wat ik wil met dit leven enzo. 'Ja, het was gezellig' zeg ik. En heus niet alleen om Ajax. Woemi glimt. Want ze ziet wel aan me dat ik het meen. Ook ik, ook zij hoort erbij.

...al zijn geld toch niet gelukkig is. Dan doet Woemi de ramen. Zit je voor een godsvermogen met mooi uitzicht op zee kan je nog niks zien. ‘Dat moet een bedrijf doen’ zegt Charlotte. Tja, regeltjes, daar zijn ze hier goed in. Geen koffie drinken op je kamer, geen bezoek na 8 uur ’s...

...wie ik haar grote sterke broer ben, en niet voor Woemi, die, die gewoon een man nodig heeft, ook al is het soms een klootzak. Ik heb al dagen niks meer van haar gehoord. Een dag? Ik maak me niet druk, zo gaat het zo vaak. Twee, drie dagen? Ik word onrustig. Een week of langer? Zou het nu echt uit...

...de verte iets van bergen. En? Vraagt ze. Fantastisch, antwoord ik. Bedankt Woemi!

...mild gestemd. ‘Tot we samen zijn’ . Ik denk zijn valse lach nog te horen als ik allang hoog en droog met mijn bier bij Woemi op de bank zit. Maar die is haar sjaal kwijt. Ook mijn schuld. Zo kom ik natuurlijk nooit van de drank af.

...zo'n verdriet mag niks anders zijn. Als mijn Woemi toch haar jongen zou verliezen? ik ben bang dat ik haar naar het gekkenhuis kan brengen. "Mooi. maar ik zou toch voor geen goud willen ruilen" zegt ze stoer, zoals iedereen het zegt, zoals je het haast hoort te zeggen. En voor een keer zijn...

...meer op met de auto. Dat zijn er alvast twee minder. Kunnen Charlotte en Cornelis tenminste terecht. ‘Het gaat om het principe hè’ zegt Woemi fijntjes mijn kant uit, om zich vervolgens door mij uit haar regenpak te laten pellen. Ja, ze heeft gelijk, het gaat om het principe.

...misschien ook niet meer. Het aantal ultimata dat Woemi me gesteld heeft valt niet meer te tellen. Als ik met Mischa weggeweest ben is het het ergst. Ze voelt zich eenzaam, in de steek gelaten, vindt dat ik haar liefde verraden heb, en wat al niet. Een paar dagen is het vaak stil. Geen mail, geen...

...ik beneden gelaten. Het is goed om weer boven te zijn. Tot volgende week, Woemi.

...ons leeggegeten zak chips. 'En nu?' vraagt Woemi. Ze haat sport, die tien kilo klinken haar als muziek in de oren. 'Het moet ook weer niet te gek worden' lacht Femke. Haar Mathijs begint ook al te groeien. Van knappe jongen naar kalende vent met een buikje. Getver. De zweep gaat erover....

...ja, zo eens in de maand, als hij zin heeft. Ook Woemi ontfermt zich een beetje over haar. Ze neemt haar mee om te eten, naar de kapper, dat soort kleine dingen. Tijdens de verhuizing wordt Charlotte veilig ondergebracht bij haar bijna net zo oude broertje. vanaf de vide zie ik de twee afscheid...

...onderzoeken, ogen die willen weten. Ogen die angst uitdrukken. Het is niet leuk om een voorwiel onder een truck te zien verdwijnen. Ik hoor Ane Brun zingen, Koop's Island Blues, Woemi is er gek op: Hello my love It's getting cold on this island I'm sad alone ...

...nog lang, heel lang, tot in de eeuwigheid toe moge blijven bestaan. Net als Woemi.

... Woemi bloost. Snel iets anders. 'En nu?' 'Zwemmen natuurlijk' en voordat ze het weet heeft hij zijn kleren uitgetrokken en is in het koude water verdwenen. 'Nou, komt er nog wat van?' Woemi aarzelt even. Zal hij haar lelijke litteken dat haar bleke buik ontsiert niet raar vinden? En...

...misschien omdat ze me in zoveel doet denken aan Woemi'. 'Heus?' Wat moet ik daar nu op zeggen? Dat ik dat nog weet, van die koffie en die kroket, maar dat ik zoveel andere dingen vergeten ben, en dat die twee vrouwen langzaamaan voor mij een zijn geworden, met een naam. 'Heus' zeg ik. ...