Alle inzendingen over zonnestraal

...ik niet, maar het vult heel mijn leven." Een zonnestraal dringt door het schuurtje, geeft het tevreden viertal één en dezelfde gedachte: "Wij kennen onze taak en betekenis. Daarbij verschillen we sterk van elkaar. We arbeiden samen voor één schoon werk. We vergelijken ons niet met...

Op zoek naar een mooie kapstok om wat anekdotes aan op te hangen, ga ik naar een lezing van Paulien Cornelisse. In een volle spiegeltent vertelt ze over haar nieuwe boek: 'De verwarde cavia'. Ze heeft een cavia-stempel mee. Handig voor het signeren straks. Een fan vraagt of er ook borden en...

Tja een mens moet wat hè? Dus zo ben ik ook terecht gekomen op dat wereldwijde fenomeen: Facebook. Nog niet zolang actief, een half jaar maar wat leer je veel, heel veel bij. Aangemeld op een groep, na een eigen tijdlijn te hebben geregeld natuurlijk, vroeg ik netjes aan de beheerder of, wanneer...

Is gras. Daar sta ik dan als spriet een beetje lullig in de berm van de zon te genieten. Het briesje dat over me heen komt voelt nog fris maar de eerste zonnestralen van de dag verdrijven snel de kou. Even verderop staat een klaproos die in al haar schoonheid ver van boven schamper op mij...

...blauw en misschien zelfs een fractie van een zonnestraal te ontwaren. Uiteindelijk leek accepteren het enige wat er te doen was. Blijkbaar was er voorlopig niets anders dan deze gestaag vallende stroom hemelwater. Na een maand paste men zelfs zijn of haar garderobe aan, winkels haalden een...

Sta op, engel met de gebroken vleugels. Je reis was lang en diep: je tuimelde uit het domein van de sterren op de aarde neer. Op de wachtvelden van deze wereld vouwde je je vleugels op, en je verborg je voor de anderen, bang dat ze je afkomst zouden ontdekken en zouden proberen je te vernietigen....

Ineens was daar die lentedag die aankondigde dat de winter weer gaat ophouden. Die lange donkere grijze tunnel, vol neerslag en neertroostigheid. We hebben hem bijna weer getrotseerd en mogen ons dan opmaken voor het jaargetijde van de bloei, de vlinders en de liefde. Niet alleen de liefde voor...

Ook ik ben in het grappige bezit van een paar groepen op facebook. Best lollig om erbij te doen, alles wordt zeer netjes gehouden en mensen die de regels niet kunnen of willen volgen, worden spoorslags verwijderd! Korte metten noemen we dat! Voor de nieuwsgierigen meld ik straks even hoe ze heten,...

Zo'n eenzaamheid is voor weinigen voor te stellen en aan zo'n eenzaamheid een levenslustige draai geven, is een welhaast bovenmenselijke daad, daarvoor moet je velerlei magie en talloze ontsnappingsmogelijkheden hanteren, jezelf total-loss schudden, los van zijn beknellende verleden is Arthur wel...

Zwieren, zwaaien, lekker pierewaaien. Op en neer, van achter naar voren. Een duwtje in de rug. Hup, de schommel hoog de hemel in. Beentjes recht vooruit, de wolken zwevend tegemoet. Zonnestralen glimmend op de snoet. Snel het trapje op, vol ongeduld. Een hoge klim. Kriebels in de buik. Lichte...

“De bewierookte regenboog genoot van zijn eigen kleuren.” Bjarne probeerde een gedicht te schrijven, maar hij kon geen woorden vinden. Een eerste zin en daarna hield het op. De zomer uit het jaar van de liefde liet zich van een beste kant zien. Zonneschijn en broodnodige regen wisselden elkaar...

Vandaag is het bouwkundig rapport opgemaakt van mijn nieuwe woning. Met een bezwaard hart maar een opgewekt gemoed ga ik Utrecht-Stad verlaten om me te nestelen in een huisje dat in een Dorpje-Vlakbij ligt. Het bouwkundig rapport is bedoeld om niet voor verrassingen te komen te staan als de...

Een vochtig weekend, regen, regen en nog eens regen en begrijp me niet verkeerd, ik heb helemaal niks tegen regen, absoluut niks, ik vind regen helemaal niet erg, het heeft iets rustigs, het heeft iets, waarvan je zegt: lekker je hoeft niet naar buiten, maar ik moet zeggen, ook al zou ik naar...

Zij heeft het hart op de tong. Zij is goudeerlijk. Zij zegt wat ze denkt: “Jij hebt niets bereikt, jij hebt niets te willen, jij denkt verkeerd, jij voelt verkeerd, ik blijf eeuwig van je houden ook al ben je een slecht meisje, jij moet weg”. Zij mag al die dingen zeggen, want wij moeten elkaar...

Het is mooi weer. Weinig wolken aan de hemel, dus volop zon en weinig wind. De thermometer in de tuin wees tien graden aan. Ik heb vroeger wel eens meegemaakt, dat het in november al tien graden vroor en de bomen kaal waren. Nu dus lekker weer om een wandeling te maken. In het bos achter mijn huis...

...grijns, zijn oorringetje licht fel op door een zonnestraal die naar binnen schijnt. De ruiten van de bus zien groezelig. Ik wurm me door de mensenmassa, grijp snel een lus. Na een kwartier kan ik zitten, kijk naar buiten, zie niets. Ik druk op de knop voor mijn halte, sta op, pak mijn tas,...

Pieter zegt dat ik je moet schrijven. Ik zie daar geen verhaal in. Mensen die dood zijn kunnen nu eenmaal niet meer lezen, althans niet datgene wat ik hier op aarde eventueel op schrift zou zetten. Conclusie: dat wordt dus geen brief aan jou. Pieter zucht, dan moet ik het zelf ook maar weten....

Dit is een bekend statement in onze consumptiemaatschappij: door de verveling gaan we meer eten en drinken, snoepen en artikelen kopen die we niet echt nodig hebben. Door verveling ontstaat baldadigheid en ander gezagsondermijnend gedrag wat weer tot verdere materiële vervuiling resulteert. Ook...

Het was Maarten Wolvenknaap die met het idee kwam dat de hospita van Bjarne allerlei projecties uitvoerde op mensen uit haar omgeving. Hij had dit fascinerende psychologisch inzicht van de schrijver Jan Boter, die getrouwd was met een psychiater, woonachtig op de Utrechtse heuvelrug. Langzaam...

Ik loop er al weken mee rond, het woord 'snelbinders' en nu wil ik er wel eens vanaf zijn, dus probeer ik de dwanggedachte te analyseren. Het zijn die rubberen, elastieke, vaak tweedelige vasthoudkoorden achterop een fiets, exact op het achteropzitje. Je kunt er van alles mee vastzetten, zodat je...

De 'rotsvaste zekerheid van een hiernamaals waarin hij met open armen ontvangen zal worden' (Dick Schlüter) moet een grote troost geweest zijn voor een man als Van Eeden, na zijn moeizaam en ingewikkeld leven vol onzekerheden. Naar 'open armen' heeft hij altijd sterk verlangd, met name omdat...

Zonnestralen besprenkelden mijn natte gezicht nadat de golven krachtig tegen mijn lichaam beukten. Als standbeeld in de branding bleef ik staan, mijn armen horizontaal gestrekt als een kruis in het water. Mijn aangezicht gericht op de grote verwarmer die onbewolkt zijn kracht toonde. Ik sloot mijn...

Even de winkel binnen aan het marktplein in Keerbergen. De kerk lonkt mij.... soms kan ik daar de stilte gaan opzoeken. Met een trage beweging klap ik de zwaaideur open en voel de rust als een mantel over mij heen trekken. Aan het altaar zit een oud vrouwtje. Haar hoofd lijkt te zwaar voor haar...

“HELP”…Ik schreeuw al uren de longen uit mijn lijf, maar mijn schreeuw sterft in het donker weg. Mijn keel is schor en mijn tong lijkt wel van leer… Had ik maar wat drank of desnoods water om mijn keel te smeren! Dan zou ik harder kunnen roepen Tranen bevochtigen mijn wangen en mijn...

Jij zilveren maagdelijke. Er komt geen einde aan je dagelijks toilet. Je gewassen huid glinstert en je trekt je ogen tot spleetjes als de zonnestralen je soepele lichaam opnieuw verwarmen. Je lichaamstemperatuur is in de jaren gedaald en deed je sneeuwwitte flanken vervagen in een krijttekening...

De jonge ijsbeer Sallunivik was na twee jaren opvoeding door moeder IJsbeer nu voor het eerst alleen op pad. Hij was een jongeman die nog niet helemaal zelfstandig was. Hij had vandaag een heel eind gelopen door de sneeuw en had ook een stukje gezwommen. Sallunivik had honger, had hij al een...

Usselo, herbezocht De hemelen glimlachten toen altijddurend als de glimlach van de Mona Lisa; onder de wegwijzers en hun gerechtige arm blonk de spiegeling van lantarens in de poel met boomstammen, en altijd was 't de bloeitijd van de distels, lasteraars leven hier niet, sprak het...

Nog meer hete dagen en het roer gaat om in de binnenzee van mijn oceanisch brein. Al die hitte maakt op den duur aartsluie wezens van ons, we gaan zelfs loom denken en we doen er uren over om tot handelingen over te gaan. Nu zie ik ook wel dat een ander deel van de mensheid juist heel druk gaat...

De herfst was laat dit jaar. Terwijl ik op een bank in het park zit en het nieuwe seizoen inhaleer dwarrelt een eikenblad naast mij op de grond. Een koude rilling overspoeld mijn lichaam, dat mij bedekt door warme gevoelens. Het waren de aangename kleuren in jouw karakter. Het geel van de...

...op de wind en zo hier en daar kwam er toch een zonnestraal naar beneden en ik kreeg het gevoel van een heel speciaal iets. Ik spreidde mijn armen om alles wat in de lucht hing te kunnen voelen. Ik haalde diep adem om alles te kunnen ruiken en proeven. Die grote eenheid van Moeder...