Alle inzendingen van Joanan Rutgers

(voor Maggie Laubser (1886 - 1973)) Je bent geboren als Maria Magdalena Laubser op 14 april 1886 in de tarwe-boerderij Bloublommetjieskloof nabij Malmesbury, Swartland. Jouw ouders Gerhardus Petrus Christiaan en Johanna Catharina Laubser waren in Holm, Duitsland, geboren. Je was de oudste van...

(voor Liza Lehmann (1862 - 1918)) Je bent geboren als Elisabetha Nina Mary Frederica Lehmann op 11 juli 1862 in Londen. Jouw moeder was de muzieklerares/componiste/arrangeuse Amelia Chambers (1838 - 1 april 1903). Zij was ook een begaafde zangeres, die jou als eerste zangles gaf. Ze gaf ook les...

(voor Jan-Jacob Slauerhoff) In het chique hart van een nobele stad staat een teder object tussen het moderne interieur. Het oude plafond, gecamoufleerd door goedkope platen, bewaart de jeugdige gedachten van een Friese kameraad, antieke overpeinzingen boven het platvloerse marktgewoel aan de...

(voor Jean-Paul Franssens) De in Bacchus-achtige overdaad zwelgende Neptunus moet zich behoorlijk vergist hebben in zijn dromerige territorium, vol wulpse schoonheden, goddelijk-strak in het vlees, dartelend in het immense vertroetelbassin, tuurde hij als een halfgare wijsgeer met een...

(voor Leo Vroman) In deze keurige, ietwat vervallen laan heeft de grote dichter aan de warme moederborst gelegen, de heilige moedermelk tot zich genomen, het zoete vocht van zijn inspiratie. Zouden alle dichters daarom later zo'n diepgeworteld verlangen naar borstentroost hebben? Hier liep...

(voor Jan-Jacob Slauerhoff, bij de tentoonstelling 'Dichter op zee', Scheepvaartmuseum, Amsterdam) Nauwelijks versleten lag hij daar als een dromende poes onbeweeglijk op een dak, oranje van de abrikozen, afgesloten van de woelige wereld, niet om aan te raken, laat staan aan te passen,...

Ik was bang toen ik mijn sigaret opstak in het torenhoge boekenfort, bang voor valse smerissen en andere bandieten of dat die arrogante torens naar binnen klapten, bang dat ze de boeken van Hugo en Dostojevski hebben aangepast en dat er geen weg meer voert naar de dorpskernen van onderdrukte tranen...

Zie toch hoe versteend je bent, geen sfinx wint het van jou, de gespannen spieren kennen niet het antwoord waar iedere man op wacht, achter de oogverblindende camoeflageharen de glanzende klitoris ergens tussen de elastische schaamtelippen, niet op je voorhoofd, gemakzuchtigen, perverse geilaards!...

(voor Gerard Reve) Kijk, over die wilde haren praten we niet meer, daar zat duidelijk een steekje aan los en gekte gooit men liever in de doofpot, maar een schizofrene nar, dronken en losgeslagen, dat was je. Overigens, wat telt zijn de boeken en man man, wat heb jij gezaaid! Nu de laatste...

Arthur heeft dan ook nooit de smaak van echte liefde gekend, hij was een te gevangen ziel, gevangen in een onherstelbaar, beschadigd web. Zijn lot was al bepaald, dat geldt voor iedereen die fundamenteel ontwricht is. Bij tijden waren er misschien oplevingen, maar dat waren slechts...

(voor Evelien Hogeweg) Zij is te goddelijk om aan te raken, te lief om mee te stoeien, zij is een geheimzinnige tuin, die ik voor geen kunstschatten durf te betreden. In mijn ogen is zij verlicht, zoals Boeddha, Jezus en Mohammed. Niet dat ik haar onwaardig ben, nee, het is de gouden afstand,...

Het is zo'n veertig graden Celsius, wanneer Erik in Olympus arriveert. Zijn broek is vuil van het stof en enkele wijnvlekken. Hij veegt met zijn linkerhand het zweet van zijn voorhoofd. In de verte bespeurt hij een kampeergelegenheid, paradijselijk, hippie-achtig. Er liggen mensen op banken, met...

Maar vergeet niet dat ik meer dan genoeg gestraft ben voor mijn onzuivere daden, dat Magere Hein al lelijke striemen maakte op mijn door sperma kleverig geworden onderlichaam. De schaarse beelden die ik van jou heb opgevangen en ingezogen als een heilzaam elixer, waren zeker al teveel om mij...

En die zak patat had ook nog het lef om mij despotisch in het gareel te houden. Met recht kan ik stellen dat ik slachtoffer ben van een nazi-regime. 'Vrouwen', zei hij, 'zien er allemaal hetzelfde uit.' 'Wat een droogkloot!', dacht ik toen, maar ik wist op dat moment nog niet dat er voor...

Over de nadagen van Oscar Wilde ( 1854 - 1900 ) in en rond Hôtel d' Alsace. Hoeveel prachtige beelden spookten niet door zijn erudiete hoofd, hoeveel ongeschreven wijsheden, poëtische kwinkslagen... De nadagen van een verbannen koning met een kroon van seringen en een scepter van glanzend...

Vaarwel aan alle hallucinerende dwangvoorstellingen, die pijnlijke vervormingen die nog meer schade berokkenen, vaarwel en nu dan de definitieve overwinning van de vervreemding in een helende roes van vergetelheid. Deze extase blijft van hem en bij hem! Het leven van een aardse kunstenaar is...

Hoe nerveus hij ook werd van dit uiterst broze zelfbeeld, wat het inmiddels was geworden. Hij zag nog steeds een mogelijkheid om zijn schrijversrol te spelen, als een onuitputtelijke acteur, die niet van wijken weet, zelfs al staat het uitgeleefde toneel in brand en zijn alle medespelers op de...

Een boerenlul uit de provincie en zonder pretenties, zonder buitensporig pauwgedrag. Wat was, wat was mijn leven eenvoudiger geweest, meer hanteerbaar. Wat had ik de jaloerse aasgieren beter kunnen afschrikken of in hun schubbenstrot bijten. Vergeef mij, God, ik ben volstrekte chaos, het totaal...

De bedrijvige mensen met hun aangepaste manieren en hun onderliggende benepenheid, angst voor iedere wilde vorm van passie. Hij daalde af in de sombere krochten van de dwaze onderwereld, als een heroïsche kapitein die bij het onherroepelijke zinken van zijn dierbare schip nog snel naar de buik van...

Ik heb mij gewenteld in woorden, zoals een drenkeling naar wrakhout snakt, maar ik heb mijn gespierde armen nog en de therapeutische verzen kunnen mij gestolen worden, mijn donkere Jonasjaren zijn voorbij en de lyrische walvis spuugt mij uit. Ik beland in de chaos van de grenzeloze leegte, waar...

Ik - wie ben ik? in essentie niemand! duik onder in duistere een-zaam-heid, daar ik niet aard in deze demon-craties, zoals een engel de punt van zijn vleugel in de zwarte inkt moet dopen om nog enigszins de doem van de onzichtbaarheid op te heffen, zo draag ik mijn schande, mijn noodlot, want...

Het getouwtrek en gehannes om een Paars-Plus regering te formeren duurt nu veel te lang, geen straathond gelooft er meer in, mocht het er toch van komen, dan verwacht ik binnen de kortste tijd nieuwe verkiezingen en daar zit echt niemand op te wachten, dus afschaffen die Binnenhofperikelen, geef...

Paars-Plus is dus ter ziele! Ene Jort, een rijke gozer met bretelsobsessie, echt geen geestverwant, deelt wel mijn mening over de afschaffing van het Binnenhofpoppenkastgezeik, dat dit verscheurde land beter geleid kan worden door bekwame topmensen uit de zakenwereld, hoogleraren psychologie en...

(voor Christine Falkenland) Toen ik mijn armen om haar stevige atleteschouders legde, bleken haar heilige borsten de edele wijngaarden van God, want uit haar werk puurde ik haar verknochtheid aan christelijke taferelen en op een foto van haar draagt zij een kruis rond haar nek. Ze kijkt...

( voor Lisa St Aubin de Terán ) Je bent een afgestudeerde toeschouwer, gezien de scherpzinnige waarnemingen uit je bewogen avonturen, heel liefdevol, in grote harmonie met de natuur, zorgzaam en levenslustig, een vrouw naar mijn hart en dubbelzijdig mooi, van binnen en van buiten. je bent nu...

( voor Lou Salomé ) Het is alweer jaren geleden dat ik jouw biografie las, maar ik kan me de schok van destijds nog goed herinneren, ik ontdekte dat er een vrouw was geweest, die mijn visie op psychologische, artistieke en erotische zaken exact deelde. Je was een uiterst vrijgevochten vrouw met...

Het is radio- en televisiestilte voor de drie geheimzinnige Zorro's/Musketiers, spannend hoor, het lijkt wel Sinterklaastijd, al moeten we nu voor 18 miljard cadeaus aan de drie Sinterklazen afstaan, doet me denken aan pachtboeren en andere meesters, oogsten inleveren bij de grootgrondbezitters,...

(voor Donna Tartt) 'Kijk dan!', zei ik, 'nu zit ik hier verdomme met een halve voortand en maak ik al helemaal geen kans meer bij Donna!'. 'Sorry hoor, meneer, maar wie grijpt er nu zomaar naar de tas van een ander en gaat er vervolgens met zijn hele snuit in verdwijen?'. 'Ik!', zei ik,...

(voor Cesare Pavese (1908-1950)) Hij is tenslotte door zichzelf naar het hiernamaals afgereisd, waar hij langzaam naar toe gegroeid was, hij kwam de eeuwige slaap slapend tegemoet, zij het via zelfvernietigingsmiddelen. Hij had zijn intellectuele Gouden Eeuw al ruim achter zich liggen, hij had...

Ondanks de media-aandacht voor veelal negatieve nieuwsfeiten en sombere, slepende kwesties, heb ik nog steeds de moed om positief te blijven. Mijn hele leven heb ik het nieuws gevolgd via kranten, radio en televisie. Het was meestal kommer en kwel, oorlog hier en oorlog daar, armoede en...