Beweringen over welzijn

Ik wens eenieder een bewust nieuw jaar toe...

Prinsheerlijk ondergesneeuwd met verlenging als smeltende sneeuwpop. De neuswortel valt, er is beweging, maar wat voor beweging? De vraag van euthanasie is niet eens meer van toepassing. Vorstelijke vorst blijft uit. De kasplantinstandhouders zouden ook moeten smelten. Mercy!

De meesten kunnen best leven zonder de roestende Pier van Scheveningen. De dringende bezuinigingen eisen nu eenmaal het opgeven van onzinnige ruïnes! Sentimentele nostalgie is daarom pure geldverkwisting!

Burenliefde is kostbaar, koester dat.

Sommige mensen zeggen "Ik ben gelukkig" op een manier dat ze zichzelf er eerst van moeten overtuigen.

Een dooddoener is geen doener die iets met de dood van doen heeft, want zodra dat gebeurt, is er geen doodgraver meer nodig!

Ik eet de dodelijke grizzlyberen op de weg met huid en haar op!

Veel Nederlandse schrijvers hebben geen enkele opleiding afgemaakt en zijn voor polderbegrippen toch grote schrijvers geworden. Het is u aan te lezen dat u bent afgestudeerd en dat u daarvan zonder kapsones zichtbaar heeft genoten.

Wie nog gezond is en zich op zijn oude dag niet dagelijks wil zien sterven in zijn buren, kan maar beter een jongerenflat huren.

Het is een feit dat bejaarden vereenzamen, wordt het dan geen tijd voor een "bejaardag"?

Over een poosje gaat het beter dan slecht en rechter dan krom.

Het gaat met mij beter dan krom en slechter dan recht.

De bezorgdheid over de zorg neemt toe, zéér zorgwekkend.

Ondanks alle ellende, pijn en verdriet wordt er door God niet ingegrepen. Een mooiere en socialere wereld ligt in de handen van de mens zelf.

Tussen twee extremen zitten legio nuances, behalve als het intellect daartoe ontbreekt. Dan moet de beuk er maar in.

Van mij mogen de werkelijke armen nu wel eens het excessieve genot genieten van luxevilla's in Monaco en Nice, Blaricum enzo, zodat de balans in goede orde wordt hersteld, want voor God zijn wij allemaal gelijk, wat sommigen omwille van hun eigen voordeel maar niet willen begrijpen.

Dromen zijn mooier dan de werkelijkheid.

Eenzaamheid kan alles met een schat aan woorden.

Ik sta niet meer op tegen kanker, ik ga er bij liggen.

Euthanasie moet je plegen vóór ze in het verzorgingstehuis de straat met je aanvegen.

Overspel leidt alles in je hoofd.

Vrijheid van meningsuiting is een dak op het huis van de geworpen stenen.

Ooit was ik een mantelzorger, nu zorgt men voor mijn jas!

Op pakketjes rookgenot is het tegenwoordig, heel bon ton, de gewoonte om te vermelden dat gebruik daarvan schadelijk is voor de gezondheid. Ook drank maakt meer kapot, de angst regeert, men vreest ongebreidelde celdeling. Mijn advies, verspil uw zaad maar raak geen ei meer aan, kanker begint...

Kanker is geen privé-domein, maar volksziekte nr. 1. Toch is mijn kanker niet uw kanker; iedereen, zowel patiënt als bezoeker reageert er weer anders op. Aan de slag voor een lach is het beste recept als er geen medicijnen meer zijn en je ook geen tranen meer hebt.

Ik stuur nooit kaartjes, ik ga altijd op ziekenbezoek als Clini-Clown. Dat is nu eenmaal mijn geloof. En alle kinderen met kanker lachen zich dood.

Zonder televisie, zonder radio, zonder computer, zonder krant, zonder reclameverderf, zou mijn leven heel wat rustiger verlopen. Als ik geen weet heb van de wereldse beslommeringen, heb ik vast minder stress en slaap ik beter. Dan nog bescherming tegen knetterende brommergeluiden en zo en ik zit in...

Wie nedergedaald ter helle en weer opgestaan ontdekt dat hij er halverwege aan is ontsnapt, blijft worstelen met het paradijs.

Het Nieuwe Jaar is al weer verknald voordat het is begonnen.

Het is onbegonnen werk en verspilde energie om schoon schip te maken alvorens het lek boven water is.