Alle inzendingen

Brug in de tijd Je wist het water zuchten, de wolken in stukken geknipt door het ijzer. Je was klein in de tunnel van steeds bruiner licht wachtte een oude wereld die mompelde, beefde en honderden keren een nu in een kluis vol met lucht. Een afdruk van mensen en stemmen. Je was klein...

Ik zal je Vandaag zal ik je vinden in de wereld van de stad. In ruiten, in rijen, in reppen en meer, in jassen, op trappen, met tassen. In alles wat ik zie zie ik je. Hoe je uit mij loopt, tot mij komt in middaglicht, een vreemd gezicht. Ik zal je treffen, raken, roepen. Zoals ik je zie...

Nachtcafé Mijn ovale portret verdrinkt zwaaiend in koffie, meegeslingerd met wat suiker. Ik zit rechtop. Rechtop, met mijn laptop, plat, met vier hoeken, zes als ik hem openklap. De letters op het scherm steken statig over. Zwart, wit: een zebra die bloedt, of kwijlt, in een getuigen...

(voor Eulalia Kadmina (1853 - 1881)) Jij bent geboren op 1 oktober 1853 in Kaluga aan de rivier de Oka in het Russische Rijk. Daar staat het Drama Theater Gebouw. Jouw vader was de koopman Pavel Maksimovich Kadmin en jouw moeder was de zigeunerin Anna Nikolaevna. Jij had twee oudere zussen. Jij...

Gestrand Onder jouw wolkendeken van ochtendroze suikerspinnen vliegen uilskuikens. Vroege vogels omhuld door een lieflijk gebrom ontdekken iedere dag opnieuw de haast, de herrie, het supersonischsnelle draaien van de wielen. Noem me geen verrader nu ik dit zeg, ik heb immers zelf geen...

De linkse is de droefste. Ze vertelt over liefde die eens door wolken en bladeren scheurde maar op een dag voor een minuut of tien vergeten werd. Tranen alom, de derde gedachte kent dat gevoel, bij haar is het soms alsof er een rivier ontspringt in haar buikholte. De ogen half gesloten laat...

Droesemig genoeg (voor Frederick Turner) Waar wij zitten, in het park, hangen flessengeesten slierten lampjes op. Ze vlechten uit het bladerdak een krans voor jou. Ze schilderen aardsap op de meisjes, lippen glanzen. Het groene glas beschijnt decolletés. We laten Dionysos onze bloes...

If you can’t control your mind Don’t try Instead work on this: Ask the higher power to change your mind for you All you need to do is to have faith in the higher power And if you can’t muster faith in the higher power Then ask the higher power to help you with that too Als je...

Poging dertig Stel dat ik je thee aanbied, waarna een van ons vol ongemak op het verste kussen van de bank over het weer begint na een eerste stilte, die later zo waardevol wordt misschien, als ik dan om je grapjes lach, veel te terloops je been aanraak, waar jij dan rood van wordt en ik nog...

(voor Helen Lee Worthing (1895 - 1948)) Jij bent geboren als Helen Wortham op 31 januari 1895 in Louisville, Kentucky. Jouw vader was een belangrijke zakenman in Boston, geboren in Brookline, Massachusetts. Als tiener won jij een prijs voor het hebben van de meest perfecte handen en armen in...

(voor Miroslava Stein (1925 - 1955)) Jij bent geboren als Miroslava Sternová Beková op 26 februari 1925 in Praag. Jij hebt jouw ouders niet gekend. Er werd gezegd dat zij waren overleden en jij bent door de Joodse arts/psycho-analyticus Oscar Stern en zijn vrouw Miroslava Becka geadopteerd....

(voor Kazimiera Zawistowska (1870 - 1902)) Jij bent geboren op 17 januari 1870 in Rasztowce in Podolia, Polen. Jouw vader was Dr. Henryk Jasienski, die actief meedeed met de januariopstand de kranten 'Dziennik Lwowski' en 'Gazeta Narodowa' publiceerde. Jouw moeder was Albertyna...

Het was anders voelde vreemd je bent geen deel meer van mij terwijl je mij naar je toe trekt en onbeantwoorde zoenen van mijn lippen neemt onwezenlijk wanneer je zo met elkaar vervlochten bent dat je dan zo vervreemd van het samen zijn dat de afstand fijner voelt je liever alleen...

Nur erhitzen het is maandag in tegenstelling tot vrijdag dus is dit hoe je de tijd doorkomt genoeglijke aandoening zover je kunt kijken er worden volop stillevens geboden (als niet bij jou thuis dan bij mij) na verloop van tijd wordt men verwijderd, uw kinderen en gekken hoeven niet...

(Het Onbekende Rusland) Morgenland: de verwondering over het exotische Het was een hele mooie dag op de grens van winter en voorjaar. Zo'n dag die het echt verdient, geleefd te worden. Een dag zonder schaduwranden, maar mét juist de precisie van de zon die gericht met waarde twee seizoenen...

Mummelende oudjes die uren achtereen in een poepluier moeten liggen, bewoners die blikvoer krijgen voorgeschoteld, oude vrouwtjes die tegen hun wil op een stoel worden vastgebonden – de lijst met horrorverhalen over verpleeghuizen is schier eindeloos. De nood in deze sector heeft inmiddels zo’n...

Wilde vinex Ik ga mijn eigen dood uitkiezen, ik ben een vinexvrouw, geen buitenmeisje. Ik loop in mijn vlinderbroekje op het terras, ogen ploppen overal uit, uit mijn benen, mijn buik en mijn broekje is zo klein, zacht en zo champagne, hier in deze wijk met houten kades zonder water, waar...

(voor Chantal Anne Akerman (1950 - 2015)) Jij bent geboren op 6 juni 1950 in Brussel, in een Joods-Pools gezin van Holocaust-overlevenden. Jouw vader was Alexis Akerman, die in de oorlog onderdook, en jouw moeder was Natalia (Nelly), die Auschwitz overleefde. Jouw jongere zus is Sylviane...

Hoe je naar me keek Als je bovenop me lag Hoe geweldig ik je vond Hoe sterk Hoe je me vertelde Wat ik voelde Hoe ik mijn best deed Dat je me aaide En toen ik jou Daar Dat het mijn schuld was Dat je me lief vond Niet bang zijn Hoe je naar me keek Je ogen heel dicht bij In jezelf...

Avignon Achter het pauselijk paleis keek ik naar spelende kleuters die achter houten paardjes reden ik liep langs bloeiende mimosa dronk ijskoude koffie op een terras in het water dreven witte vogels ergens ver weg verloor ik een vriend was ik bezig mij aan zijn geheugen te...

Les Confessions we hebben geluisterd naar god noch verbod is dat onze schuld we hebben elkaar een hof gemaakt zonder giftige vrucht zonder blad om mond of man mee in te dekken we wandelen er naakt en hebben een kasteel gebouwd veilig in de lucht waar geen aardse engelen komen er...

Côte d'Azur Ik denk tegenwoordig dikwijls dat het is gelukt, dat ik je ben vergeten? Dat ik gelijk had met wat ik zei over tijd en wonden. Heel zelden nog lig ik wakker met je stem in mijn oren, mijn tong verlamd van wat ik nooit zal zeggen. Ik kan al denken aan Frankrijk zonder Côte...

Bij Ophelia (Millais) dit is onmiskenbaar mijn gelaat wat drijft haar onder de wilgen en maakt haar lijf tot ongewiede tuin geen man die opklimt aan haar benen maar kruid dat om haar lenden windt de knoppen van haar borsten klappen open en haar longen dicht water verdunt de...

Brief uit den vreemde Ik woon hier in een stad zonder water, de bron is besmet. Stad van zand, zonder herinnering, niets dan zand. Woestijn zonder weg, en boven de ruïnes wijkt de hemel. Stinkende stad, strontstad! De kadavers rotten weg op straat! Ik ben verwikkeld in een vreemde, verre...

(voor Catherine Pozzi (1882 - 1934)) Jij bent geboren als Catherine Marthe Louise Pozzi op 13 juli 1882 in Parijs. Jouw vader was de chirurg/gynaecoloog Samuel Jean Pozzi, geboren op 3 oktober 1846 in Bergerac. Jouw grootouders waren de protestante predikant Benjamin Dominique Pozzi en...

Ik had gedacht dat ik je kon vergeten, en in de zachte nacht alleen kon slapen, maar in mijn onschuld heb ik niet geweten dat ik bij elke windvlaag zou ontwaken: Dat ik de lichte trilling van je hand weer langs mijn sluimerende hals zou voelen - Ik die dacht dat het vuur dan in me...

Dualisme is denken in goed en kwaad. Denken dat sommige dingen goed zijn en andere dingen kwaadaardig. Geloven in God en de duivel. Dit gegeven is door vele kerkstromingen verspreid en aangedikt, met grote nadelige gevolgen van dien, oorlogen en moorden, zware vernederingen en uitsluitingen. De...

(voor Ona Munson (1903 - 1955)) Jij bent geboren als Owena Elizabeth Wolcott op 16 juni 1903 in Portland, Oregon. Jouw ouders waren Owen Wolcott en Sally Gore. Jij was de jongste van vier kinderen en jij was de enige, die de kinderjaren overleefde. Jij was van Frans-Canadese afkomst. Jij ging...

De zee is paars bij Piraeus. Een vlag kruipt uit de klokkentoren als de wind draait. Een man stapt over een hond. Een vrouw wrijft gebogen over haar ooglid. In een parapluwinkel valt een paraplu van de toonbank. Op een smalle tak zit een duif die eraf valt, fladdert en opnieuw gaat...

Hoe je verdween Zo ver als jij sprak zo diep je me raakte Hoe lager ik daalde hoe meer je verdween Zo hoop ik vergat zo vaak als ik faalde Zo scherp ik je zag hoe verder je scheen Zo liefde mij brak en nooit ik meer liefhad en nooit meer en nooit meer en niemand die dag dat schoonheid...