Alle inzendingen, jaar 2009, week 42

Ik heb een smet. Hoewel, zelf vind ik het geen smet en als ik pak weg honderd jaar eerder geboren was, dan had ik een deugd gehad. Maar ook daar ben ik niet zeker van, want de vorm vindt men belangrijker, het zichtbare zegt mensen meer dan inhoud en verdachte intenties in de progressieve sfeer...

Mijn meester trok mij aan één oor van de grond omdat ik het Wilhelmus niet zong. Vlak daarvoor hoorde ik namelijk een gedachte, maar was nog niet bij machte om hem te verwoorden. Dat kwam pas veel later, toen ik erachter kwam wie de Vader van de vader van mijn vader was. Kind, je hebt groot...

Het licht flikkerde aan en uit in de kamer. Buiten gierde de wind langs de ramen en dikke sombere regendruppels sloegen tegen de gebarsten ruiten. De harde en koude wind rukte enkele jonge bladeren van hulpeloos op en neer zwiepende bomen en ze zweefde wild en zwijgzaam door de lucht. Een enkele...

‘OV-chipkaart, geen gedoe meer met losse kaartjes’. Met deze slogan voert het openbaar vervoer haar nieuwe vervoerbewijs in. Godzijdank reis ik zelf niet veel met openbaar vervoer. Mijn wederhelft doet dat wel. Af en toe OV-en wij samen naar en door de hoofdstad. In bewondering sla ik haar...

Het leven is soms erg leuk, vooral als je maling hebt aan alles (natuurlijk wel de beleefdheidsvormen in acht nemend) en je onbevangen op pad kon gaan. Voor mij een nieuwe ontwikkeling, veroorzaakt doordat ik zekerder ben van mezelf dan ik ooit geweest ben. Heerlijk, je hebt een afspraakje in...

Geert Wilders noemt ontwikkelingshulp een linkse hobby. Ik noem het een verplichting tegenover al die mensen die mede dankzij de extreem egoïstische economie van het Westen in bittere armoede leven of zelfs kreperen van de honger.

Zaterdagmorgen, 8 uur. Het is licht geworden, zie ik door de kieren van de gesloten luiken. De kranten zijn gelezen, de radio staat aan. De Doobie Brothers: 'What a fool believes'. Het brengt me terug in de tijd waarin de kinderen volwassen werden, hun vrienden met hen. De tijd van...

In ons dorp is helaas geen garage meer. De laatste keer dat ik er een beroep op heb kunnen doen was midden in de winter. Het had gesneeuwd; het was glad en toen ik bij een kruising op een smal weggetje een bocht wilde nemen, gleed ik gewoon rechtdoor een diepe greppel in. Na een koude...

Haar bruine ogen leken op de halkast van mijn oma, toen ze nog leefde, zo glad gepoetst, zo mooi glanzend. In haar armen lag het kind, zij streelde het in volle overgave. Even leek de wereld een vruchtbaar paradijs, een stilleven van Renoir. Onder zijn grauwe tropenhoed leken zijn hersens weg te...

Veel christelijke feesten bevatten elementen die teruggaan tot voorchristelijke tradities. Allerheiligen en Allerzielen, die respectievelijk op 1 en 2 november worden gevierd, zijn daar twee duidelijk voorbeelden van. Het zijn de dagen waarop men in de kerk de gestorven ‘heiligen’ en...

Tijdens de vakantie las ik het prachtige verhalenboek van de voetbaljournalist Hugo Borst 'Over vaders en zonen'. Het meest benieuwd was ik naar het verhaal ’De jongenskamer van Van Basten’, maar er staan veel mooiere vertellingen in dit boek. Aangrijpende verhalen over voetballers die...

Vannacht was ik, zoals ook de nacht eerder, weer bij het restaurant van een topkok. Ik mocht in zijn keuken rondwaren – iets wat weinig koks toestaan – en ik mocht zelfs van de verschillende brouwsels proeven. Ik zie mezelf nog staan boven een dampende pan, voorover gebogen, een grote lepel...

Schilderij in het Mauritshuis, 'anatomische les van dr.Nicolaes Tulp' door Rembrandt van Rijn 1632. Ik sta geëmotioneerd voor het doek, het onaangename gevoel dat ik nooit kon verklaren wordt onthuld in het schokkende verhaal van de jaarlijkse anatomische les, traditie in december of januari...

Dit weekend onderhandelt Dirk Scheringa met het dubieuze Amerikaanse Hedgefund Lone Star Texas over de verkoop van zijn bank. ------------------------------------------------------------ Een eenzame nacht op de wijde prairie. Ver weg huilt een hongerig wolvenpak, de koffiedrab pruttelt boven...

Enkele vormen van ontwikkelingshulp zijn niet effectief. Dat betekent echter niet dat we daarom moeten stoppen met het geven van effectieve hulp om een einde te maken aan de armoede en de honger in grote delen van de wereld. De roep om ontwikkelingshulp volledig stop te zetten is dan ook een...

Politieke partijen waarvan het belangrijkste bindmiddel bestaat uit de gezamenlijke afkeer van bepaalde bevolkingsgroepen beginnen uiteen te vallen vanaf het moment waarop hun leden en sympathisanten hun onderdrukte haat op elkaar gaan richten. Voorbeelden daarvan zijn o.a. de Boerenpartij, de...

In dunbevolkt Oostgroningen dicht bij de Duitse grens, omgeven door bossen, is na de oorlog een kamp gebouwd dat bestond uit een omheining van betonnen palen en gaas en daarbinnen houten barakken. Er zaten mannen gevangen die hadden samengewerkt met de Duitse bezetters, zogenaamde foute...

Ik was net vijf minuten thuis toen de telefoon ging. Martha meldde zich. Ze was extreem euforisch en vertelde dat ze in de kroeg een man had ontmoet, zó fantastisch, zó intelligent, zó spiritueel. Als ze dat zegt, moet je altijd oppassen. Iedereen die ze ontmoet, wordt op een voetstuk gezet...

tip: Als de deur zacht open gaat, Max van Praag

Gisteravond keek ik naar AZ-Arsenal. Op de tribune schalde het volk ‘Dirruk bedankt!’ Het kwam recht uit het hart en sneed dwars door mijn hart. Brood en spelen. Eerder die dag had ik mensen boos het kantoor van de DSB zien uitlopen. Een man, gekleed in het uniform van een verkoper of...

Constructies met een hoog broekzak-vestzak-gehalte (zoals wel heel extreem bij de DSB) zouden onmogelijk of onaantrekkelijk moet worden gemaakt.

Twee collega's jarig op één dag. Is al jaren zo. Feestelijke dag, want onze twee oudste heren pakken altijd extra uit. Ze delen de kosten van het gebak en halen elk jaar de duurste en lekkerste taartjes van de stad. Rond een uur of tien nemen we even de tijd voor het vieren van de verjaardagen....

Eigenlijks bedoel ik 'Stralende aanhef', een boek over 'Kosmos', de eerste bundel van Ida Gerhardt. Een eerste bundel is veelzeggend en betekenisvol, dat heeft Frans Berkelmans goed verstaan. In zijn voorwoord legt hij vooral de nadruk op de heelheid van deze bundel, 'zoals er in een horloge...

Ik sta op een middelgrote stand in Barcelona. Met een kleine delegatie collega´s vertegenwoordigen we ons bedrijf tijdens de World Congress of Cardiology. Het is strak blauw, zonnig en heet, 38 graden. Binnen in de gigantische hal is het nauwelijks koeler. De focus dit jaar ligt op ischemic heart...

Besluitvorming over wijkontwikkelingsprogramma Helmond West komt steeds dichterbij. Het is goed om in een project achterom te kijken. Zo ook in dit project dat algemeen en individueel belang moet dienen. Soms lijkt het alsof die twee voortdurend met elkaar in oorlog zijn. Cruciaal in...

Er zijn zo van die gedichten, die blijven maar spoken in mijn hoofd, daarvoor hoeven ze ogenschijnlijk niet eens van een hoog kaliber te zijn, nee, het gaat juist om een ondefinieerbare intentie, die me op een wrede manier blijft achtervolgen. Vrouwelijke krijgers op afschrikwekkende strijdwagens,...

(voor Guy de Maupassant) Teder de lach van opium, weg van de wereld die je toch nooit opnam, als een boek van hoge kwaliteit. High van alles wat ronddraaide in zinvolle vervoering, als door de mand gevallen engelen. Maar de grond was bikkelhard en er was weinig lafenis voor hoge zielen. Zijn...

Piet: ‘Hij speelt het leuk maar niemand weet wat er in zijn kerstboom hangt. Neem van mij aan, hij heeft ’t steeds laten druipen. Naar het buitenland, naar z’n familie. Steeds ’n druppie – zoals wij vroeger de levertraan. Vrienden heeft de bankier niet zeggen ze maar wat dacht je wat. Op...

Krampachtig houd ik vast. Wetend dat het leidt tot niets. Altijd is ergens een opening, loslaten in deze. Dat lijkt me theorie en geen praktijk. Houvast heb ik nodig zolang zich geen gelijkwaardig alternatief aandient. Dan wòrd ik losgelaten. Hier heb ik niets in te brengen, maar moet het er mee...

Sinds een paar jaar woon ik in Frankrijk. Er gebeurt niet zo veel in een klein dorpje op het Franse platteland. Ogenschijnlijk onbelangrijke dingen kunnen daardoor wel aan waarde winnen. Over dit soort zaken bericht ik maandelijks aan familie vrienden en kennissen in...