Alle inzendingen, jaar 2009, week 8

Afgelopen woensdag viel een lijntoestel van Turkish Airlines als een baksteen uit de lucht. Het stortte neer in een akker vlakbij Schiphol. Er zijn negen doden en 86 gewonden te betreuren. Good old meester Pieter van Vollenhoven was meteen ter plekke. Het zal dus wel goed komen met het onderzoek...

Ik wist niet wat mij overkwam toen het nachtelijke donker werd opgeschrikt door een hels licht dat uit de hemel kwam. De lichtintensiteit was zo overweldigend dat een batterij schijnwerpers van twaalf voetbalstadions deze fotonenstroom niet konden evenaren. Ik dacht even aan een kernexplosie...

Ik heb gepakt. En ben klaar voor ons vaarwel. Kus mij en glimlach die mooie glimlach van je. Vandaag is de dag dat ik verder trek. Ieder wolkje dat ik zie zal ik jouw naam geven. Ieder liedje dat ik fluit zal aan jou zijn opgedragen. Iedere gedachte die mijn in mijn hoofd ronddartelt zal mij...

Zo helder als kristal zijn niet alleen woorden. Kristal bezit dus helderheid maar ook iets heel bijzonders. Kristal geeft de mogelijkheid om op elke zonnige dag de regenboog te mogen aanschouwen. Voor mij persoontje is het heel speciaal. Ondanks dat ik geen ruime marge heb van geld, zal ik toch...

Op het moment dat ik hoorde dat de wakkere krant een omroepzender wilde starten, dacht ik; ach, dat moet kunnen, we hebben er nog maar een stuk of zestig. En een beetje rechts gerichte rotzooi valt toch niet op tussen die andere shit. En daarnaast; hoelang zal het helemaal duren, die zender?...

Sluit je ogen maar. En droom over ons. En hoe we samen oud worden. Weet je wat? We gaan samen dromen. Dromen over ons beiden. Hoe we elkaar kussen en diep in de ogen aankijken. Ik zal eens tegen je oor blazen omdat ik weet dat jij dat fijn vindt. En als ik weg ga dan kom ik weer terug. Terug naar...

Oceanen die zo moeilijk te bevaren zijn omdat de nevel de wereld verbergt. Tijd die stil schijnt blijven te staan. Zeemannen die legendes waarheid zien worden terwijl de angst met de golven meegroeit. De oceaan die in razernij het schip met zijn bemanning laat weten wie de baas is. Machteloos...

Dagdromen over hoe het had kunnen zijn. Zoals het ooit eens was. Het moment was er maar de wil niet. Bij mij tenminste. Omdat het een moment was waar onmogelijk gevolg uit had kunnen voortkomen. Onbegrijpelijk? Voor wie weet wat ik bedoel is het in het geheel niet onbegrijpelijk. Gevolgd worden...

DEN HAAG - Verlaging van de pensioenuitkering is voor de meeste ouderen niet aan de orde, zegt minister Jan Hein Donner van Sociale Zaken. Maar een aantal pensioenfondsen vreest dat honderdduizenden mensen toch minder geld krijgen. Uiteraard, zou ik zeggen. En die honderdduizenden mensen die de...

Ik schreef hier en daar, sores want geen werk, ongelovig vloekend in de kerk. U heeft klaarblijkelijk geen behoefte aan mijn bijdragen, u cijfert mij weg. En dan zeg ik "doei, de groeten, bekijk het maar", ik heb het met u gehad. Daarbij vraag ik mij af of u kreeg wat u wenste. Denk van niet,...

Natuurrampen zijn een teken van de eindtijd.

Als u overweegt met familieleden of vrienden een weekend door te brengen in groepsaccommodatie De Suikerberg in Loon op Zand, moet u wel zelf dekbedden of slaapzakken meenemen. Doet u dat niet, dan komt u voor een onaangename verrassing te staan. Voor ons gezelschap zorgde het voor een van de...

Verkleed als minister bood Camiel Eurlings dit weekeinde zijn excuses aan voor de files op de Nederlandse wegen. Tijdens de Brand Beer Boètegewoeëne Boètezitting (een soort partijbijeenkomst, red.) in Venlo ging hij diep door het stof. De bewindsman deed dat door in Limburgs dialect ten...

Afgelopen donderdag ging mijn trouwe vierwieler voor de keuring naar de garage. Omdat ik het jaar er voor nog al wat geld aan het oude autootje besteed had, had ik nu de stille hoop dat het dit jaar wel mee zou vallen. Maar helaas werd ik door de garagehouder netjes gebeld om te horen wat er...

De afstand tussen leven en dood is veel te groot.

Waarom kinderen nemen als je met zijn tweeën bent en je stopt ze 5 dagen per week in het kinderdagverblijf? Geef je dan om je kind of is het genomen om als statussymbool te dienen? Kijk, als je als vrouw of man alleen komt te staan is het een ander verhaal. Maar iedere dag stoppen er dikke...

Met vrind Midman toog ik op een herfstige zondag in 2007 naar Villa Ockenburgh voor de poëzie. De ‘Villa’ of het “kasteel” zoals wij het uit onze jeugd kenden, bleek ernstig verwaarloosd. Het had nu nog wel iets gaafs om droefgeestig in donkerte met schemerlampen doorheen te dwalen met...

Iedereen kijkt wel eens naar buiten, door mijn huidige werk kan ik vaak naar binnen kijken. En daar kom ik trieste zaken tegen, dementie op tien-hoog, Alzheimer met a-4'tjes herinnerend aan een handicap, oorlogsdochter die vanaf het balkon de thuiszorg monstert. De lieve dame die drie uur...

Verveeld stond hij voor zich uitstarend glazen te pouleren. Zoals gewoonlijk was er in de 24uurbar weer eens niets te doen. Dertig verdomd lange jaren werkte hij hier nu. Hij was pas twintig geworden toen hij destijds hier kwam werken. Dat waren nog eens tijden. Zijn vrienden van toen benijdden hem...

Als je als gelovige voor je geloof uitkomt, word je door de wereldse mens al gauw gestoord genoemd. Ook Jezus werd door de wereld bespot. De wereld is duister en haar aanhangers zijn nog blind. Als deze mensen ineens het felle geestelijke licht zouden zien, zou het pijn doen aan hun ogen en...

Wij hadden de hoop op een behouden thuiskomst al opgegeven toen ik, spiedend over bakboord, een vreemd vaartuigje in het oog kreeg. Een klein schip, dat over slechts één zeil beschikte, dreef daar ogenschijnlijk kalm aan ons voorbij. Een bebaarde vreemdeling lag er op het dek te slapen. Kennelijk...

Ergens in Nederland is een brug in een middelgroot dorp in een gemeente met een grote kern. Die brug, zo vonden de bewoners, moest geverfd. De gemeente, regerend vanuit de grote kern, vond dat niet nodig, maar de gemeente had geld aan de dorpsraad gegeven en dat mocht de dorpsraad zelf besteden...

Het stenen gruis bedekte wankel deze berg. Heb ik wel de juiste route genomen? Het pad leek plotsklaps op te houden. Ik draaide me nog eens om, om te kijken of ik wel goed zat. Automatisch keek ik naar beneden, in de diepte van de kloof. Dat kon ik maar beter niet meer doen! Hoogtevrees maakte me...

Het was woensdagavond. Buiten was het relatief koud, voor het gevoel althans. Mensen die over het Plein liepen deden dat vermoedelijk alleen omdat het echt nodig was: met dit weer zit men immers liever in een café of thuis voor de buis. Binnen, in de plenaire zaal van de Tweede Kamer, was het...

Karel van het Reve zei dat er bij Jezus geen vriendelijk woord voor de mens afkon. Vrijheid van meningsuiting geldt echter ook voor God. Daarom mag Hij iedereen aan de zonde overgeven die uit vrije wil op Zijn spreekuur is geweest maar niet luistert... Zie...

Mijn drie favoriete schrijvers zijn Hermann Hesse, Remco Campert en Maarten Biesheuvel. Op het Atheneum sprak de eerste mij erg aan met het boek 'Tussen de raderen'. Later las ik alles en bewonderde hem vanwege zijn eigen wereld en mooie taalgebruik. Dat kwam ik ook bij de andere twee...

Lang geleden werd er op deze aarde een engeltje geboren. Een engeltje met mooie blauwe oogjes, rode volle lipjes en hele mooie blonde haartjes. Zo mooi dat iedereen die naar haar keek er stil van werd en men durfde niet meer hardop te spreken, bang dat ze wakker zou worden. Het engeltje kwam in...

Nu de storm is geluwd en de rotsige contouren van de Ionische kust aan de einder zijn verschenen, lijkt er spoedig een einde te zullen komen aan de wonderlijkste oversteek over de Aegeïsche Zee die ik ooit als gezagvoerder van een koopvaarder heb meegemaakt. Alles aan boord is rustig. De enige...

Farmaceutische bedrijven verzwijgen doelbewust allerlei bijwerkingen, manipuleren zelfhulpgroepen van patiënten en overladen politici, artsen en andere werkers in de gezondheidszorg met bonussen en andere voordeeltjes. Daarom wordt het tijd dat deze maffiapraktijken in EU-verband worden...

(voor Sergey Yesenin) Hij wilde langs de verbrokkelde kusten schrijven, met een reuzenpen de grenzen van het al te benauwde omploegen, tafelen met wilde zwijnen,gedreven door dezelfde tirannieke waanzin die Van Gogh verpulverde, Nietsche vermaalde, Strindberg openhaalde of Goethe bedekt...