Alle inzendingen, jaar 2010, week 37

De eerste herinnering, het begin van mijn geheugen, onderstreept slechts de vergeten jaren die daaraan vooraf zijn gegaan. Woorden van gelijke strekking las ik onlangs in het katern Letter&Geest van dagblad Trouw van zaterdag 4 september 2010. Net als iedereen heb ook ik niet één, maar méér...

Geeft u nog wel eens fooi; ik bedoel met die kredietcrisis en zo? Het leven is al duur genoeg en een fooitje komt bovenop de rekening die je tenslotte net betaald hebt. In sommige landen kijken ze je raar aan als je gewoontegetrouw een deel van het wisselgeld als tip laat liggen. In het Portugese...

Dit stukje gaat over zorg, over hulp in de huishouding voor mensen die wel zelfstandig kunnen wonen maar voor wie sommige taken te zwaar zijn geworden. Indertijd specialiseerden diverse instanties en bedrijven zich in het verlenen van die zorg, voornamelijk (herintredende) vrouwen en later ook...

Schrijven met licht, een goudbrokaten wolkenrand trekt de zee naar het strand, maar aan de rand van het duin duistert donker en sinister het binnenland. Het late rood van de dag omspoelt mijn voeten met zand en zout water, onthutst kijk ik om, want het wordt steeds later. Ik bouw hier mijn...

Een dagje openlucht museum in Arnhem is leuker dan het lijkt. Jaren geleden was ik er voor het laatst geweest. Je denkt dan: daar hoef ik niet meer heen want dat ken ik al. Zoals met een boek dat je ooit las of een film die je eerder zag. Waarom zou je het verleden opnieuw gaan beleven? Eén keer...

Het gekke met de waarheid is dat die wel geaccepteerd wordt als mensen dronken zijn, maar niet als ze nuchter zijn.

Nu de poolkappen in een rap tempo smelten krijgt het gezegde ‘water naar de zee dragen’ bijna dezelfde strekking als ‘dweilen met de kraan open’. Hoezo: ‘intrappen van een open deur’?

In de kamer van de Schrijver plaatste iemand eens de opmerking: “Het is toch onvoorstelbaar wat er allemaal uit een inktpot kan komen. Ik ben echt heel benieuwd wat het de volgende keer weer zal zijn”. “Nou en of!”, riep de Inktpot, “en dat heb ik ook altijd gezegd!”. En de Inktpot...

Een vriend van me vertelde me dat hij bij het paardrijden naar zijn dochter stond te kijken. Hij keek rond, naar de andere vaders en moeders. Toen hij dat deed, zag hij allemaal blanke mensen. Mijn vriend was niet de enige buitenlander, er waren Engelsen, er was een Amerikaan en een Duitser....

Dan is dan weer dat moment dat het goed voelt om in de pen te kruipen en het volledig op de automatische piloot te gooien. Kaarsje staat weer. Geluid van de plensregen op de achtergrond. Een kop thee in de maak en gewoon lekker schrijven. Vandaag had ik op mijn werk een interessant gesprek met...

Ik zal het nooit vergeten, het was ergens in de tachtiger jaren, ik was een jonge dichter, die zijn poëziebundel 'Afstand' naar uitgeverij 'De Prom' in Baarn had gestuurd, met werkelijk hoge verwachtingen. Als monnik was ik dubbel en dwars mislukt, het enige wat restte, was mijn geniale...

(voor Carice van Houten) Sinds je bij 'Zomergasten' hebt aangegeven, dat je graag een geschikte man wenst, laat me die landelijke oproep niet los. Zelfs in een krant zag ik die basisbehoefte herhaald. Je werk als veelgevraagd actrice zal je zoektocht niet makkelijk maken, denk je, temeer...

Frederik van Eeden had een hekel aan de tevredenen, terwijl hij toch zijn beroemde gedicht 'De waterlelie' had geschreven met de laatste vier woorden 'en wenst niet meer', wat duidelijk op tevredenheid duidt. Heb ik hem hier op een feit van hypocrisie betrapt, vermoedelijk. Het zit me namelijk...

De plannen voor een eigen bijdrage van 175 euro per bezoek aan een psychiater loopt de spuigaten uit. Psychiatrische patiënten hebben vaak niet meer dan 900 euro per maand, zie hier de sociale uitsluiting bij uitstek. Bovendien wordt deze groep mensen openlijk gediscrimineerd, de noodzaak van...

Toen ik op de lagere school zat, had je melkpromotie op de televisie met Joris Driepinter als topheld, die iedereen wilde aanzetten tot het drinken van melk, maar liefst drie glazen melk per dag. Nu drink ik nauwelijks nog melk, maar destijds was ik een gehoorzame leerling van deze magische...

De hele wereld van de roomse kerken is in opschudding en wordt in een uiterst slecht daglicht gesteld en terecht, want er heeft zich nogal wat laaghartige smeerlapperij binnen de dubbeldikke muren van deze godsdienstrichting afgespeeld. Dat het celibaat een onmenselijke vorm van leven is, is...

Dat de meest kwetsbaren het eerst worden aangepakt, blijkt weer eens door de aanpak van de Franse regering, die arrogant dit wanbeleid ontkent, terwijl het wel plaatsvindt, verdedigd door hun president Shar-couscous, met net zoveel strebers-energie als Napoleon. Hij was woedend, omdat deze actie...

Deze keer is de vertaler de Belgische, erudiete schrijver Paul Claes, van wie ik vermoed dat hij een eerste druk van 'Une Saison en Enfer' heeft, maar zij die zoiets bezitten, zullen dat overal en altijd verzwijgen. Zo'n boekje is vandaag de dag een fortuin waard en ze liggen dan ook vast en...

Wie generaliseert staat zwak, maar wie persoonlijk belijdt, staat naast zijn naaste met beide benen op de grond. De grond symboliseert het getal nul, het leven het getal 1. Wij mensen willen steeds van nul naar 1, maar het leven leeft ons van 1 naar nul. En daar heeft het Leven, geloof ik, een...

Taal is een grens die je met behulp van een andere taal kunt oversteken. Het is echter geen garantie dat men aan de overkant dezelfde taal spreekt.

Wie schrijft die lijdt.

(Don’t Panic) van Douglas Adams (boekbespreking) Er was een verschrikkelijke, ijzingwekkende stilte. Er was een verschrikkelijke, ijzingwekkende explosie. Er was een verschrikkelijke, ijzingwekkende stilte. In drie zinnetjes wordt de planeet Aarde van de kaart geveegd voor de aanleg van...

van Gabriel García Márquez (boekbespreking) Een man viert zijn negentigste verjaardag. Aangezien hij zijn hele leven nooit anders heeft gekend dan de betaalde liefde en die vrouwen dus altijd al een keertje waren gebruikt, wil hij zichzelf eens trakteren op een nacht met een originele maagd....

van JM Coetzee (boekbespreking) Een afgelegen grensplaatsje van Het Rijk wordt bestuurd door een magistraat die rustig naar zijn pensioen toewerkt. De kleine gemeenschap aldaar kan bovendien goed overweg met de nomaden in de omgeving, beter bekend als “de Barbaren”. Alles is pais en vree,...

van Marek van der Jagt (boekbespreking) François vertelt zijn levensverhaal. Hij is enig kind van een kamermeisje, dat als alleenstaande moeder zonder enige ambitie door het leven gaat. En zonder ook maar de neiging om haar leven bij te sturen, laat staan een wending te geven, drijft zij mee...

van Dostojewski (boekbespreking) Al jaren ligt het op de plank. Een heel klein en onooglijk boekje, met harde kaft, grauw van kleur, dapper, maar nog nimmer aangeroerd. Elke boekenkast kent wel zo’n lelijk eendje en alleen al vanwege de titel trek je je hand terug. De extra informatie geeft...

van John Wyndham (boekbespreking) Begin jaren vijftig hebben de Russen een plant ontwikkeld die bijzonder rijk is aan olie. In het westen krijgt men er weet van en men aast op deze alternatieve brandstof. Een kist met zaden wordt gestolen van russische bodem, maar het vliegtuig wordt toch...

van Connie Palmen (boekbespreking) Kit is een bakvis van tien jaar. Een intelligente tante, spring-in-’t-veld en een open boek. Ara is wat ouder, maar heeft een achterstand door een laat onderkende woordblindheid. Een mastodont naast de tengere Kit en een stug meisje, dat bovendien zeer...

Clara weifelde. Wel? Of niet? Of wel? Ze wist het niet. Ze wist wel dat Clara iets betekende in het Latijn, iets van schoon of zo. Of lief. Of mooi. Wist zij veel. Katja had Latijn. Zij niet. Katja had alles geleerd over naamvallen. Die stomme nom… nomin… ach, wat maakte het ook uit. Als Clara...

Stil kijkt ze naar het schaaltje met brokjes en zijn bakje water op het blauwe dienblad met de vrolijk geschilderde tropische vissen. Het staat op zijn vertrouwde plek op de vloer tussen de afwasmachine en de prullenbak in de keuken. Haar blik dwaalt af en door het raam ziet ze de dikke rode...