Alle inzendingen, jaar 2010, week 7

Taal is het voertuig van het beest.

Wie dichter wil worden, moet eerst leren schrijven.

De superioriteit waarmee katten je kunnen negeren verklaart veel van hun verering door de oude Egyptenaren.

Lezers die niet geloven dat dichters het onbewuste, animus of anima, ook zonder operatietafel kunnen flessen, krijgen hele kurken naar het hoofd. Een spuitje tegen de P-koorts kan dan voor beide partijen uitkomst bieden.

Enkelen op het tabblad beweringen vestigen de indruk het schrijven van reacties te willen verheffen tot een zelfstandige discipline.

Mannen met erectieproblemen moeten gewoon een jongere vrouw nemen.

Schopenhauer heeft gezegd dat katten geen persoonlijkheid hebben. De echte kattenliefhebber kan weinig anders dan deze uitspraak op hoongelach onthalen.

Laat niet zomaar iemand toe in je hart, je kan bij jezelf al genoeg vernielen.

Wie met zijn hart gedichten wil schrijven, moet -als bij zoveel activiteiten- vooral zijn verstand gebruiken.

Het mooiste (tab)blad is onbesproken.

Je wordt soms harder gestraft voor de goede dingen die je doet, dan voor de fouten die je maakt.

Het tuig dat binnen RK-instellingen kinderen mishandelde en misbruikte, deed dat in een tijd dat het Gezag nog op respekt kon rekenen. Dat lijkt mij een goede reden om maar een beetje voorzichtig te zijn bij het herstel van waarden en normen.

Dat het kabinet is gevallen is een goede zaak. Al tijdens de verkiezingscampagne zei Balkenende tegen Bos: ‘U liegt en u draait.’ Dat hij vervolgens toch in één kabinet gaat zitten met de man die hij voor leugenaar uitmaakt is onbegrijpelijk. Dat Bos dit over zijn kant liet gaan en ook...

De achtjarige Guendalina speelde op 21 juni 1375 met haar bal. Vrolijk huppelde ze door de vele gangen van Montebello, het kasteel waar zij geboren was. Ze werd gadegeslagen door de twee soldaten die haar vader speciaal daartoe had aangesteld. Want Guendalina was een albino en liep voortdurend...

Onlangs bestelde een neef van mij bij www.centralpoint.nl voor zijn bedrijf een mooie Philips-monitor, met een extra voorziening voor rust aan zijn ogen. Hij betaalde vooruit. Nadat hij voorzichtig de doos geopend zag hij dat het niet het beoogde apparaat was. Hij was afgegaan op de...

Aan het eind van die lange laan in Den Haag woont een lieve oude vrouw. Op mijn, inmiddels bekende, druk op bel, opent een brekelijke stem de deur, automatisch. Vijf hoog gaat de lift, zij woont onder het dak van de hemel, de deur staat voor mij open. Vandaag is ze treurig gestemd, ietwat...

Een boerenlul uit de provincie en zonder pretenties, zonder buitensporig pauwgedrag. Wat was, wat was mijn leven eenvoudiger geweest, meer hanteerbaar. Wat had ik de jaloerse aasgieren beter kunnen afschrikken of in hun schubbenstrot bijten. Vergeef mij, God, ik ben volstrekte chaos, het totaal...

De bedrijvige mensen met hun aangepaste manieren en hun onderliggende benepenheid, angst voor iedere wilde vorm van passie. Hij daalde af in de sombere krochten van de dwaze onderwereld, als een heroïsche kapitein die bij het onherroepelijke zinken van zijn dierbare schip nog snel naar de buik van...

Die roze kern van zachtheid, waar de hersenloze, harteloze massa niet tegen kon en erger nog. Welk een groot onrecht is hem aangedaan, nu wij meer dan een eeuw later er nog van kotsen! De armoede en het ongeluk, de schande treft heel de geestelijke wereld. Net zolang tot allen hem liefhebben....

Ik zag de afdaling van Pauline na haar bad met enige zorg tegemoet. Overdag zag ik genoeg van haar om te weten dat ze weliswaar fors, doch fraai was opgezet. Maar ik had me voor niets opgewonden. Ik zag haar van boven de trap gradueel naar beneden komen. Het eerste was een paar slofjes met...

Wat zijn ze prettig opwindend, de schaatsolympiërs. Ik leef in vele toonaarden hevig mee. Ouderwets met ook thuis eindelijk weer een winters decor. Bij Sven Kramer sprongen we juichend een gat in de rondte na zijn finish. Heerlijk primitief. De valse schaamte is voor later. Arme Stefan...

Toen we het huis in Frankrijk kochten, moest ik nog vaak denken aan het eerste huisje dat ik kocht. Het was een oud boeren huisje in Hem, een dorp in Noord Holland. Met dat huis was iets geks aan de hand. Regelmatig werd er midden in de nacht aan de deur geklopt en als ik dan uit het raam keek,...

De Kollumer kaas smaakt niet meer sinds ik weet dat ik daar symbolisch verdronken ben, want wat is redding als het voor een gulden is, want dat was ik dus waard in de ogen van mijn vader, daar koop je verdomme nog geen maaltijd voor, misschien een blik erwtensoep of een rolletje drop, jawel, of een...

'Every poem is a peaceful piece of wood' William Butler Yeats In het grote Westhove, wanneer er niets te vechten viel, hun bogen konden niet altijd...doken zij piemelnaakt de koude golven in, kijk eens hoe klein die stoere slurfen werden, aandoenlijke gambagarnalen. Dan dronken de dikke, elegant...

Hoe prettig opwindend de schaatsolympiërs. Ouderwets met ook thuis eindelijk weer een winters decor. Bij Sven Kramer sprongen we juichend een gat in de rondte na de 5000m. Heerlijk primitief. De valse schaamte is voor later. Arme Stefan Groothuis, weer 4e op de 1000m. De sprintdames grepen...

Het moet eruit. Ik ben ernstig ziek. Heel ernstig ziek. Van Joepiezie. En dat wil ik graag even kwijt! Zo'n twee jaar geleden besloot UPC om de modems van hun abonnees te vervangen. Ik kreeg een doosje met daarin een nieuw modem opgestuurd met een briefje erbij. In dat briefje werd mij...

Poes Mickey is van zijn troon gestoten. Door Maarten. Ja, allicht. Poes Mickey kotst zijn eten wel verdacht vaak uit de laatste tijd. Soms op een plek waar wij het nog niet hadden ontdekt (‘hè getverderrie, nee toch precies op de snoeren achter de gordijnen!’) Soms op een niet te missen...

Bij Paulines wat overijlde aanbod aan mij om Liesje in haar huis op te nemen was een aantal logistieke problemen buiten beschouwing gebleven. Ze had een toko, die gerund moest worden, zoals dat in het hedendaags jargon heet. Ze keek me schattend aan. ‘Wat wil jij?’ ‘Ik ben je tweede...

Met een zwaar hart nam ik Pauline mee naar huis. Ze was van mening dat haar logee haar eerst even moest leren kennen voor ze bij haar kwam wonen. Ik had daar zo mijn bedenkingen bij, want Pauline is op het eerste gezicht een imposante vrouw. Groot, met een heldere, ver dragende stem. Hoewel de...

En ik dacht, feeërieke armoedzaaier, dit moet de vrouw uit het sprookje zijn, prikkend spinnewiel, want zij hief een pen hoog in de lucht, adem, diep in mijn aura, blauw, en ze zei dat ik, doelwit, kan toveren! Ik kan dus toveren met een pen, maar ik dacht, jij met beelden en ik nam de pen uit...