Hartenkreten over familie

Ik had iemand nodig, in dit leven. Ik werd ontvangen door een moeder, die vanaf de eerste seconde van mijn aards bestaan voor mij zorgt. Ze heeft altijd voor me gezorgd, vanuit haar liefde en volledige toewijding. Ik geloof, dat ik hier mee een zeer dankbaar mens kan zijn en blijven. Ik geef haar...

Aan de oude Oisterwijkse Baan, die zich in een bocht kronkelt tot aan het zwarte water van het Wilhelminakanaal, door bruggen overspannen, op huisnummer eenennegentig, was het ouderlijk huis van mijn sinds lang overleden moeder. Van daaruit trouwde zij en de bruidsfoto toont haar, gekleed in het...

.....en zo herinner ik me degenen die vóór mij leefden; die zozeer geleden hebben en die het leven, als was het een estafettestokje, aan mij doorgaven; degenen van wie ik afstam; van wie de genen krioelen in mijn cellen en bloed; mijn trotse en gevoelige ouders. En zo zeg ik stilletjes voor mij...

Opa, op die oude foto zie ik je beeltenis (het nette pak met de pochet....). Als kind stond ik aan je graf en wenste je toe: "Rust zacht, lieve opa!" De armoede die je kende, kon je nauwelijks dragen maar in je "rijke tijd" was je vrijgevig, tot verbazing en ontsteltenis van de goegemeente....

Ach oma, hoe zorgelijk en ouwelijk sta je op die foto uit 1955 in je zwarte kledij! Je was toen al ziek en met mijn vroegste intuïtie besefte ik dat die geheimzinnige ziekte je sloopte en dat je daarom altijd op die sofa lag in die verduisterde kamer in dat oude, bouwvallige huis. Ach oma, hoe...

"Kan hij praten?" vroeg men mij. "Nee", moest ik antwoorden. "Hij kan niet praten, hij stoot klanken uit". De gave van de bevrijdende taal, van zozeer allesoverheersende betekenis voor de mens, de heilzame gave van het formuleren, van de eventueel poëtisch of literair getinte uitingen; ze...

.....en ik herinner me - Cecilia - en hoe zal ik het mijn hele leven blijven herinneren! - hoe je me op die onheilspellende, vreselijke avond buitengezet, buitengetrapt hebt uit het laatste thuis dat ik nog bezat in deze wereld en mij overleverd hebt aan de koude, eenzame nacht en hoe ik mijn weg...

Nooit van tevoren heb ik geweten dat het zo zou gaan verlopen. Mijn lange schoolcarrière was tenslotte ten einde gekomen en mijn trotse ouders mochten in de gymzaal de diploma-uitreiking bijwonen. De scholieren paradeerden langs de langgerekte tafel en schudden de leraren de hand en ik was een van...

Eens schonk je mij het schilderij met de vogels (zijn het kraaien; zijn het raven?) omdat je vermoedde dat het mijn lievelingsvogels zijn. Als kind naast jou observeerde ik de dieren al graag. Nu, ten tijde van onze felle strijd die ik zozeer had willen vermijden, wekken de afbeeldingen mijn...

Ik noem haar "tante Greet" en hoop dat de liefkozing in mijn stem hoorbaar is. Ze is een lady die met haar sterke geest hoog uittorent boven het leed en de rouw die haar overvallen maar nooit omver geworpen hebben en zij is mij nog als enige gebleven als de eenzame noordelijke ster die...

De welhaast negentiende-eeuwse foto's, vervaardigd door een vooraanstaand fotograaf, die haar lang-overleden ouders tonen; statig, trots en trouw; zij aan zij, waren nog altijd in mijn bezit en toen ik mijn eenennegentigjarige en laatst-overgebleven tante bezocht, overhandigde ik haar deze Haar...

De lange, lange jaren zijn voorbijgegaan, voorbijgegleden en wederwaardigheden, ziekten, ongelukken en rampspoed zijn over ons gekomen maar Hij was er altijd, geruisloos, stilzwijgend, op de achtergrond; in de inrichting; onze broer Matthias.... En nog gisteren greep hij mijn hand; nog gisteren...

Regelmatig bezoek ik de Bibliotheek en snuffel ik er rond. Waarom het monumentale boek open moest vallen op juist die bladzijde, die gesierd wordt door de grote foto van het huis op de Markt in Tilburg, zal onduidelijk blijven, maar het boek vermeldde als bijschrift bij de foto de tekst: "Daar...

Het kleine restaurant aan de Noordstraat ademt een Franse sfeer en eveneens Franse, lang-vergeten chansons weerklinken er. Een nieuwe dag scheen aangebroken en een onverwachte, lente-achtige atmosfeer hing in de lucht die scheen te duiden op de voorspoed, zo lang al verwacht, die was uitgebleven...

De gestalten zijn harmonieus gerangschikt op de zwart-wit-foto. De fotograaf uit dat verre jaar, 1963, had zeker gevoel voor compositie. Helemaal links zie je mijn zusje op de schoot van onze elegante, jonge moeder. In het midden sta ik. Met wijd opengesperde, waakzame ogen kijk ik in de lens. Mijn...

Je vader noemde je zijn "zondagskind". Hij was je grootste liefde en je gaf later je baan op om voor hem te zorgen. Je vermeldde deze feiten zo vaak gedurende je zo getormenteerde, turbulente leven. Je dierbare zoontje, onze broer, die je onder je hart gedragen hebt, bleek zwakzinnig. Wij droegen...

Haar schitterende uitstraling, charmes en schoonheid; geen verdiensten maar een pluspunt en haar trots springen de beschouwer in het oog vanaf de portretfoto.... Zoals mijn vader, de man die zij huwde, het "Aude sapere" en de "Clarté Francaise" hoog in het vaandel droeg, zo was haar devies:...

Bezoekers zijn altijd welkom in de lage paviljoens van "Prisma" in Biezenmortel die verspreid liggen over een parkachtig terrein en ook in het gebouw met de kale, "prikkelarme" maar door geldgebrek weinig opgesierde wanden waar sinds jaar en dag mijn broer verblijft. Vele "cliënten" van...

Men kan er niet over klagen dat Drogisterij "Erica" aan de Oude Markt in Tilburg niets te bieden zou hebben....Uit het rijke assortiment koos ik slechts twee tubes douchegel die voor een man geschikt zouden zijn, want; hoe men het ook wendt of keert; mijn broer is een man.... Allen zijn...

"Out of the blue" kwamen plotseling mijn langvergeten neven met hun echtgenotes uit het verre Canada naar mij en mijn oude moeder. Terwijl onze Nederlandse familie razendsnel uitstierf als ratten tijdens een pestepidemie, bleken wij ineens te beschikken over een aantal aantrekkelijke jonge...

"Haddon Hall" stond er op het papieren zakje dat versierd was met kleurige, gestileerde afbeeldingen van vlinders. Daar zaten goudkleurige manchetknopen in die mijn tante speciaal voor mij gekocht had in Maastricht. Ze pasten in de manchetten van de chique witte bloes die ze me cadeau wenste te...

We waren bijna de enigen in de enorme bioscoopzaal en we zonken weg in de diepe roodpluchen stoelen en terwijl de film zich alsmaar voortsleepte (een film over parende edelherten, ingegraven insecten en grote zwermen laagvliegende vogels) gingen mijn gedachten uit naar mijn enige zus, naar mijn...

Plotseling stond hij vóór me en ik kon zijn naam wel uitschreeuwen: "Sjoerd!". Hij was de zoon van mijn tante en hij droeg de gelaatstrekken van de moeder en van de opa, mijn goede oom Gérard. Na lange jaren van ijzingwekkende vervreemding en eenzaamheid, en na een leven, geleefd in sferen en...

Op de zender Discovery is 's morgens een programma te zien over vier broers op een autosloop in Duitsland. Naar dit programma kijk ik vaak en met veel genoegen. Ten eerste is het een leuk programma en begin van de dag en het is ook grappig. De vier broers zijn echte broers, eentje is de oudste...

Wat de komst van een computer allemaal niet met zich mee kan brengen. Mijn ervaring is in elk geval heel positief. Ik kreeg een mail, omdat ik op schoolbank met mijn gegevens stond. Wie schetst mijn verbazing dat ik een mail kreeg van een heel klein buurmeisje, dat vroeger bevriend was geweest...

Naar het oude huis, naar de "boerderij" waar zovele van mijn voetsporen liggen, waar eens de dartele hond met glanzende zwarte vacht die niet meer te midden van de levenden is, speelde en mij kwam begroeten, zal ik blijven verlangen. Daar rekken nog altijd mijn enig overgebleven dierbaren hun...

Mijn arme, liefste, zieke zus is naar Tilburg, onze geboortestad, gekomen en ze bracht postpapier mee, bedrukt met een afbeelding van een vrolijke regenboog, die een klein poëtisch landschapje, een lieflijk dorpje met huisjes met rode daken overkoepelt; een tafereeltje dat bezwaarlijk de gang of...

De broer die altijd op mij wacht, terwijl mijn leven zich ijlings voortspoedt en mijn gedachten vaak afdwalen van zijn lotsbestemming en levensomstandigheden, wachtte ook op mij op de druilerige zondagmiddag waarop ik hem opnieuw bezocht. Hij droeg een cognackleurige warme trui en was al snel...

Heden. 'Het doel heiligt alle middelen, er moeten nu eenmaal dooien vallen, ook als jij dat bent.' Dat zegt mijn moeder. De tengels van haar rijkdom reiken tot in mijn huidige bijstandsleven. Niemand houdt haar tegen. 'Wat als ik zeg tegen een klantmanager, 'het doel heiligt alle...

De lange, lange jaren die gepasseerd waren en de turbulente, dramatische gebeurtenissen die zich in onze beider levens voorgedaan hadden, schenen ons van elkaar losgekoppeld en verwijderd te hebben tot we elkaar terugvonden. Haar blikken had ze gericht op een foto, opgesteld in mijn woonkamer die...