Hartenkreten over mannen

Eens, in een jaar waarin het St. Elisabeth Ziekenhuis - dat tallozen in haar zalen gehuisvest, verzorgd en al dan niet genezen heeft - nog altijd haar muren verhief aan de Jan van Beverwijckstraat (op het grondgebied dat na de sloop plaats bood aan psychiatrisch ziekenhuis "Jan Wier"), toen ik...

Het waren twee sympathieke oudere heren die met mij de terugweg aanvaardden uit Biezenmortel. De chauffeur, berekend voor zijn taak en altijd bereid tot conversatie en een andere meneer met wollen muts op. Hij verhaalde over zijn vroegere baan, waarin hij te lijden had gehad onder machtsvertoon en...

De man met de tedere, diepliggende blauwe ogen - de ogen die zo lang geleden voor het eerst liefdevol zijn echtgenote, mijn zus aanschouwden - koestert op het erf van zijn woning (die ik als "boerderij" zou willen omschrijven) het trotse, houten beeld van de hem zo geliefde kraanvogel, dat zijn...

Na geruime tijd gebruik te hebben gemaakt van haar tijdelijke, provisorische, maar tot tevredenheid stemmende onderkomen aan de Piushaven, heeft de Vincent Shop haar oude locatie weer ingewisseld voor haar voormalige behuizing aan de Veemarktstraat. Het pand wordt omringd door de hoogbouw van...

Op het Stadhuisplein zijn de heren aan het werk, omringd door het zand dat aan de oppervlakte is komen te liggen. De aarde heeft het prijsgegeven als een oprisping, als ware het tevoorschijn gekomen uit een ongeziene, voorheen geheime ondergrond, als uit een onbestaanbaar innerlijk orgaan. De...

Meneer, een grijsharige gentleman, kwam aanzetten met de witte Regiotaxi. Hij uitte de loze en volstrekt overbodige verontschuldiging dat hij te laat was, een minieme stoornis die mij echt niet kon kwellen. Zoals te doen gebruikelijk kwam de conversatie onderweg op gang. Meneer merkte op dat...

Het is voor de heren beter en meer aangenaam te schertsen met een jonge, florissante dame dan met een oude vrouw. We ontmoetten elkaar op het bankje vóór de Copyshop en ik moest hem toegeven dat ik zeventig ben. Mijn oogleden vallen daarom ook als kleine luikjes gedeeltelijk over mijn ogen en...

De concertzaalbezoekers verdrongen zich aan de bar bij "Theaters Tilburg" waar een concert van Kerstliederen ruimschoots tot hun verbeelding had gesproken. Jongedames met rappe handen, getooid met fleurige, wijnrode nageltjes openden fluks en vaardig flessen met de trotse naam "Merlot" op hun...

Het tankstation was al onheuglijk lang gevestigd vlakbij de gindse rotonde en 's-nachts had ik al zo vaak mijn blikken kunnen laten rusten op haar felrode neonlicht dat zich langwerpig langs haar gevel profileerde, gepaard gaande met de zinloze tekst "Bonjour" in trotse letters die mogelijk...

Het was een zomerdag, die de herfst nog niet aankondigde, hoewel het licht van augustus dat van september soms evenaart. De deur van de kapperszaak stond open en deze deur liet een zoele wind door. De ene jongeman na de andere maakte zijn opwachting en mijn Turkse vriend, kapper Arkan werd het...

Ik kwam hem tegen vóór de Praktijk voor Fysiotherapie, gesitueerd in het westelijk gedeelte van onze stad waar ik iets af te handelen had gehad. Ik herkende hem van mijn vroegere jaren bij een eetclub, toen ik zijn neerslachtigheid tevergeefs had proberen te stelpen. Een bescheiden grijs...

De mannen overweldigen en overspoelen de wereld; stoer en zelfbewust, vrolijk en kordaat; allen met een andere haardracht, als het ware voor ieder van hen speciaal bestemd en gemaakt. Velen van hen tref ik aan in onze onvolprezen LocHal en op een dag, toen de automatische deur om onbekende redenen...

In dit geval geen hoogdravende zaken, nog minder hele nare, maar ik denk zomaar dat in huize T het volgende niet alleen voorkomt? Een simpel gesprekje afgelopen week met als uitkomst: ik zou niet weten wat ik zonder je moest, liet mij later antwoorden: maar wat zou je nou het meest...

De kopieerzaak is sinds jaar en dag gevestigd in het winkelcentrum dat überhaupt een desolate indruk maakt maar een vrolijke banner met opgewekte, zonnige taferelen in de etalage lokt de klanten. Tot hen behoren vele jonge meiden, strak in het vel en in de kleren. Ze komen en gaan met hun...

Een ogenschijnlijk Afrikaanse, donkere meneer, maar mogelijk ook van een ander continent afkomstig, met een ouderwetse, strooien zomerhoed op, was kennelijk geïnteresseerd in het assortiment cosmetica in de supermarkt en beschouwde dit met al zijn aandacht. Het was verrassend hoe hij even later...

Vermoedelijk meende hij dat ik altijd al een voorkeur voor hem had gehad, omdat ik hem ooit voor meerdere diensten ontboden had en hij verscheen dan ook met de boodschappen waarom ik gevraagd had en wilde zelfs die avond blijven om gezamenlijk televisie te kijken. Maar ik had zijn walgelijke,...

Hoe lelijk en oud je ook bent, als je gelukkig bent en een uitstraling hebt, komt alles goed. En ik was gelukkig in die schitterende, milde en mooie zomer van mijn vierenzestigste levensjaar. Hij zat tegenover me in buslijn zes met een pakje brood in de hand en glimlachte overvloedig,...

Als het al zomer is in mei ben ik doorgaans goedgehumeurd. Vlak naast de bushalte van lijn zes aan de Spoorlaan waren die dag heren van een aannemingsbedrijf een kuil aan het graven en met merkwaardige, vibrerende instrumenten de donkerbruine aarde aan het bewerken. Besluitend tot een practical...

De naam 's-Hertogenbosch, de naam van de middeleeuwse stad met haar imposante geschiedenis, die er was vóór wij er waren en die er zal zijn, lang na ons schamele leven, is levensgroot aangebracht op de gevel van haar station. Het plein ervóór, met haar terras met rieten stoelen, vormde het...

Ik had me niet opgemaakt voor de gelegenheid en met mijn kleding kon niet geadverteerd worden in "Elle", "Cosmopolitan" of "Vogue" De korte afstand tussen onze ogen in het helverlichte café moeten hem overduidelijk mijn leeftijd getoond hebben die ruim twintig jaar hoger lag dan de...

We ontmoetten elkaar bij de bushalte. Dwars en frontaal over zijn borst was op zijn grijze T-shirt met capuchon de tekst "New York" geborduurd; aanleiding voor mij om te vragen of hij de "Big Apple" al eens bezocht had; hierop volgde een ontkennend antwoord en hij maakte het bekende gebaar met...

Al jaren kom ik hem regelmatig tegen in mijn wijk, bij de bushalte of op straat en ik ben hem in mijn gedachten "de man met de hoedjes" gaan noemen. Hij schijnt een hele collectie hiervan te bezitten; exemplaren van tweed en wollen stof, maar ook zomerse, rieten hoofddeksels met frivole...

Het is al weer meer dan 25 jaar geleden, dat ik mij, in een opwelling, de kunst van het koken meester probeerde te maken. Tot aan die tijd waren mijn prestaties in de keuken niet om over naar huis te schrijven – zelfs het inschenken van een kopje koffie ging meestal niet zonder morsen. Toch ben...

Ben bij de kapper geweest zeg ik tegen mij dochter: kan je het zien? Ja tuurlijk mam mooi en stukje eraf zegt ze. Ik heb makkelijk haar het is altijd alleen maar even knippen en schuin snijden langs de zijkanten. Alleen mijn man ziet het niet. Vraag me af of er meer vrouwen zijn die dat ook zo...

Mensen zeggen me wel eens, ga wat met andere mensen doen, verbreed je sociale horizon, ga je eigen leven leiden, ja, zelfs nu ik al 45 ben. Maar ik leid mijn eigen leven allang, ik doe het anders dan de meesten, okay, maar daarom is dat niet minder waard. Dat ik officieel arbeidsongeschikt ben,...

Recht van lijf en leden met een wandelstok voor ondersteunende diensten schrijdt hij voort. Met zijn zilverwit halflange haar, charmante lach en jongensachtige uitstraling geeft hij de indruk niet ouder dan zeventig te zijn. Oom Barend, een krasse knar van rond de tachtig komt net uit tramlijn...

JPB, teveel eer voor een zijige man, moet een land besturen maar heeft, ach ach ach, pijn aan een teen. Twintig onderzoekcommissies zijn nodig het komende jaar om naar zijn gelijk te zoeken, en hij trok al honderd dagen het land in om de burger te bevragen. Bij mij is hij in ieder geval niet langs...

Ik ga u, nogmaals, lastig vallen met mijn werk, de zorg. Afgelopen week ben ik, onder andere, langs geweest bij hulpbehoevende mannen, toevallig allebei 91 jaren jong. De eerste was dinsdagochtend, na dagen regen een zonovergoten dag, het adres was nogal een beetje uit de richting. Ik ben op...

Wie ben jij? waarom dit lijden? geef me je naam.. je hoeft je niet te haasten zoon van Afrika tijd is al wat we hebben spring er zorgvuldig mee om, want haast brengt je ook niet sneller naar de toekomst zoon van Afrika ons volk is er een van kleur, je ziet het en je proeft...

‘Kut!,’ roept ze. ‘Van hetzelfde,’ antwoord ik. Verschrikt kijkt ze opzij. Dan lacht ze. Veertien lijkt ze. Misschien vijftien. Ze zit naast mij in de bus en kijkt nu naar haar mobieltje. Op een manier die niet veel goed voorspelt voor datzelfde mobieltje. ‘Sms ik mijn vriend een uur...