Hartenkreten over reizen

De tijd begint te dringen. Mijn levensjaren naderen het getal van zeventig. Mijn Lanersbach zal ik nooit meer weerzien. Het is lang geleden; mijn jeugd ontvouwde zich als een bonte waaier en zij toonde mij die landschappen; die zonnige grasgroene weiden; dat klaterende bergbeekje en die welgedane...

Toen we eenmaal aangekomen waren na de lange reis op de Boulevard in de buitenwijk van de Franse hoofdstad, schoot de spreekvaardigheid van mijn "vriendin" dusdanig tekort dat ik het woord moest voeren. Wegens mijn werklozenbudget was het geld voor het reisje er in feite niet geweest maar wel...

Het is donderdagochtend en het is een mooie roze zonsopgang, het is nog maar negen uur. Je merkt al dat de winter opschiet, het is eerder licht en niet zo koud meer maar er komt nu regen. Ik ben alleen thuis en vind dat prettig. Ik las in het boekje van Remco Campert en dacht toen dat ik maar...

In de wachtkamer van de arts, bevolkt door meerdere patiënten, wierp hij aanvankelijk aarzelende en onzekere blikken in mijn richting als een ontdekkingsreiziger die voor het eerst voet aan land zet op een nog onbetreden continent, tot hij mij aansprak. "Ik ken u van de bus. Ik ben dertig jaar...

De leraar, onze trouwe en zeer religieuze leraar, een pater die een heel netwerk bezat van nonnen en paters in Frankrijk, Zwitserland en Italië, waarop hij een beroep kon doen, hield een verrassing voor ons, scholieren, achter de hand: een reis die op handen was en waarvan we nog geen weet hadden....

Het restaurant was wat morsig en verwaarloosd. Het was gesitueerd aan de brede straat die het dorp Dongen doorsnijdt. Het biedt uitzicht op een monumentale witte villa aan de overkant. Binnen hangen pontificaal voor de brede ramen roze Chinese lampionnen en er stonden merkwaardige porseleinen...

We waren weer met een klein gezelschap vertrokken uit onze stad in het voertuig waarvoor wellicht de benaming "bejaardenbus", door mijzelf gemunt, toepasselijk is en iedereen die er wel eens geweest is zal toegeven dat de bebouwing radicaal verschillend is zodra men het bord met de trotse naam...

Nog siert de foto van de oude Karelsbrug in Praag mijn wand. Op de voorgrond een lantaarn die het beeld diepte geeft. Verder weg op de brug een levensgroot kruisbeeld en in de blauwachtige verte de kerk met mij nu onbekende naam. Het bezoek aan de koninklijke of zo men wil keizerlijke stad vormde...

....en zo beklommen wij eens die berghellingen, baadden wij in het zonlicht tijdens onze wandelingen over die slingerende paden tussen de groene weiden; zo was de zomer van ons zesentwintigste levensjaar en zo zou ik je weer willen zien, mijn Lanersbach! Ik zou je kleine kerkje zo graag weer...

In de vroege morgen stond ik onder een waaier van waterstralen mijn oude, vervallen en Rubensiaanse lichaam te masseren, toen er aangebeld werd. De postbode bracht mij een forse envelop waaruit een nietig blikje tevoorschijn kwam met daarop een fotografische afbeelding van de Tower Bridge waarover...

De Intercity glijdt ongelooflijk gracieus en elegant onder de overkapping het station van Tilburg binnen en het krachtige, machtige voertuig mindert vaart en komt tot stilstand. De trein zal me op mijn bestemming brengen; het dorp Rijssen in de verre provincie Overijssel; een reis van anderhalf...

Wat is er met mijn hoofd denk ik, als ik 's morgens wakker word in joegoslavie, kroatie. Ik ben de laatste tijd nogal druk en dan ineens valt alles stil. Ik ben net met veel moeite afgestudeerd en ga met remco en simon op vakantie maar de reis is lang en het autorijden wil niet zo goed. Het weer...

VERSLAG FIETSTOCHT NAAR ST ANNE PAROCHIE MEMMIE FOPPE ST COMPOSTELLA het is vrijdagnacht vier uur foppe is heel druk en heeft veel energie hij is de hele week al thuis geweest hij moet er hoognodig even tussen uit en naar mem desnoods met de fiets die hij anders nooit gebruikt de taxi duurt te...

Foppe voelt zich depressief door de herfststormen. Hij ligt op bed met sombere gedachten en nu moet het ook nog winter worden. De beer houdt zijn winterslaap, denkt foppe maar waar moet ik naar toe. De pi/meisjes zorgen heel goed voor hem maar hij besluit op advies van de huisarts naar Hawaï te...

DAG EEN Het moet op mijn achttiende zijn geweest dat ik na het behalen van het Atheneumdiploma met een busreis naar de wereldstad Parijs vertrok, het avontuur tegemoet. Voor het benodigde geld had ik een maand lang bollen gepeld en had driehonderd gulden verdiend, de reis kostte evenwel 179...

De NS maakt in haar nieuwe, geavanceerde Sprinters en Intercities veel reclame voor haar nieuwe materieel. Je kunt op de schermen bewonderen hoe de langgerekte gele treinen met tweehonderd kilometer per uur als slangen over de rails kruipen en je kunt heerlijk zitten in de ijsblauwe "fauteuils";...

De Intercity naderde het station van Geldrop. We waren de metropool Eindhoven gepasseerd. In de verte schemerden door de ramen van de coupé de parallelle torens van de koepelkerk met hun bolronde bekroning, eens van zo dichtbij aanschouwd tijdens het ziekbed van mijn liefste moeder dat spoedig zou...

De Opstapbus voerde ons ditmaal door Brabantse landerijen, velden en bossen tot we de Kampina Heide bereikten. We zagen er zwarte runderen grazen. De vele langgevelboerderijen tekenen daar zeker onze provincie. We lieten Boxtel links liggen en arriveerden in Liempde op een klein, bescheiden...

In de enorm luxueuze, gigantische lounge van het hotel, waar zij diep wegzakte in leren fauteuils, waar de asbakken verwisseld werden als zij met haar ogen knipperde en waar serveersters af en aan liepen met drankjes naar keuze, zat zij met haar verbeten mond die verwrongen was door...

Ik heb afscheid genomen van het station met het gewelfde dak dat trots de naam van mijn geboortestad draagt en afscheid van de oude buurt waarin ik zo lang gewoond heb, van de groene, zware toegangsdeur van mijn flat, van de rustieke balkons met uit steen geweven vlechtwerk.... Toen ik afscheid...

Met de "Hovercraft" hadden we de overtocht gewaagd. De boot trok een spoor van opgewekt, opspattend water achter zich aan. In de Britse hoofdstad waren we welkom in een hooggelegen appartement waar we thee dronken en marmelade aten De Tower met haar kroonjuwelen en de Big Ben maakten veel indruk...

Soms ben ik 's nachts in het labyrint van de straten. Ramen rijgen zich aaneen in eindeloze sequenties. Een bleek licht valt over het geheel. Ik ben me ervan bewust dat ik in Amsterdam ben. Het kan ook zijn dat er zich een fantastische zeegroene lagune vertoont tussen strenge, Victoriaanse...

In onze jeugdjaren; jaren van onschuld, getekend door armoede, hadden we niet veel, maar eens bezochten we met onze ouders bij uitzondering Den Haag, Scheveningen en Madurodam. Hoe goed herinner ik me nog de aanblik van het trotse en monumentale Vredespaleis, gesitueerd te midden van haar...

Op 7 oktober zat de kou al in de lucht. Tijdelijk nam ik afscheid van Tilburg, van "mijn" Tilburg; van de Noordhoekring en van de Hart van Brabantlaan en van de helblauwe neonletters die de aanduiding "Résidence Noordhoek" weergeven, van de Westermarkt waar het fruit, opgetast op de...

De zee zag ik voor het eerst bij Scheveningen. Ik was nog een kind. Plotseling toonde zij mij haar weidse, overweldigende grandeur, nadat we eerst nog ingesloten en omringd waren geweest door bebouwing en nadat we de barrière van de duinen hadden genomen. Het was op een uitstapje met mijn ouders...

In onze jeugdjaren, jaren van onschuld getekend door armoede, hadden we niet veel, maar eens bezochten we met onze ouders bij uitzondering Scheveningen, Den Haag en Madurodam. Hoe goed herinner ik me nog de aanblik van het trotse en monumentale Vredespaleis, gesitueerd te midden van haar...

Afgelopen vrijdag was het bloedheet en klam. Wat je dronk, zweette je meteen weer uit. Ik wilde naar Nuenen of naar Sittard. Ik dacht dat je per spoor naar Nuenen kunt, maar daarvoor moet je de bus nemen en daar was het me helemaal te heet voor. Bovendien heb ik geen OV-chipkaart. Maar dat wist ik...

Op het kleine schermpje van de Tom-Tom stond onder meer de naam van het dorp dat we gingen bezoeken te lezen: "Heeze" en inderdaad volgde onze auto het parcours dat ik zo vaak heb afgelegd - en in vroeger tijden met mijn ouders - naar het kunstenaarsdorp bij Eindhoven, domicilie van mijn zozeer...

Landgoed "Wellenseind" is via de "toeristische route" die we vandaag aflegden, te bereiken. Onderweg ontvouwde zich het Brabantse landschap voor onze ogen. De winter zou niet lang meer op zich doen wachten en het had al gevroren. Hier en daar bevinden zich op het land kleine poelen of...

Nooit had hij de blauwe meren bij Luzern en Genève gezien, maar hij had zich een voorstelling gemaakt van het paradijselijke en etherische blauw: het staalblauw van de berghellingen, het donkerblauw van de rimpelende wateroppervlakten en het milde blauw van de alles overkoepelende, oneindige...