Hartenkreten over vriendschap

Er waren: Wilfried, Paul, Ludo, Emil, Martien; er waren Louise en Mariet. Hoewel studenten aan onze universiteit waren we in die tijd nog kinderen, nauwelijks ontsnapt aan onze turbulente puberteit; nog maar net aangetreden in de collegebanken. Onder het lamplicht kwamen we bijeen in de...

Aan mijn raam bungelt nog altijd het gazen hartje dat danst in de warme lucht die opstijgt vanaf de centrale verwarming. Eens schonk je het mij; uit hartverbondenheid, uit zielsverwantschap? Ver ben je; verder dan ver; de dood heerst in mijn hart. Mijn beige gordijnen zijn eveneens het geschenk...

Mijn valse, onechte vriend! Jouw stralende glimlach op de foto die ik altijd nog bewaard heb,en die ik eens zo vereerde, is mij verworden tot een valse, gemene grijns nu ik mij als een slang kronkel om aan jouw vuile machinaties en leugens te ontsnappen. De bitterheid regeert mijn hart waarin het...

Ze draagt haar grijze, dunne haar achterovergekamd als een helm en haar gezicht is doorgroefd met diepe lijnen. Haar uiterlijke onvolkomenheden symboliseren haar wijsheid, ontwikkeling, overwicht en levenservaring. Ze is zes jaar ouder dan ik en is geboren in het jaar 1947, kort na de grote...

Nu de wind de bomen aan mijn venster in beweging zet en de blaadjes weer vallen, heb ik eindelijk het kaartje verstuurd waarop ik al zo lang geleden je Afrikaanse adres had genoteerd. Het kaartje toont een welige weide met tevreden koeien uit je vaderland en mijn woorden: "in...

Ze zond me de kleurige ansichtkaarten uit haar zo dierbare Engeland waarop de oude huizen, als uit een voorgaande eeuw, staan afgebeeld en het uurwerk met de Romeinse cijfers waarvan de wijzers voorgoed tot stilstand zijn gekomen. Nooit meer zal ik Broadway in Worcestershire bezoeken, maar haar...

Men kan bezwaarlijk beweren dat de Kadoshop van het Nederlands Textielmuseum niet de moeite waard is. En dus bezocht ik het oude monumentale pand aan de Goirkestraat nog eens. Op lange tafels vindt men daar de meest merkwaardige en exclusieve artikelen, deels produkten van de textielnijverheid...

In de woning die in Engelse sfeer is ingericht, waarin zij mij nooit eerder uitnodigde, ontving zij mij nu. Ze was in de steek gelaten door anderen, die haar valse beloften hadden gedaan en vroeg mij nu samen boodschappen te gaan doen. Ook de leden van haar "Christelijke" kerk hadden het...

....en zo herinner ik me nog goed hoe in die jaren (de zestiger jaren) vaders vriend van kantoor, genaamd Wim, bij ons aan huis kwam en Shakespeare voor hem reciteerde ("To be or not to be") om vader te troosten met zijn ongelukkige zoon; mijn broer Matthias.... Wim, of "meneer Lem" zoals we...

In mijn versleten adressenboekje had ik hun namen en telefoonnummer al jaren geleden neergekrabbeld naast de namen van de trouwelozen die ik door heb moeten strepen en na al die lange jaren waren ze naar me toe gekomen alsof het leven mij hen moest schenken; zij die zich bleken te ontpoppen als...

Vlakbij de sportvelden waar ik eens de softbalhandschoen hanteerde en mijn benen over de horden wierp, bevindt zich sinds lange jaren Café "Zomerlust", met een gezellig terras en van binnen ingericht in Jugendstil-stijl. Vanaf dit terras heeft men het uitzicht op grasgroene weiden waar elegante...

Soms zijn afspraken van welke aard ook, niet leuk, fijn of aangenaam maar ik heb er een oplossing voor gevonden, zeer zeker voor juist die afspraken waar ik best een klein beetje tegenop zie. Een afspraak in het ziekenhuis, trouwens nu al helemaal want tjonge jonge wat een gedoe om er sowieso...

De ongeving van de Zernikestraat biedt ongetwijfeld huisvesting aan zeer ijverige, liefdevolle en kordate Tilburgers maar de balkons van de woningen zijn rommelig ingericht met vooroorlogs aandoende tuinmeubelen en onduidelijke siervoorwerpen. Mijn vrienden wachtten al langer op mijn bezoek. Het...

"Wanneer men niets te geven heeft, voelt men zich onwaardig", las ik eens in een cursus Engels en zo schonk ik het boek met de mooie zwart-wit-foto's van beeldhouwwerken uit de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw, geërfd van een vriend, aan de vriendin van lange jaren die mij mede...

Je had me de hand gereikt tijdens de cursus literatuur en verklaard dat je wel iets in me zag en kennis wilde maken en zo zou ik huisvriendin worden in de riante villa in Hilvarenbeek waar je boekenbezit tegen de wand prijkte en de kunstzinnig verantwoorde herinneringen aan je verre reizen, naast...

Ze zijn me een klein plantje komen brengen. Een slanke, nog jonge mevrouw stond voor de deur en schonk het mij. Het draagt leerachtige, donkergroene bladeren, kleine, gele knopjes die een belofte voor de toekomst schijnen in te houden en bovenop een minuscuul, lieflijk roosje. Zal ik mijn...

In die tijd posteerden de vrienden zich vaak bij het raam, in hun groene fauteuils, om hun discussie aan te wakkeren en de problemen van mens, wereld en werkelijkheid te bespreken, zoals vrienden doen.... Het was alsof hen een licht gezonden werd; uit majestueuze wolkenpartijen in de verte...

In jouw dorpje, Loon op Zand, ging ik mijn ondoorgrondelijke sluipwegen, eens, lange tijd geleden en hield ik vaak halt bij die cafetaria. Hoe graag zou ik je nog eens ontmoeten en met jou de taal van de "dichters en denkers", de edele taal die je vloeiend sprak, maar die zo misbruikt is voor...

In het café zat ze tegenover me: kaarsrecht en gekleed in een elegante trui en samen dronken we onze koffie. Op onnaspeurlijke wijze had een ziekte haar botten aangetast en haar lichaam doordrongen maar ze bedankte me voor mijn troost en medeleven. Eens, in lang-vervlogen dagen was ik de...

De panden in de Tuinstraat, die de Heuvel met de Nieuwlandstraat verbindt, rijzen hoog op en tijdens mijn wandeling besef ik dat daar eens Martin woonde in zijn riante studentenkamer; Martin, mijn vriend; economiestudent die als weinig anderen aan mijn ziekbed heeft gestaan; Martin die het kleine,...

In het restaurant, waar achter een glazen, brede wand in wit uniform gestoken koks en serveersters druk in de weer waren en zich amuseerden met elkaar, zat mijn vriendin tegenover me en staarde me met de lusteloze, bolle en ziekelijke ogen in die van mij, als wilde ze dat er liefde en trouw uit...

Mijn taxi heeft me naar een achterbuurt gebracht. Mijn vriendin van lange jaren heeft haar riante, schitterende appartement verruild voor een klein studio-kamertje omdat zij daar begeleiding krijgt en de troosteloze omgeving weerspiegelt als het ware haar suicidale depressie. We zullen vandaag...

Aan de voet van het oude Paleis-Raadhuis, in het hart van onze stad, zijn rotsblokken opgestapeld als in een berglandschap waarop we zij aan zij zaten en ik met jou mijn wederwaardigheden deelde. Je droeg bij uitzondering een bontgekleurde zomerjurk die je tengere gestalte strak omhulde, mijn...

In het midden van die zomer (was het juli of augustus en welk jaar was het?) stak ik, mismoedig en moedeloos, de grasgroene weide van het park over, waar de beide fonteinen bruisten en klaterden en hun waterpartij ten hemel stuurden. Dat ik het huis nooit meer zou kunnen betreden; het huis van...

Turks Restaurant "Masal" is met haar grote zaal merkwaardig gesitueerd naast de indrukwekkende gebouwen van "Talent Square" en vandaar kan men zijn blikken desgewenst onbeperkt laten dwalen over de bebouwing die zich daar in de omgeving bevindt en die in schoonheid en elegantie niet kan concurreren...

Op een winterse dag waarop de kou ons geselde en door onze dikke jassen heen drong, hadden we vriendschap gesloten.Dit speelde zich af tegen het decor van mijn jeugd, in de nu desolaat aandoende wijk waar de gymzaal, de pastorie en de kerk nog steeds getuigen van de zo lang vervlogen jaren. Lijn...

In Café "De Spaarbank", op de hoek van de Noordstraat, vernoemd naar de in vroeger tijden daar gevestigde bank ben ik vervroegd aanwezig en kijk ik mijmerend uit het raam, in de richting van de Stationsstraat, wachtend op mijn zesenzestigjarige vriend, die, voorzien van een gemillimeterde...

Om een reden die onduidelijk blijft en die hoe dan ook statistisch niet te verklaren is, zie ik steeds maar de felrode bussen op de snelweg naast mijn huis passeren. De afstand Tilburg-Den Bosch is met de sneldienst gemakkelijk en snel te overbruggen en als ik ben ingestapt, komt spoedig een leuke...

In Restaurant "De Katterug" is het op zaterdagmiddag altijd druk. Het is er een komen en gaan van mijn mede-Tilburgers en het kan moeilijk zijn er een plaatsje te verwerven. Ik schuif aan aan een tafeltje bij een echtpaar en een bescheiden gesprek ontvouwt zich. Mijn neerhangende oogleden en de...

Men moet ervan kunnen houden om bij Café "Anvers" aan de Oude Markt te vertoeven. Het interieur van de zaak is behangen met misschien wel wat merkwaardige posters en attributen; alle reminiscenties aan België, zoals foto's van het Belgische Koningshuis. Toen de klimaatproblemen ook in Tilburg...