Hartenkreten over vriendschap

Toen ik klein was, had ik een paar vriendinnetjes, je speelde ermee, hadden zogenaamde breiclubjes op de vrije woensdagmiddagen, speelde buiten met mooi weer en geloof me, dat was vaak! Buiten spelen was een van de voornaamste dingen die je als kind deed, los van het feit dat je natuurlijk de...

Soms zijn afspraken van welke aard ook, niet leuk, fijn of aangenaam maar ik heb er een oplossing voor gevonden, zeer zeker voor juist die afspraken waar ik best een klein beetje tegenop zie. Een afspraak in het ziekenhuis, trouwens nu al helemaal want tjonge jonge wat een gedoe om er sowieso...

En zo, is de invulling van maandag aangepast want daar: waar we gezellig een bakkie zouden gaan doen, werden we op tijd ingelicht dat de griep ook al op de koffie kwam, tja je zoekt de narigheid niet op als het niet nodig is en dus: maar ik eega blij met de mededeling dat we een aantal andere...

En wij trainden, op tijd en afstand, door weer en wind, met de klok in de hand. En wij droomden van gouden prijzen op de baan, in het bos, op de weg, van het kampioenschap van het land. En wij volgden trouw ons schema op de letter, op het gevoel tot soms wel over de rand. En wij liepen, wel...

Te laat, net te laat. Hoe is dat nu mogelijk: op het punt gekomen om eindelijk onze volledige naam uit te wisselen. Valt de site uit de lucht. Kwijt, nu ben ik je kwijt mijn Turbo. Heel de nacht ben ik bang geweest voor de waarheid. Je heb mijn brief aan jou niet meer kunnen lezen. Waar al mijn...

Vreemd het gevoel dat je niet precies weet hoe het zit. Jaren dacht ik dat ik het wel aardig wist hoe de wereld in elkaar zat. Daardoor had ik redelijk wat zelfvertrouwen, ging ook wel met heel wat mensen om. En ik denk dat je door te praten met andere mensen je een aardig beeld van jezelf kan...

Mijn buurman en ik hebben samen al van alles meegemaakt. Het begon met een gewoon praatje en omdat ik veel alleen zat nodigde hij mij uit om eens koffie bij hem te drinken. In die tijd was ik net overnieuw begonnen en probeerde ik voorzichtig op mijn eigen benen te staan. En waar ik...

Laats zij mijn dochter "Mama, waarom ga je niet op Hyves, daar zitten wij allemaal op." Ik wist niet eens wat het was. Maar goed, ik ben braaf lid geworden, al vind ik het wel echt iets voor de jeugd. Na een tijdje lid te zijn, kom er ineens een bericht binnen: ben jij de Eva uit Gouda. Nu...

Wie had dat ooit gedacht: mijn schoolvriendin van de huishoudschool in Gouda is op bezoek geweest. Wij hadden elkaar 38 jaar niet meer gezien. Toen zij aan mij vroeg of het goed was om eens langs te komen, heb ik dat met beide handen aangenomen. Ik woon wel een eind weg, maar dat vond zij niet erg....

Hoe vaak zeggen wij niet ”dat is een vriend van mij”. Maar wie is een echte vriend of vriendin? Iemand die je wel eens tegenkomt of waar je wel eens bij op visite gaat. Persoonlijk vind ik dat vriendschap pas tot uitdrukking komt als het om loyaliteit gaat. Vriendschap heeft geen...

Afgelopen zaterdag was het hier in Zeeland lekker weer. Ik bedacht dat het een tijdje geleden was dat ik in het bos was wezen wandelen. Nu ik weer in het bezit van een auto ben, was er niets wat mij tegen kon houden. Na een flinke wandeling in de bossen bij Clinge dacht ik bij mijzelf: “Ik kan...

Vermoedelijk heb ik al eens wat geschreven over de buurvrouw. Toch wil ik er graag nog iets over vertellen. Naar mijn weten doen Marokkaanse mensen niets speciaals met Kerstmis. In ieder geval versturen zij geen kerstkaartjes rond. Op buurvrouw haar inburgeringscursus werden er toch kerstkaartjes...

Vriendschap is iets waar ik soms bang van word. Het kijkt je aan en lijkt tandeloos tegen je te grommen dat je uit moet kijken met wat je zegt. En als ik dan besluit te spreken en toch gebeten word, dan blijkt maar weer hoe kwetsbaar het is.

Beste vriendin, Het is mij opgevallen dat je sinds kort een andere kijk op het leven hebt gekregen. Je bent wat rustiger en stabieler en – god zij dank – weer wat vrolijker. Misschien begrijp je nu beter dat wat je doet niet perse een diploma of medaille hoeft te krijgen. Dat het niet...

Vanmiddag besefte ik dat ik gelukkig ben. Niet voor de eerste keer, maar het gebeurt wel steeds vaker. Hoe dat komt? Ik woon natuurlijk wel fijn en ik ben trots op mijn eigen inbreng in mijn leefomgeving. Misschien ook omdat ik tevreden ben met mezelf of dat ik steeds meer zelfkennis begin te...

”Ik ben een vriend” Ik wil geen vriend worden, ik ben een vriend. Ik dacht hierover na en besefte dat dit eigenlijk het mooiste is wat de mens kan zijn. Als men weet dat je een vriend bent, ben je nooit alleen. Dan heb je altijd mooie herinneringen aan lieve mensen. Dan voel je je...

Haar rechteroog ziet er uit alsof ze bezoek heeft gehad van ongewenst bezoek, GeenStijl-finnen. Ze stelt mij al snel gerust, haar ooglid hing dermate dat een chirurgische ingreep noodzakelijk werd, als er iemand was met een vuiltje in het oog dan was zij dat wel. Even later ga ik aan het...

Ik mis Günter.

Ik begrijp de commotie, de emoties. Ik neem echter niets terug van wat ik vind van jouw relatie ten opzichte van Mirjam B. Zij gaat haar gang terwijl jij jezelf kwelt in een eindeloze litanie van zelfbeklag. Mirjam is een bitch ! Voor zover iets helpt: Marillion - Kaleigh (I still want to...

Sommigen noemen het een gave, ik vind mezelf maar een rare. Het ene moment verketter ik een koningshuis en vervolgens ben ik lyrisch over de gekraagde aardster. En dat al vertrekt uit mijn vingers zonder het vantevoren te bedenken, het is er zomaar, gaaf toch ? Dit is eigenlijk een hommage aan...

Paul, goeie jongen, gemiste kansen, altijd in voor een gebbetje en een vaasje pils. Klaverjassen, verplicht gaan op z'n Rotterdams. Fronsend een sigaartje in de mondhoek, troeven in de hand, de tegenpartij op het verkeerde been. Paul is dood, vrijwillig gegaan, daar kan geen troef tegenop.

Vriendschap is een plank waarop ik mensen heb geplaatst die ik koester. Ik hoop dat ik bij hun ook op zo’n plankje mag staan, dan pas heb je echte vriendSCHAP.

In het café zat ze tegenover me: kaarsrecht en gekleed in een elegante trui en samen dronken we onze koffie. Op onnaspeurlijke wijze had een ziekte haar botten aangetast en haar lichaam doordrongen maar ze bedankte me voor mijn troost en medeleven. Eens, in lang-vervlogen dagen was ik de...

Toen de verwarmingsmonteur was vertrokken (een mooie he-man of Apollo gekleed in het zwarte uniform met de tekst "Feenstra" op zijn benen en billen; ik had hem gadegeslagen terwijl hij "deskundig morrelde" aan de apparatuur) vertrok ik naar Café-Restaurant "De Burgerij" aan de Noordstraat....

Het is een stille buurt en deze heeft helemaal niets bijzonders; ze heeft nauwelijks een uitstraling, is eerder sfeerloos te noemen, maar in een van haar armzalige huisjes kende ik een zeldzame vriendschap die haar aroma verspreidde over de buurt waardoor een gouden licht werd verleend aan het...

In de regen hebben we samen onze "architectuurwandeling" gemaakt, Georgeanne en ik. We zijn van start gegaan voor het groene, verweerde beeld waarvan de armen en handen zo welwillend gespreid zijn in een liefdevol en liefhebbend gebaar dat zo welsprekend en overduidelijk is, maar dat niemand nog...

Nog draagt een voordeur van een huis in een Tilburgse straat jouw, in mijn gedachten geliefkoosde naam. Nog passeren de razendsnelle bussen in volle vaart over de Lage Witsiebaan met elektronische oranje letters boven hun voorruit die hun bestemming aangeven en die me naar jou voeren, altijd naar...

Mijn "vriendin" Sarah ging zichzelf nu eens echt verwennen, waar niemand anders dat deed. Zoals een kind aanstormt op de Sinterklaascadeautjes na een verwachtingsvol doorwaakte nacht, greep, grabbelde en graaide zij hartstochtelijk in de stapels kleding, curiosa, snuisterijen en rariteiten die...

Eens was ze mijn vriendin: Lisa met de vaalblauwe jurken; Lisa met de elegante spijkerbroeken, omcirkeld door een oranje, geweven ceintuur, waarin ze heupwiegend voortschreed als een mannequin; Lisa met de dertien vrienden die ze beurtelings trakteerde op muziek van Leonard Cohen, citaten van...

We schrijven september 2006. De rozen staan nog hoog op de doornige, houten stelen en spreiden nog hun tere tinten ten toon. Een man wacht nog op mij bij de Halte Sweelincklaan. De zon maakt zijn warrige, zilvergrijze haar tot een krans en een aureool die zijn gezicht omlijsten dat getekend...