Hartenkreten over vriendschap

Ik mis Günter.

Je loopt naast me. Af en toe hoor ik, hoe je schoen de grond raakt. Zacht. Haast onhoorbaar. Je gevoel spreekt, zwijgzaam. Ik hoor het, zonder dat je er woorden aan geeft. De zwaarmoedigheid zwaarder dan je gewend bent. Je stemintonatie, donkerder dan gekend. De stilte die tussen ons is,...

In jouw dorpje, Loon op Zand, ging ik mijn ondoorgrondelijke sluipwegen, eens, lange tijd geleden en hield ik vaak halt bij die cafetaria. Hoe graag zou ik je nog eens ontmoeten en met jou de taal van de "dichters en denkers", de edele taal die je vloeiend sprak, maar die zo misbruikt is voor...

....en zo was onze samenkomst; we zaten bij het raam en spraken eindeloos over heel veel boeken en we dronken eindeloos veel citroenthee.... Het licht dat in brede bundels en banen in de verte neerdaalde vanuit asgrauwe wolkenpartijen werd ons geschonken. Je hebt voorgoed een andere woonstede...

Tom, ik moet je wat vertellen. Kijk, er zit me iets dwars. Ik bewonder je hoor, dat is het punt niet. Ik vind je ergens ongelofelijk knap hoor! Jij bent zo'n echte alleskunner, zo eentje waar je mee op stap kan gaan, nou ja op stap? Kijk, en daar beginnen nu de problemen. Bij elke stap zit je me...

In Restaurant "De Katterug" is het op zaterdagmiddag altijd druk. Het is er een komen en gaan van mijn mede-Tilburgers en het kan moeilijk zijn er een plaatsje te verwerven. Ik schuif aan aan een tafeltje bij een echtpaar en een bescheiden gesprek ontvouwt zich. Mijn neerhangende oogleden en de...

Waar ik eens het landschap zag, de wijde en weidse velden (het bezit van mijn vrienden), de vijver met het gladde, rimpelloze, onpeilbare water waarop een enkel waterhoentje bivakkeerde, ben ik weergekeerd. De trein was bij Nijmegen de beide beroemde bruggen, die de trotse rivier overspannen,...

Mijn valse, onechte vriend! Jouw stralende glimlach op de foto die ik altijd nog bewaard heb,en die ik eens zo vereerde, is mij verworden tot een valse, gemene grijns nu ik mij als een slang kronkel om aan jouw vuile machinaties en leugens te ontsnappen. De bitterheid regeert mijn hart waarin het...

Op een dag maakte ik opnieuw aanstalten naar je toe te gaan; naar jou, mijn werkelijke vriend om de overigens onoplosbare problemen aan de orde te stellen die de Kantiaanse filosofie omtrent het zozeer beroemde "Ding an sich" oproept en die door Schopenhauer met zijn interpretatie opnieuw belicht...

Tweemaal per jaar moet ik de gang gaan langs het parcours en het panorama van mijn mislukkingen,langs het nu geheel gerenoveerde en supersonisch ingerichte kantoorgebouw waar ik eens ben afgedankt en dat nog steeds ten dienste staat van de doelloze bezigheden die aan het intrinsiek zinloze leven...

Ik had me jarenlang uitgeput in - weliswaar gedeeltelijk geveinsde - maar toch mijns inziens extreme belangstelling voor al haar familie- en andere aangelegenheden - voor de scheiding van de veertigjarige dochter die - na heftige ruzies met haar eerste man - een arrogante en uiterst hitsige...

Op mijn bureau staat een foto in een lijst, voorstellende een zandkleurig stenen standbeeld uit de dertiger jaren van een moeder met twee kinderen. Het beeld bekroont een brug in Den Haag, waarover dag en nacht onafgebroken een intensieve verkeersstroom haar weg zoekt naar andere delen van de...

Laats zij mijn dochter "Mama, waarom ga je niet op Hyves, daar zitten wij allemaal op." Ik wist niet eens wat het was. Maar goed, ik ben braaf lid geworden, al vind ik het wel echt iets voor de jeugd. Na een tijdje lid te zijn, kom er ineens een bericht binnen: ben jij de Eva uit Gouda. Nu...

In Café "De Spaarbank", op de hoek van de Noordstraat, vernoemd naar de in vroeger tijden daar gevestigde bank ben ik vervroegd aanwezig en kijk ik mijmerend uit het raam, in de richting van de Stationsstraat, wachtend op mijn zesenzestigjarige vriend, die, voorzien van een gemillimeterde...

Turks Restaurant "Masal" is met haar grote zaal merkwaardig gesitueerd naast de indrukwekkende gebouwen van "Talent Square" en vandaar kan men zijn blikken desgewenst onbeperkt laten dwalen over de bebouwing die zich daar in de omgeving bevindt en die in schoonheid en elegantie niet kan concurreren...

Mijn taxi heeft me naar een achterbuurt gebracht. Mijn vriendin van lange jaren heeft haar riante, schitterende appartement verruild voor een klein studio-kamertje omdat zij daar begeleiding krijgt en de troosteloze omgeving weerspiegelt als het ware haar suicidale depressie. We zullen vandaag...

Twee statige en zeer florissante boeketten staan sinds kort te pronken in mijn schamele woning van oude vrijgezel. De lelie opent haar fraaie roze kelk, bezet door haar meeldraden en zij wordt vergezeld door de schitterende zomerroos en door andere bloemen waarvan de naam mij ontgaat. De...

Door jou kan ik weer lachen en denken en huilen en dromen. Met jou praat ik over wat mij bezighoudt. Voor jou voel ik anders dan is toegestaan. Toegestaan in deze wereld. In deze wereld waar het draait om logica. Waar jij je houdt aan logica en waar ik me conformeer aan logica. Begrijp me niet...

Jawel, het heeft even geduurd, maar ik weet eindelijk wat mijn voornemen is voor het jaar 2009. Ik zeg bewust geen ‘goed’ voornemen, want ik weet niet of zeker of het in die categorie valt. Het is in ieder geval de bedoeling dat ‘ik’ er beter van word, maar dat is dan net weer niet het idee...

Men kan bezwaarlijk beweren dat de Kadoshop van het Nederlands Textielmuseum niet de moeite waard is. En dus bezocht ik het oude monumentale pand aan de Goirkestraat nog eens. Op lange tafels vindt men daar de meest merkwaardige en exclusieve artikelen, deels produkten van de textielnijverheid...

Mijn "vriendin" Sarah ging zichzelf nu eens echt verwennen, waar niemand anders dat deed. Zoals een kind aanstormt op de Sinterklaascadeautjes na een verwachtingsvol doorwaakte nacht, greep, grabbelde en graaide zij hartstochtelijk in de stapels kleding, curiosa, snuisterijen en rariteiten die...

.....en dan dansten we de "Hanky-Panky" in het patronaatsgebouw dat sinds lange tijd afgebroken is ("Come-on baby, dance the Hanky-Panky!"). We droegen witte kniekousen en mini-rokjes en waren veertien jaar oud. Mijn vriendin Lucia moest ik verliezen. De reden daarvan bleef onduidelijk. Haar...

De echte, waarachtige en vasthoudende vriendschap die wij al veertig jaar deelden, kende niet de wisselvalligheden en teleurstellingen van de ontrouw en van de desertie die ons doen twijfelen en wanhopen aan de aard van onze medemens en aan die van de menselijke soort in het algemeen. Daarentegen...

Mijn buurman en ik hebben samen al van alles meegemaakt. Het begon met een gewoon praatje en omdat ik veel alleen zat nodigde hij mij uit om eens koffie bij hem te drinken. In die tijd was ik net overnieuw begonnen en probeerde ik voorzichtig op mijn eigen benen te staan. En waar ik...

Als ik ze in de verte aan zie komen valt het me op dat ze hun benen op dezelfde manier neerzetten. De voeten naar buiten, knieën naar binnen. Grappig! Ik zwaai. De vrouw tilt even haar hand op. Hm, niet echt enthousiast, dan maar geen praatje. Ik wandel mijn dagelijkse rondje. Dat doen de...

Hoe dichtbij je bent dat weet je volgens mij niet. Je zegt dat ik gesloten ben, op slot. Maar het tegenovergestelde is waar. Ik ben open, ontzettend open naar jou. Je kan mijn gezicht lezen en je leest mijn ogen. Net alsof je me al jaren kent. Ik houd afstand. Ik houd me op de achtergrond....

"Wanneer men niets te geven heeft, voelt men zich onwaardig", las ik eens in een cursus Engels en zo schonk ik het boek met de mooie zwart-wit-foto's van beeldhouwwerken uit de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw, geërfd van een vriend, aan de vriendin van lange jaren die mij mede...

Echt blijkt altijd weer nep. Ik wil gezond eten, goede leiders, onvoorwaardelijke liefde, gewoon bij de Plus of virtueel even hartenkreten. Ik denk dat echtheid een overontspannen, modieus ideaal is dat mij tegen betaling wordt aangepraat. De meest krachtige, morele inspiratiebron van elk...

Het interieur van Restaurant "Jade" aan de Spoorlaan ademt een oosterse sfeer. De lichtgroene kleur van het meubilair is als van de gelijknamige oosterse edelsteen. Dit is de favoriete ambiance van een van mijn vrienden. Een Regiotaxi zal komen voorrijden en gedienstig zal de chauffeur het...

Afgelopen zaterdag was het hier in Zeeland lekker weer. Ik bedacht dat het een tijdje geleden was dat ik in het bos was wezen wandelen. Nu ik weer in het bezit van een auto ben, was er niets wat mij tegen kon houden. Na een flinke wandeling in de bossen bij Clinge dacht ik bij mijzelf: “Ik kan...