Hartenkreten over welzijn

....en tijdens die ontmoetingen vond onze "uitwisseling" plaats die geen uitwisseling was en onze onwerkelijke communicatie. Als zij dan met naar binnen gekeerde blikken tegenover me zat, meende ik dat ze weer luisterde naar haar "stemmen" die haar wellicht ongehoorde en helse opdrachten...

Wat ben ik het - en velen met mij - ongekend beu, zat en nog veel meer! Waar geplukt kan worden zal men het niet laten! Ooit, tijdens de periode van Balkenende, die hier een heel andere naam kreeg, werd deze idioterie uitgevonden. Ooit bedacht men dan dat mensen minder snel naar een arts zouden...

Na zo'n dertig jaar full-time bezig zijn met de literatuur, lezend en schrijvend, geploeter, gezweet, door de slijk gaan, op mijn bek gaan, verachting ten deel en talloze afwijzingen, immuun geraakt daarvoor, maar toch, eindelijk, eindelijk is het zover en ga ik landelijk doorbreken! Na mijn...

Soms voelt een belevenis als een echo uit het verleden of ze komt je op zijn minst bekend voor. Denkend aan mijn verhaal nr.2625, “Koud vuur”, dat ik op 20 november 2007 inzond, herinnert deze hartenkreet bijna exact zeven jaar later aan mijn bijna vergelijkbare gevoelens van toen. Deze keer...

Daar zit ik dan, morgen gaat het gebeuren, ik ben er nu al misselijk van. Nu ik weet wat er gaat komen ben ik er niet erg blij mee. Straks wel met het eindresultaat, maar nu. Nu zit ik echt te balen want geloof mij: het doet best behoorlijk pijn. Wat was ik blij de eerste keer, toen ik hoorde...

<Gsjieeeeeeeeeeeekpsss> – De brede ring van de scanner met aan de binnenzijde de twee onder een hoek van 90 graden gemonteerde gevoelige platen hebben zich weer enige centimeters verplaatst. Tegen de klok in zo weet ik inmiddels, want dit is mijn derde nucleaire scan, waarvan ik er maar twee van...

Kijkend naar een film, wetende dat me dit ‘s nachts eens parten zou kunnen spelen, doe ik het licht uit, draai me behaaglijk in m’n holletje en lig nog even de dag te overdenken als ik iets voel kriebelen bij m’n been! Niet iets kleins maar wel heel erg glibberig! M’n stem doet...

“Tot ziens” groetten mijn echtgenote en ik onze huisarts bij het verlaten van de spreekkamer. Een aantal personen in de overvolle wachtkamer keek met een onheilspellende blik naar ons; “zeker in slaap gevallen daarbinnen” mompelde een oudere heer halfluid… Eens in de drie maanden...

Ik open mijn ogen en knipper een paar keer. Ik probeer te wennen aan het donker. Ik zie de silhouetten van de andere vrouwen op de zaal. Ik hoor hun regelmatige ademhaling. in...uit...in...uit. Totdat ook zij, een voor een, wakker zullen worden. Van binnen is het een chaos, ik ben mezelf kwijt....

‘Meneer Barlage?’ Een vrouw van middelbare leeftijd stak haar hoofd om de hoek. Shit, dacht ik, dat is mijn tandarts niet. Zeker de kaakchirurg. Die verstandskies moet er ook nog eens uit. En ik voelde me al zo gammel. Een dag na Pasen. Ik kwam toch voor een eenvoudig vullinkje. ‘Volgt u mij...

Het meest raakt ze mij door haar blik. Zo zuiver en oprecht keken zelden mensen mij in de ogen. Ik kijk met een open blik in haar diepte en verlang ernaar om haar daar te ontmoeten. Ik zie een vrouw, die ooit in haar leven, net zo kwetsbaar als ik in het leven stond. Ik zie haar vallen, maar ook...

En dan sta je daar, de oude vrouw verwachtte het niet maar had het wel kunnen bevroeden. De dertiende etage is tot dusver het hoogste wat ik heb kunnen bereiken, een homo met een lat-relatie en een tuintje op z'n balkon. Tot op het laatst cijferen mensen zich weg, beseffen niet dat zij ook...

In vorm van vrij gedicht: Het vernuft de speurzin en vaardigheid van een dievenbende oogsten soms ongewild bewondering en zin dit ook te hebben ofschoon met slechte bedoeling tot verfoeilijk doel aangewend mocht deze kunde de wereld dienen zich geven aan mensen rondom het...

De vertwijfeling en de wanhoop houden geen halt, en al allerminst voor de deur van de "Zorgwoning".... Hier woont Ans met haar twee katten Winnie en Bleske. Haar grijze, rafelige haar dat geen schoonheidsprijs verdient hangt triest neer rond haar door lijnen en wallen getekende gezicht dat al...

Niet langer tientallen uren te zien overleven zonder jouw aanwezigheid.... Gisteren verlangde ik hartstochtelijk naar deze magische MORGEN. Die morgen die zich vandaag laat noemen. Voorbij zijn de nachten dat ik pas in de ochtenduren mijn bed inkroop, omdat ik een paar uur ziek op de grond -in...

“Zandzakken voor de deur!” Wie van de lezers herkent zich in een hierna beschreven verschijnsel en krijgt tijdens het lezen meteen of na een korte tijd erna niet de neiging hetzelfde te roepen? Soms word ik wel eens wakker met een bepaald liedje of een fragment ervan en dan heb ik zoiets...

“Volgende week ga ik een paar dagen met vakantie, dus ga ik U nu even een poot uitrukken”… Vraagtekens op mijn gezicht en een vorsende blik van mijn fysiotherapeut of die grap goed was overgekomen; twee tellen later gevolgd door een net iets te geforceerde bulderende lach met zijn krachtige...

Het was koud in de tent. Aan weerzijdes stonden kachels opgesteld, waar ik af en toe zo dicht mogelijk op ging staan. Anderen leken er beter tegen te kunnen dan ik. Op het podium stond een band uitbundig te zingen voor onze God, ik zong mee. De spreker, Bert Bruinekreeft, had net het Woord met...

De tegenstelling kan niet groter zijn, het management (interim) zuigt de sector leeg en ik maak mogelijk dat er in ieder geval gestofzuigd wordt. Gekwalificeerd personeel is wegbezuinigd opdat krijtstreeppakken en kokerrokken aan hun trekken komen. Ik hoop dat deze onmensen hun trekken eens thuis...

Op het aanrecht liggen twee komkommers, ik snijd ze in hapklare schijfjes en doe ze in een plastic tasje. Voor de geitenlammeren van de kinderboerderij, maar dat mag je tegenwoordig niet meer zeggen, stadsboerderij is indrukwekkender en aan meer regels onderhevig, het zij zo. Ik groet poezenkind...

Het is een mooie dag, ik leg mijn strandlaken in het park neer om ingesmeerd van de zon te kunnen genieten. Een goed boek, iets te drinken en een sigaretje, wat wil je nog meer. Binnen een uur ben ik omringd door tentenkampen die rookwolkend fout vlees verkolen, het stinkt, massa's kinderen rennen...

Hoed je voor mensen die zeggen een wijsheid te bezitten die anderen niet hebben. Zij weten zogenaamd dingen die niemand van ons zou weten. Hogere contacten hebben ze met hun innerlijke zelf. Vaak heeft die innerlijke zelf behoefte aan materiële dingen. Het hogere contact vertelt ze dan wat jij...

Toen mijn ouders, mijn broers en ik in Kollum woonden, kochten mijn ouders een vakantiewoning nabij Gasselte. Het was een degelijke, stenen woning. Ik sliep in de hal, waardoor ik 's nachts te kampen had met een overmacht aan steekvliegen. De klamboe was blijkbaar nog niet uitgevonden. Via die hal...

Florence Nightingale is de geschiedenis ingegaan als een persoon die, met een ruim hart, begaan was en compassie had met de medemens. Robin Hood was eveneens van eenzelfde kaliber, zij het, dat hij de confrontatie met de rijken niet schuwde, daarbij hen iets op onrechtmatig wijze ontnemend om...

Boots Apotheek "Het Zand" aan de Westermarkt in Tilburg heeft nooit een ondergeschikte rol gespeeld te midden van de winkelpanden in de lange galerij die met al haar neringdoenden tezamen het Winkelcentrum vormt en ik vond haar interieur steeds representatief met niet slechts het volledige...

We gaan allemaal dood. Dat is realiteit, wen er maar aan. Onwezenlijk idee, dat wel, want je huppelt toch onbekommerd rond op die wereldbol. Aantrekkingskracht houdt je overeind, maar uiteindelijk houden je lemen voeten geen stand, val je om, en zo hoort het ook. Maak er wat van, verwen jezelf...

Een fragment uit mijn honderd dagen dagboek De koperen pannetjes hangen te glimmen in het lamplicht. Ze herinneren mij aan Frankrijk. Hoe we samen in een klein dorpje over de markt zwalkten; het winkeltje vonden waar ze stonden te glimmen in de etalage alsof ze op ons hadden staan wachten. Het...

Het was een helse, hete middag geweest in de inrichting. De imbeciele mannen wisten met zichzelf geen raad en met onuitsprekelijke zorgen die ik moest verzwijgen zat ik er als een wezenloze zoutpilaar bij. De koele avond en het lichte briesje in de taxi bevrijdden mij benevens de kameraadschap...

De titel zegt alles, Nederland in een notendop, als je niet mee doet, belandt je hoofd in een strop. Schuifkaas is uitgevonden door linkse betweters, je doet een hap in verwachting van beleg maar je eet droog brood. Marktconform is het middenkader in de zorg wegbezuinigd, de werkvloer ontslagen....

Ik had er niet om gevraagd, maar plop, daar was ik dan. Ontvloden uit de vochtige dijen van een vrouwspersoon die ik later 'mama' ging noemen. M'n pa leerde ik kennen toen ik zo'n zes jaar was en hij van z'n werk kwam. We hadden het niet breed, vlees was er niet bij anders had ik hem al eerder...