Hartenkreten over welzijn

Niet langer tientallen uren te zien overleven zonder jouw aanwezigheid.... Gisteren verlangde ik hartstochtelijk naar deze magische MORGEN. Die morgen die zich vandaag laat noemen. Voorbij zijn de nachten dat ik pas in de ochtenduren mijn bed inkroop, omdat ik een paar uur ziek op de grond -in...

Ik open mijn ogen en knipper een paar keer. Ik probeer te wennen aan het donker. Ik zie de silhouetten van de andere vrouwen op de zaal. Ik hoor hun regelmatige ademhaling. in...uit...in...uit. Totdat ook zij, een voor een, wakker zullen worden. Van binnen is het een chaos, ik ben mezelf kwijt....

Het meest raakt ze mij door haar blik. Zo zuiver en oprecht keken zelden mensen mij in de ogen. Ik kijk met een open blik in haar diepte en verlang ernaar om haar daar te ontmoeten. Ik zie een vrouw, die ooit in haar leven, net zo kwetsbaar als ik in het leven stond. Ik zie haar vallen, maar ook...

Het is een mooie dag, ik leg mijn strandlaken in het park neer om ingesmeerd van de zon te kunnen genieten. Een goed boek, iets te drinken en een sigaretje, wat wil je nog meer. Binnen een uur ben ik omringd door tentenkampen die rookwolkend fout vlees verkolen, het stinkt, massa's kinderen rennen...

We gaan allemaal dood. Dat is realiteit, wen er maar aan. Onwezenlijk idee, dat wel, want je huppelt toch onbekommerd rond op die wereldbol. Aantrekkingskracht houdt je overeind, maar uiteindelijk houden je lemen voeten geen stand, val je om, en zo hoort het ook. Maak er wat van, verwen jezelf...

De tegenstelling kan niet groter zijn, het management (interim) zuigt de sector leeg en ik maak mogelijk dat er in ieder geval gestofzuigd wordt. Gekwalificeerd personeel is wegbezuinigd opdat krijtstreeppakken en kokerrokken aan hun trekken komen. Ik hoop dat deze onmensen hun trekken eens thuis...

Het was koud in de tent. Aan weerzijdes stonden kachels opgesteld, waar ik af en toe zo dicht mogelijk op ging staan. Anderen leken er beter tegen te kunnen dan ik. Op het podium stond een band uitbundig te zingen voor onze God, ik zong mee. De spreker, Bert Bruinekreeft, had net het Woord met...

En dan sta je daar, de oude vrouw verwachtte het niet maar had het wel kunnen bevroeden. De dertiende etage is tot dusver het hoogste wat ik heb kunnen bereiken, een homo met een lat-relatie en een tuintje op z'n balkon. Tot op het laatst cijferen mensen zich weg, beseffen niet dat zij ook...

<Gsjieeeeeeeeeeeekpsss> – De brede ring van de scanner met aan de binnenzijde de twee onder een hoek van 90 graden gemonteerde gevoelige platen hebben zich weer enige centimeters verplaatst. Tegen de klok in zo weet ik inmiddels, want dit is mijn derde nucleaire scan, waarvan ik er maar twee van...

Per 1 juli 2008 mag er nergens meer in de horeca in Nederland worden gerookt. Deze wet is dus nog geen jaar oud. Helaas is de wet nu al onderhevig aan allerlei rechtszaken, waar onlangs weer een hoofdstuk aan is toegevoegd. Wat is er aan de hand? Heel kleine cafés zonder personeel (er is dus...

Er gebeurt veel op deze aardbol, soms wel eens teveel denk ik dan. Ook de verhalen van wat mensen allemaal overkomt zijn legio. Zou dat komen - dat ik dit allemaal hoor - omdat ik met ouderen omga? Of was ik vroeger zo naïef en had ik alleen tijd om mijn gezin te 'runnen'? Soms ben ik bang...

Op het aanrecht liggen twee komkommers, ik snijd ze in hapklare schijfjes en doe ze in een plastic tasje. Voor de geitenlammeren van de kinderboerderij, maar dat mag je tegenwoordig niet meer zeggen, stadsboerderij is indrukwekkender en aan meer regels onderhevig, het zij zo. Ik groet poezenkind...

‘Meneer Barlage?’ Een vrouw van middelbare leeftijd stak haar hoofd om de hoek. Shit, dacht ik, dat is mijn tandarts niet. Zeker de kaakchirurg. Die verstandskies moet er ook nog eens uit. En ik voelde me al zo gammel. Een dag na Pasen. Ik kwam toch voor een eenvoudig vullinkje. ‘Volgt u mij...

“Tot ziens” groetten mijn echtgenote en ik onze huisarts bij het verlaten van de spreekkamer. Een aantal personen in de overvolle wachtkamer keek met een onheilspellende blik naar ons; “zeker in slaap gevallen daarbinnen” mompelde een oudere heer halfluid… Eens in de drie maanden...

Een fragment uit mijn honderd dagen dagboek De koperen pannetjes hangen te glimmen in het lamplicht. Ze herinneren mij aan Frankrijk. Hoe we samen in een klein dorpje over de markt zwalkten; het winkeltje vonden waar ze stonden te glimmen in de etalage alsof ze op ons hadden staan wachten. Het...

De titel zegt alles, Nederland in een notendop, als je niet mee doet, belandt je hoofd in een strop. Schuifkaas is uitgevonden door linkse betweters, je doet een hap in verwachting van beleg maar je eet droog brood. Marktconform is het middenkader in de zorg wegbezuinigd, de werkvloer ontslagen....

Daar zit ik dan, morgen gaat het gebeuren, ik ben er nu al misselijk van. Nu ik weet wat er gaat komen ben ik er niet erg blij mee. Straks wel met het eindresultaat, maar nu. Nu zit ik echt te balen want geloof mij: het doet best behoorlijk pijn. Wat was ik blij de eerste keer, toen ik hoorde...

Ik had er niet om gevraagd, maar plop, daar was ik dan. Ontvloden uit de vochtige dijen van een vrouwspersoon die ik later 'mama' ging noemen. M'n pa leerde ik kennen toen ik zo'n zes jaar was en hij van z'n werk kwam. We hadden het niet breed, vlees was er niet bij anders had ik hem al eerder...

Dat het een onsamenhangende chaos in mijn woning is, dat kun je wel raden, ik kan er soms de weg niet vinden, laat staan een ander. Vaak raak ik dan ook iets kwijt, iets onbenulligs, maar dat steekt me dan toch, zodat ik naarstig op zoek ga en het na een uur nog niet gevonden heb. Gefrustreerd...

Zo ben ik, als ik iemand mag dan geef ik die persoon graag een kus. En soms wel drie. Man of vrouw maakt mij niet uit, mijn zoon heeft daar geruime tijd moeite mee gehad. Schaamde zich voor mijn genegenheid in de publieke ruimte. En nu kom ik hem tegen in de kroeg, hij vraagt mij alleen maar "1 of...

De jury heeft beslist en het is Klara Smeets geworden, één van de twee vrouwen die meestreden om het stadsdichterschap van Gouda. Ik vond haar bij de oppervlakkige, clichématige helft horen, maar blijkbaar heeft een onrustige stad als Gouda wat sussende, ophemelende, standaardwoorden nodig om...

Mensen die gelijk willen hebben maar het niet krijgen, verheffen hun stem. Gelijk hebben ze, maar ik houd niet van geschreeuw. Lawaaireclames zet ik uit, die producten zal ik nimmer aanschaffen. Overtuigingen en religies, ik wijs ze de deur, rot op met je Wachttoren. Rot op met je bijbel of de...

Na zo'n dertig jaar full-time bezig zijn met de literatuur, lezend en schrijvend, geploeter, gezweet, door de slijk gaan, op mijn bek gaan, verachting ten deel en talloze afwijzingen, immuun geraakt daarvoor, maar toch, eindelijk, eindelijk is het zover en ga ik landelijk doorbreken! Na mijn...

Nog meer hete dagen en het roer gaat om in de binnenzee van mijn oceanisch brein. Al die hitte maakt op den duur aartsluie wezens van ons, we gaan zelfs loom denken en we doen er uren over om tot handelingen over te gaan. Nu zie ik ook wel dat een ander deel van de mensheid juist heel druk gaat...

“Volgende week ga ik een paar dagen met vakantie, dus ga ik U nu even een poot uitrukken”… Vraagtekens op mijn gezicht en een vorsende blik van mijn fysiotherapeut of die grap goed was overgekomen; twee tellen later gevolgd door een net iets te geforceerde bulderende lach met zijn krachtige...

De ochtend ontwaakt donkergrijs, spreekt schimmig van krassende kraaien in verkaalde boomtoppen, zwart als de nacht, van die forens die op zijn reis in de file wacht. Van klagende ruitenwissers over tranend glas, eenzaam onderweg naar daar waar men wordt verwacht. Mijn hardloopschoenen staren...

Als kind vond ik dat prachtig, die waggelende lijven die desnoods de oever beklommen om de korstjes te consumeren van mijn onwelbehagen. Wij aten indertijd goedkoop brood, knip dan wel krop, die harde punten bovenop dat brood waren niet te nassen. Mijn moeder sneed snedig dikke sneden en wij kregen...

Daar is het volgens mij mee begonnen. Iedereen zat in dat fonds en betaalde naar vermogen, niemand werd er minder van maar wel geholpen indien nodig. Sinds de vermarkting van de saamhorigheid schoten de kosten de pan uit, paarse broeken en witte boorden zagen mogelijkheden. De realiteit:...

Ik heb een ongelooflijke teringtyfushekel aan de reclame van Zalando, om van Arke reizen nog maar te zwijgen. Dat geschreeuw, de Reclamecode commissie blijft in gebreke, men zou het volume terug draaien. Ik ben bang dat beide reclames onder deze inzending staan, de redactie ging indertijd...

Partir c'est mourir un peu Gerard wilde eens testen die avond in het voorseizoen. Had de afgelopen weken veel op snelheid getraind. De eerste wedstrijd van het seizoen kwam eraan. 600 meter had hij in gedachten. Wij vonden dat een goed idee. Na de saaie lange wintertrainingen eindelijk weer...