220 resultaten.
Als een leger te velde.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 81 De longziekte rukt op als een leger te velde....Haar oefenterrein is mijn lichaam. In het ziekenhuis vlakbij staat de indrukwekkende machine opgesteld waaraan ik "mijn laatste adem moet uitblazen" (u gelieve dit niet te letterlijk te nemen!). De longarts staat aan mijn zijde. Meer of andere...
Opnieuw in de ziekenboeg
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 113 Er is een mooie, nieuwe vleugel aangebouwd aan ons Twee Steden Ziekenhuis. De ruimte is van binnen als een "tempel van de medische wetenschap" en vele slachtoffers en gedupeerden wachten hier op een consult met het chagrijn, de neerslachtigheid en de wanhoop die van mijlen ver af te lezen zijn...
In de verwoestende "omhelzing" van Alzheimer
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 73 Ik was mijn trage gang gegaan; langs het tankstation en langs het voormalige restaurant, op weg naar het Behandelcentrum en was een merkwaardig stukje Natuur gepasseerd; een open plek te midden van de stadse omgeving, gelardeerd met groen waar onverwacht boomstammen lagen opgestapeld.
In de...
Het ongelooflijke lot van een vriendin/Oord van onheil
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 63 Een merkwaardig soort "verpleeghuis" bevindt zich vlakbij de drukke Ringbaan West aan de Eijgenraamstraat; vlakbij de drukke Ringbaan waar het onverschillige verkeer zich achteloos en roekeloos aaneenrijgt en voortspoedt in grote onwetendheid over wat zich afspeelt achter de schermen aan de...
Zout in de wonden? / In het doemdenken geduwd?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 84 Wat leeft in de geest is sterk; een sterke geest is sterk en wat (onhoorbaar?) uitgesproken wordt, schijnt bestaansrecht te hebben of te verkrijgen. Mijn zware hoest trok altijd en overal de aandacht maar de vraag bleef of ik er blij mee moest zijn als er in de stadsbus opgemerkt werd: "Nog een...
Hernieuwd ziekenhuisbezoek
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 51 In het Twee Steden Ziekenhuis had ik een inkijkje in de ziekenkamers waarin verschillende patiënten uitgestrekt lagen op de witte bedden met bijpassende hoofdkussens en men beantwoordde mijn blikken eveneens; nieuwsgierig dan wel belangstellend.
In de kleine, langwerpige wachtkamer aan het...
Vóór het paviljoen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 44 Vóór het paviljoen dat de zwakzinnigen, alsmede mijn broer, huisvest en waar zorgzame verplegers over hem waken, houden een kromme berkenboom en armzalige takken die een zwakke bloei tonen in het hoopvolle vooruitzicht van de lente, nauwelijks het leven....
Een patiënt in een rolstoel,...
Longperikelen (vervolg)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 47 Mijn longen hangen ongezien en onvermoed in de borstholte als in het chassis van een auto. Al eerder waren alle mogelijke middelen ingezet om de astma-aanval te bestrijden; medicijnen, verneveling etc. etc....
Het Röntgenapparaat registreert het weefsel exact en meedogenloos en de longarts...
Bij de longarts (vervolg)
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 49 De wachtkamer van de Afdeling Longgeneeskunde van het Tilburgse Twee Steden Ziekenhuis heeft wel iets weg van een tempel of van een kerk. Het morgenlicht valt boogvormig op de kale witte wanden. Enkele "gemondkapte" dames en heren wachten tot de longarts in de deuropening verschijnt en tot hun...
Lastig dat onthouden?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Een klein gesprekje brengt me op het idee om er even iets over neer te zetten, want: afgelopen twee dagen hoor ik steeds: wat voor dag is het nou? Je zou er compleet van-van de leg raken, immers voelde gisteren ook al als zondag en tja, dat kwam omdat het Nieuwjaarsdag was natuurlijk. Mensen zijn...
Een wonderbaarlijke amulet?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 50 Eens, toen er verdenkingen bestonden dat de dodelijke en door mij zozeer gevreesde ziekte reeds het terrein van mijn geliefde lichaam betreden en in bezit genomen; veroverd had, bracht de allerliefste de wonderlijke steen mee. Het was een bruine, glanzende steen of amulet met een grillige,...
Nog net niet met de sirene en het zwaailicht erop......
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 86 Op de snelweg naast mijn huis komen altijd al veel "jankende" felgele auto's voorbij. Niet voor niets is het de aanvliegroute voor het nabijgelegen Twee Steden Ziekenhuis.
Zo werd ik onlangs eveneens vervoerd maar de sirene hoefde nog net niet op de auto en het ging al evenmin om Corona....
Als met een repeteergeweer......
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 207 Door haar psychische ziekte tuimelde ze beurtelings in de manie en in de depressie, in de euforie en in de neerslachtigheid. Als met een repeteergeweer gehanteerd door een onbekende werden de episoden van haar ziekte op haar afgevuurd.
En eens trof ik haar aan, ten prooi aan de depressie,...
Een onheilspellende vloed?
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen 129 In de hooggelegen ziekenkamer waarin ik was ondergebracht was rond het middernachtelijk uur een kolkende donkerrode vloed, een brede stroom die niets anders bevatte dan mijn eigen bloed: aan mijn keel, mond en lippen ontsnapt die ik noodgedwongen maar botweg naast mijn bed op de kale, koude, gladde...
Meer dierbaar dan het eigen bloed
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 55 Door een onheilspellende kou en duisternis was ik naar het nabijlegen ziekenhuis gestrompeld. Een donkerrode vloeistof, ongetwijfeld niets minder als mijn eigen bloed was eerder aan mijn lippen en mond ontsnapt....
De blauwe aderen liggen als dikke koorden op mijn tengere handen; een teken van...
Als onder het verpletterende gewicht van een ziekte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 119 Meer dan twintig lange jaren waren we "bevriend" totdat de excessen van haar psychische ziekte begonnen te overheersen en deze onze "relatie" verpletterden en onder het massieve gewicht van haar psychische ontregeling stierf uiteindelijk ons contact. Zelfs de meest nietszeggende of futiele...
Toeëigening/In bezit name
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 106 ....en in de verte, aan de horizon, aan de einder van het landschap, geflankeerd door de bebouwing en overwelfd door de lichtblauwe hemel, zag ik de bussen van "Arriva", zo vaak het decor van mijn wanhoop en vertwijfeling in het verleden, af en aan rijden. En vanuit mijn hooggelegen ziekenkamer...
Terug op de longafdeling
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 44 Ik ben op deze kamer ondergebracht, bij de longlijders. Twee grote, kleurige plastic ballonnen, gedecoreerd met grappige, lieflijke kindergezichtjes zijn opgehangen boven het bed van de man wiens longen zijn aangetast. Hij sleept rond met een merkwaardig, onhandig kastje met oplichtende lampjes dat...
Weer in de ziekenboeg.....
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 50 De benauwdheid dreigde me te verstikken en de hevige hoestbuien volgden elkaar snel op. De ambulance kwam in allerijl en ruggelings en blindelings, haast onbewust volgde ze haar parcours door de nacht totdat kennelijk het Elisabeth Ziekenhuis in zicht kwam en bereikt was. Snel volgde op de...
Een nieuw, maar ongewenst thuisfront?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 87 De vraag rees bij mij op of het St.Elisabeth Ziekenhuis soms mijn nieuwe thuisfront werd? Ik was er geboren, zoveel was zeker en de eerste weken van mijn leven had ik door moeten brengen in het glazen broeikasje dat men "couveuse" noemt; ik was er meerdere malen opgenomen geweest....
Hoe dit...
Longperikelen (vervolg)
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 65 In de grote hal van het ziekenhuis heb ik het beeld bewonderd van een gevleugelde vrouw en man, mogelijk symboliserend het diepe dal van de kwetsbaarheid van de mens waaruit hij opgeheven kan worden door de medische wetenschap en -zorg
(Ik was het ziekenhuis genaderd met mijn trage pas,...
Zijn naam was Johan
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 47 Altijd had hij tegenover me gezeten aan de vergadertafel, de mannelijke armen waarin ik best eens had willen rusten en die ik zou willen omschrijven als "apenarmen" voór zich uitgestrekt op de tafel. Hij was altijd betrokken en meelevend geweest tot de dag kwam waarop ik moest vernemen dat de...
Als een tovenaarsleerling, strijdend tegen het water
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 46 ....en zo keerde de vloed van het steeds opnieuw aanwassende water, figuurlijk gesproken, steeds weer terug. Wellicht kent u het sprookje van de Tovenaarsleerling dat verhaalt hoe de leerling altijd tevergeefs met een bezem het water probeert weg te werken.
Zo streed ik tegen de grillige,...
Als de hel losbarst (vervolg)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 55 Het is eind mei en een nieuwe zomer kondigt zich aan met milde en hoge temperaturen maar na twintig jaar kwelling kan zij de zomer niet meer verwelkomen en zelfs een heel zwakke wind is te heftig voor haar getormenteerde lichaam, dus rusten we uit in haar stadstuin waar de vele prachtige bloeiende...
De rekening gepresenteerd? (Verdwazing, neerslachtigheid, afgeschreven, uitgeblust?)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 62 De psychiatrische patiënten zitten bijeen in kennelijke en ogenschijnlijke verdwazing en neerslachtigheid, uitgeblust, afgeschreven, op hun laatste station gearriveerd. Wie hun woning betreedt, verliest alle hoop; de hoop; de heilzame gave, het geschenk en het ultieme soelaas van de weldadige...
Longperikelen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 113 De ambulance die ik had besteld was wonderlijk snel gearriveerd en de twee verplegers, man en vrouw, gekleed in hun groengele uniform en beladen met apparatuur, traden mijn woning binnen. Mijn telefoontje naar 112 was, gezien mijn astma, als legitiem en allerminst als "aanstellerig" beschouwd....
Nog net niet de laatste adem......
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 48 Aanvankelijk was het nog niet druk in de wachtkamer maar gaandeweg stroomde deze vol. Allen waren nu getooid met de inmiddels welhaast tot traditie verheven mondkap.
Ze hadden mij genood "om mijn laatste adem uit te blazen" (nu ja, geachte lezer, neemt u dit niet te letterlijk! Er is daar...
Een ontmoeting in het Openbaar Vervoer (vervolg)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Na de gebruikelijke sneeuwstormen en ijsvelden waarmee de winter gepaard gaat, treedt in onze noordelijke streken gewoonlijk wel een milder seizoen in en inderdaad vertonen zich dit jaar eind februari al veel paarse en gele krokusjes.
Op mijn terugweg uit het naburige dorp ontmoette ik Hem in de...
"Remember me but forget my fate
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 48 Ze had altijd zo graag gewandeld en de arts die haar terecht had verklaard na de operaties die de sieraden van haar vrouw-zijn hadden verwoest maar niet haar moreel en moed "u is niets bespaard gebleven" had haar geadviseerd veel te wandelen en ze had dit voorschrift in de praktijk gebracht....
Ondanks alles, toch besmet!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Ze keken zo vreselijk goed uit, letten zo heel erg goed op, waren toppers op het gebied van hygiëne, echt waar! Niemand had dan ook verwacht dat juist hij, op advies van zijn baas, net als alle andere medewerkers getest zou worden en dat de uitslag positief was! Dat was schrikken, oh natuurlijk...