Verhalen over jaargetijden

“Het is herfst! Dat wordt banjeren door hopen bladeren!” Dit is de tekst die hoort bij een email van de NS. Een grote grijns verschijnt op mijn gezicht, want er schiet mij een persoonlijk banjerverhaal te binnen. Het was een zonnige herfstdag, maar veel tijd om naar buiten te kijken...

Het begint laat in het jaar te worden. Je merkt het als je op een terrasje zit. Wat een week geleden nog een sterke zon was lijkt nu op een gloeilampje. Je moet heel dichtbij komen om je er nog aan te warmen. Mannen moeten even wachten tot jurkjes de dag weer opvrolijken. De herfst dringt zich...

Daar zit ze dan bij haar zoon in huis, omdat hij moest werken en er toch iemand in zijn huis moest zijn voor die dag. Er zouden kunststof kozijnen geplaatst gaan worden en iemand moest die mensen binnen laten. De avond ervoor arriveert ze op de lokatie maar toen ze samen de keuken binnen...

Op de een na laatste dag van het jaar dat zo snel voorbij is gegaan, ga ik met H naar de E10 schaatsbaan, daar waar ik vroeger gewoond heb en waarvandaan ik werd verdreven. Ik ben de laatste week van slag door ziekte en aanhoudende koude, vandaar dat er ijs ligt natuurlijk. De auto snort door...

Niets was er te merken van dreiging, niets van slecht weer. Het leek heel gewoon en je kon rustig buiten lopen. De temperatuur was heel aangenaam, wat stond er in de weg om te gaan waar je wilde? Helemaal niets. Maar dan …….een enorme klap, veel donder en het besef dat er een behoorlijk...

‘Wandelen? Met dit weer?’ Woemi kijkt me ongelovig aan. Nou kent ze me wel een beetje zo langzamerhand, maar toch, er zijn grenzen. De regen slaat hard tegen de ramen. Een fietser ploetert moeizaam tegen de wind in.Het is broeikaswinterweer op z’n best. Daarom is wandelen nu beter. Maar niet...

Op deze zonnige julidag ben ik uitgepraat. De inspiratie is zoek en een flinke natuurwandeling zal daar niets aan kunnen verhelpen. Toch zijn er onderwerpen in overvloed. Waar ik ook kijk, de tuin en de natuur bieden me een eindeloos lijstje aan van ‘supertoppers van dit moment’. Het...

Net voor de winter moest ik ze noodgedwongen aan banden leggen. Ze begonnen toen al op te spelen en ik vond dit helemaal niet kunnen. Ik wil best aannemen dat ze ongeduldig zijn, maar met rukwinden van 90 kilometer per uur en hevige plensbuien hadden ze niet het minste recht om toen al op het...

Toen zag ik in de verte twee fietsers die gelukkig vlot op mijn gezwaai en geroep reageerden. Met hun mobiele telefoon kon ik 112 bellen...of was het 221....dat is wat paniek met je doet. 'Waar bent u?' vroeg een vrouwenstem aan de andere kant. -'In het Beatrixpark. Mijn hond ligt in de vijver...

'Ze is in de vijver' riep mijn zoon opeens vanuit de verte. 'Maak je geen grapje,' riep ik terug, want het was niet haar gewoonte om zonder het voorafgaand ceremonieel van vele aanmoedigingen het water in te springen en voor het ijs had ze nooit belangstelling getoond. En je weet maar nooit wat...

Maar dertig seconden afwezigheid waren genoeg om een eind aan de tot dan toe gemoedelijk verlopende nieuwjaarsdag te maken. Ik zat in het park met mijn zoon naar het water van de vijver te turen, op zoek naar late of vroege tekenen van leven. Die waren er niet. Het was te laat voor kikkervisjes en...

Het weer is opvallend zonnig voor de tijd van het jaar. Een mens voelt zich als herboren bij deze weersomstandigheden. Alsof je bent gaan emigreren naar een zonnig oord, waar het buiten altijd behaaglijk is.. Dat komt door dat warme gevoel dat er nu is, het lijkt alsof het voorjaar elk moment...

Net een aardbeving is het, wanneer de volgeladen tractors en vrachtwagens 's avonds en 's nachts voorbij mijn huis komen razen. Ik hoor ze van ver al aankomen. Hou de glazen vast, haal de foto’s van de kast, want voor je het weet ligt alles op de grond. Het is weer bietentijd. Suikerbietentijd...

Een kop thee. Met honing. Beslagen ramen. Regendruppels vliegen tegen het dakraam. De lucht is grijs. Geen wolken. Boomtoppen waaien. De mensen fietsen hard. Tegen de wind in. Een vrouw met een geel regenjack. Haar dochtertje met een roze regenjackje, achterop. Ineengedoken fietsend. Kijkend...

De lange dagen zijn bijna voorbij. Alles keert stilaan terug op zijn retour. Nog even wachten op de mooie bladverkleuringen van bomen en struiken, op de geur van humus in het bos en op de laatste maaibeurt van het gazon. De zomerbloeiers staan volop in zaad. Bloemen doen ze allang niet meer....

Als regel wordt aangehouden dat er na de ijsheiligen geen nachtvorst meer komt, toch komt nachtvorst ook na de ijsheiligen nog voor. In mei komt gemiddeld 3 keer per jaar vorst aan de grond voor in de Bilt, in juni 1 keer. En in de afgelopen 30 jaar heeft de maand juli 1 keer nachtvorst gehad....

Aprilse grillen. Meestal lijken die grillen erger dan de maartse buien die ons nog een afwachtende houding doen aannemen in de tuin. Maart heeft het voordeel om ontluikend te mogen zijn. Maart is als het eerste zaadje dat in het kweekteiltje de kop opsteekt en nog alle kanten uit kan…, het...

De zon schijnt en het is waarlijk wondermooi. Ik kijk over het Amstelkanaal en bedenk ‘het leven is goed voor mij’. Ik hoest vervolgens mijn longen er uit, drink thee met lekkere beschuitjes er nog bij. Niet te vergeten de vers geperste sinaasappel. Mijn zoon J. hoor ik een blaf uitstoten waar...

Ik ben als een koe die de wei weer in mag. Opstandig, springerig en te vet. De lente is er weer. Ergens in mijn systeem zijn de alarmbellen afgegaan. Ik wil dat alles, nieuw, beter, mooier, geiler, fantastischer en vooral anders is. Ik wil rondjes rennen. Mijn bleke vel op mijn grijze stoel laten...

Terwijl de katers vroegtijdig hun hofmakerij in onze tuin beginnen en onderlinge rivaliteit wordt uitgevochten met imponerend geblaas en gekrijs; terwijl de winter nog steeds voortduurt en iedereen klaagt over virussen en bacteriën die afwisselend de kop opsteken en kleine lokale epidemieën doen...

Annika vertelde haar leerlingen over haar lerares Mara, die op een dag bij Arimasatu de prinses van Girogengen kwam. De prinses was erger nieuwsgierig naar wijsheid en na de gastverplichtingen, vroeg zij de geleerde: “Wat is van al mijn rijkdommen de verstandigste aanschaf?” Daartoe liet ze...

Sommige mensen worden er depri van. Van de herfst, bedoel ik. Ook ik, een beetje althans. De herfst heeft op mij namelijk het effect van een soort inleidende blik met uitkijk op de komende jaarwisseling. Zoiets als: ‘Another year over, and what have we done.’ Het is als een derde kwartaalbalans...

Onze poel staat droog deze zomer, en dat vind ik het ergste! In de zes jaren van zijn bestaan is hij nog nooit droog gevallen. Het grondwater fluctueerde regelmatig en het laagste niveau was in de zomer steeds gevuld. Nu is een lege poel niet zó erg. Droge poelen zijn zomers zelfs een heel...

Het verwondert me elk jaar weer rond deze tijd waar al die bomen en struiken en planten de energie vandaan halen om na maanden van kou en somberheid zo overtuigend en massaal uit te lopen. Binnen een week is de omgeving een zee van groen geworden, het licht heeft een heel andere, donkere toon...

De wind is geluwd en nieuwe geuren prikkelen de neus. Geen composterende herfstige humusgeur of verkillende winterse diepvrieslucht. Het is de lentegeur: fris en sprankelend als de reclame van één of ander wasproduct. Het is de geur van verse lakens waar je met je neus tegenaan ligt zodat die...

Zij keek me aan met een glimlach, zag mijn kinderlijke blijheid. “Goedemorgen,” sprak ze langzaam, met een volle stem, diep en warm, met flarden van gezang van honderden vogeltjes en het klateren van een beek in de kleur van de klank. “Goeiemorgen,” riep ik, springend van opwinding en...

Loom zit ik onderuit gezakt op de bank. Een flesje ijswater in mijn ene hand, de afstandsbediening van de stereo in de andere. Het is een warme dag voor Nederland in deze periode. Buiten spelen kinderen op straat, fietsen, stepjes, waterpistolen… ik hoor het gelach en geschreeuw en dat doet me...

Nog even en ik ben op de plaats van bestemming. De trein mindert vaart en dan ben ik bijna waar ik vandaag zo graag wil zijn. De zon heeft nog geen kans gezien door de grijze wolken heen te breken, maar de weersberichten van gisteren voorspelden een zonnige dag en daar vertrouw ik op. Ik stap uit...

Zoals het voorjaar ontwaakt en de telling van het groen zijn aanvang neemt was dit bij de mens Stuart McKenzie niet anders. Deze Engelse boekenverkoper keek uit naar het jaargetijde, waarin de lust en haast van mensen toeneemt. Als hij dan in de lente bij mensen aan de deur kwam bleek hun...

‘Ik heb het koud, maar hoe vaak ik ook douche of warmere kleren aantrek, het vuur in mij wil niet branden. Ik zag het aankomen weetje, ik wist dat het zou komen. Na een lente en een zomer zoals deze, kan je het alleen maar koud krijgen, want de warmte is te snel verbruikt. Er is zoveel...