Verhalen over maatschappij

Hij had in ver vervlogen tijden van die kabels op zijn armen. Zo’n wasbordborst. Een blik die iedere vrouw deed smelten. Zijn ogen, melancholiek en eerlijk, wenkten ranke figuurtjes. Als hij op het werk zijn torso ontblootte om de huid te bevrijden van het schurende katoen, waren zwoele blikken...

"Hoe oud ben je?" vroeg ik hem na een poosje nadat hij zich op de rustbank had voorzichtig neergezet. Hij was zachtjesaan komen aansloffen, voetje voor voetje, zich steunend op zijn rollator. (looprek met wieltjes en handremmen) Het oude manneke pufte amechtig. Zijn beduimelde pet, ietwat te...

Een van de meest pregnante ontwikkelingen van de afgelopen vijftig jaar is de individualisering van de maatschappij. Veel meer mensen dan vroeger wonen alleen en leven een eigen bestaan, waarbij ze natuurlijk wel allerhande contacten hebben, maar zonder zwaarwegende verplichtingen aan te gaan. Dit...

Terwijl rode, blauwe en anders gekleurde politici tientallen bomen opzetten over hoeveel gram drugs de modale Belg op zak mag hebben, is het voor de schuifelpatiënten, die een zwaar antibioticum willen om van dat druipneusje af te geraken, nummertje trekken geblazen in de wachtkamer van de...

Het hoofd licht gebogen, de schouders enigszins samengetrokken loopt de man tegen de wind in langs de huizen. Het is nog vroeg in de ochtend. De meeste mensen slapen nog. Als een koude windvlaag door zijn dikke jack voelbaar is rilt de man even. Het valt niet altijd mee om zo vroeg op pad te zijn....

Onlangs had een redactrice van een weekblad het over een nieuw woord dat de bekende Belgische tv-presentator Herman van Molle had bedacht voor de bemoeizucht – of is het de behulpzaamheid – van de schoonmoeders. Hij noemde het omatitis. Zoek het niet op. Je vindt het toch in geen enkel...

Het is aardig om te weten dat de hetero-murale standpunten in deze enerverende maatschappij nog altijd blijven zweven onder het abstracte denkniveau. Misschien komt dit door de toch vrij passieve denkstijl van mensen, of zijn zij gewoon te tevreden en berust om het kader van hen eens van naderhand...

‘Het kabinet gaat jaarlijks 100 miljoen EURO minder uitgeven voor de aanpak van achterstanden in het onderwijs’ kopten de kranten onlangs. Deze maatregel is een dolkstoot in het hart van de samenleving. Immers, kinderen – alle kinderen - hebben recht op goed onderwijs. Een asociale...

Verslag over een werkbezoek aan Rome. Dagen heb ik lopen prakkiseren over wat ik nog toe zou kunnen voegen in een verslag over bijna alles wat er al gezegd gezien en geschreven is inzake het Italië model. Het Noord Italië model. Luisterend naar de psychiaters in Rome en mijn eigen...

Het liep tegen 7 uur aan. De wekker had hem zojuist uit een of andere droom gewekt. Een nare droom was het wel niet dacht hij nog bij zichzelf anders ware hij wel vanzelf wakker geworden. Hij draaide zich nog eens om al wilde hij nogmaals dàt zalig gevoel herbeleven. Tevergeefs! Hij boog en...

De Wereld gaat aan vlijt ten onder. Het is een oud gezegde. De zogenoemde Nieuwe Mens die alle niet-efficiënte elementen uit zijn leven weert en zich uitsluitend richt op Arbeid en Productiviteit, ziet een belangrijk element over het hoofd, namelijk dat van de Noodzakelijke improductiviteit of...

Ik ben wakker. Moeizaam ga ik op de rand van mijn bed zitten. Ik grijp naar mijn kunstgebit, sta op, spoel het onder de kraan en voorzie mezelf van tanden. Er wordt gebeld. “Ik ben van de bank. U moet vandaag op,” zegt een vriendelijke mijnheer. Ik knik. De rollator doet hij...

Sinds enige tijd tracht ik zo te leven, dat het desolate gevoel dat de eenzaamheid met zich meebrengt meer en meer verdwijnt. Hoewel ik eenzaamheid goed verdraag en ik vele jaren van mijn leven niets anders wilde dan me steeds verder te isoleren, ben ik nu op een punt gekomen dat ik me niet meer...

Ik werk bij de thuiszorg en ga op mijn fiets naar de cliënten. Of het nou regent, hagelt of sneeuwt, het kan me niets schelen ik kleed me er gewoon op. De adressen van de cliënten waar ik wekelijks naar toe ga, ontvang ik vrijdags na de wekelijkse planning op donderdag. Ik heb daar weinig...

Er was eens . . . Heel erg lang geleden . . . Ja, zelfs zo lang geleden dat ik geen jaartal kan noemen . . . Een vrouwtje dat Mellie heette. Zij was getrouwd met een man die Barbar heette. Mellie was mager, vinnig en hield niet zo van koken. Dat vond Barbar niet zo leuk. Maar toch...

Om een bewering te doen, is vrijzinnige moed vereist. Beweringen kunnen vermomd worden in een verhalend jasje. Ze kunnen ook, in een mededeling of aforisme, kort en bondig worden gesteld. Beweringen kunnen gedaan worden, omringd door een stootkussen van nuancering. Dit komt de kracht van de...

Daar ligt weer dezelfde junk/zwerver in m'n voortuin te slapen als ik 's avonds thuiskom. Ik hoor een zacht gesnurk als ik de post uit m'n brievenbusbox haal. Politie bellen? flitst er even door m'n gedachten... Nee ik bel weer de politie niet. Laat hem lekker slapen. Hij ligt ook eigenlijk...

De voordeurbel rinkelt. Ik doe open. Pal voor mij toont een rijzige neger met een brede glimlach zijn parelwitte tanden. In gebrekkig Frans legt hij uit dat hij student is. Of ik geen tekening wil kopen, bedelt hij met zangerige stem. Angst slaat om in paniek en halverwege zijn uitleg sla ik de...

(Lezers aan het woord, AD 28 11 01) Het is toch zo fijn om Nederlander te zijn! In dit gevoel wordt men dagelijks gesterkt bij het lezen van de dagbladen. Zoals op 26 november weer in het AD: de nieuw gekozen lijsttrekker van Leefbaar NEDERLAND besluit zijn eerste rede zo treffend met 'At...

De historische wortels van het monarchale vertoon Een buitenaards wezen dat op de derde dinsdag van september Den Haag bezoekt, weet niet wat hij ziet. Komend uit een cultuur van doelmatigheid wordt hij verbijsterd door de rituelen van Prinsjesdag. Hij begrijpt dat het staatshoofd zich van...

Zijn wij de gekke Henkie van onze planeet? Voor veel buitenlanders zijn wij echt de idioot van ons werelddorp, zoals Poolse studenten mij onlangs weer eens duidelijk maakten. Mijn colleges oude geschiedenis liepen als vanzelf uit op discussies over de fratsen die ons land uithaalt. Het zijn niet...

Wat in Rusland de grootste indruk op mij gemaakt heeft? Niet dat Sint-Petersburg nu een verlichte stad is. Zelfs in dit donkere seizoen was het niet meer de lugubere stad van Dostojewski, waar je in ieder portiek een man met een bijl verwacht. Het deed me ook niet zoveel dat nu in de winkels...

Het is weer ‘die tijd van het jaar’. Diepduistere nachten, ijskoud, die niet eens breken in het grijze van de in elkaar overgaande dagen welke nu echt wel in sneltreinvaart op het einde van dit jaar afstevenen. Het is bijna het moment waar de ‘feestdagen’ elkaar niet kunnen bijbenen, waar...

Hee, wat denkt Ú wel? Ah joh, laat toch… alle engelen zijn geitenneukers. Ach kijk daar, ik zag je al van verre, de vriend met de grote vleugels, …voor meer draagkracht… Ha, ha. Dat had jíj op het laatst in overvloed, niet? Ach, het was me wat…wat een vertoning. Vooral...

Bij mooi weer zijn wij getuige van het volgende tafereel. Een oude man slaat met een stok op de rand van zijn balkon en roept: ˜Vooruit, wegwezen, verdomme!" De stok steekt als een dubbelloops geweer boven het balkon uit. De duiven vliegen op en strijken stoïcijns anderhalve meter hoger neer....

Morgen ben ik vrij. Het einde van het jaar nadert en jawel, vandaag kwam mijn leidinggevende op hoge hakken en hoge poten naar mij toe. “Peek, denk je er aan dat je nog 14 vakantiedagen hebt staan? Die moeten wel allemaal voor het eind van het jaar op. Neem jij morgen maar mooi vrij!” In haar...

De bus. Het grappige is, dat er tijdens zo’n ogenschijnlijk saaie busreis ontzettend veel gebeurt. Achter je volg je het soap-achtige opgedirkte verhaal van een veertig-jarige moeder aan een evenoude vriendin over het wel en wee van haar puberende dochters. Schuin naast je zitten een paar...

Hij deed zijn boodschappen zoals hij altijd deed: met een briefje in zijn ene hand en een mandje aan zijn andere snelde hij de schappen langs. Op het briefje stonden zijn boodschappen geografisch gerangschikt en het mandje was makkelijker manoeuvreerbaar dan een wagentje. Bij de groenteweegschaal...

Gisteren naar de opera Madama Butterfly geweest. Een erg gestileerde enscenering. De zangers gleden over het toneel alsof deze waren opgenomen op film en vertraagd werden weergegeven. Dit gaf de uitvoering een haast surrealistische uitstraling. Het boeide me wel maar ontroeren deed het mij niet....

Onze buurman is zwart, pikzwart. Als ik met hem praat weet ik niet zo goed waar ik heen moet kijken. Het is niet beledigend, maar het is gewoon zo, zo zwart. Mijn huisgenoten en ik vragen ons wel eens af hoe oud hij zou zijn. Wat voor werk zou hij doen en waar komt hij vandaan. Heeft hij geen...