Verhalen over overig

Ik wandel door het pittoreske Heusden, een stadje met statige huizen en romantische straatjes. Een schitterend haventje met ophaalbrug en wat heel speciaal is. Heusden is omringd door stervormige stadswallen en heeft enkele grootse stadspoorten Het was een druilige avond en de straatlampen...

Heeft u dat nu ook wel eens. Alles lijkt van een leien dakje te gaan. Iedereen kan dan meegenieten van die bijzondere dag. Op straat word je herkend en zelfs nageroepen. “He ben je doof, of zie je me niet?”” Ik geniet van die dagen. Een mens weet dan dat hij leeft en erbij hoort. Niet...

Ad en Timo, beiden programmeur, deelden behalve hun beroep ook een etage. Echt bevriend waren ze in het begin van hun samenwonen nog niet, daarvoor was hun temperament te verschillend. Ad de kroegtijger en Timo de huismus, daar was dat temperamentverschil wel afdoende mee verklaard. Toch werden ze...

Ze zaten met zijn drieën op de groene bank in het gemeentepark. Het goede weer was van de partij en de hete zon deed deugd aan de oude knoken van de 70-plussers. Hun versleten ogen gaven ze de kost. Kleurrijke tafereeltjes waaronder die van de jonge moeders die van het hoge klimwerk van hun...

Zij kwam het laantje naar het oude huisje op fietsen dat verscholen lag tussen de oude knotwilgen, eiken – en lindebomen die hier al eeuwen stonden. Het leek alsof de tijd hier had stil gestaan, het geheel ademde een sfeer van geheimzinnigheid uit. Het leek wel een surrealistisch landschap,...

Dromen doen wij meestal tijdens de REM-slaap. Soms voltrekt zich in een droom een aaneenschakeling van belevingen in een fractie van een seconde. Zo kan het lijken, dat een geluid in de omgeving van de slaper exact samenvalt met een situatie die hij droomt. Hoe zit het dan toch met het dagdromen,...

Vroeger spaarde m’n moeder de Douwe Egbert punten die je moest uitknippen van de omslag om de koffiepakken. Echt een klusje voor ons kinderen. Het hoofddoel was het hele ‘boerenbont’ servies bij elkaar te sparen. Het is haar gelukt want in een groot gezin is de omzet wat koffie betreft...

Het was rond Valentijn, dat weet ik zeker. En geen haar aan mijn hoofd die dacht dat het zo een vaart zou lopen. Maar toch. Een paar mensen die ik leerde kennen hadden mij er al meermaals op gewezen dat ik wel goed was. ‘Ik had potentieel’, zoals zij het zo netjes stelden. Het vleide mij wel,...

Dat sommige mensen de gave hebben om gebeurtenissen in hun directe omgeving te beïnvloeden of naar hun hand te zetten, heeft altijd al tot veler verbeelding gesproken. Toen Mozes zijn volk vanuit Egypte door de woestijn leidde, achtervolgd door het leger van de farao, bleek de Schelf- of Rietzee...

er was eens een heks en zij woonde op een eiland aan de voet van een berg op een zolderkamertje daar waar de weg ophoudt en het verhaal begint. weet je wat zij zoal doet de hele dag ze betovert kinderen tovert kinderen uit mensen stopt ze in haar hart en neemt ze mee overal naar...

74 jaar en nog nooit een schoen gepoetst. Verwend? Misschien. Ik weet niet beter. Tot mijn trouwen (in mijn tijd ging je niet zo gauw op kamers) poetste mijn vader alle schoenen van het gezin. Geboren in 1889 was hij zijn tijd ver vooruit en zeer geëmancipeerd. Alleen kenden wij dat woord vroeger...

er was eens een huis Ettol-Rah geheten het was een mooi en groot huis gebouwd door mensen voor mensen gebouwd om in te wonen te leven gelukkig te zijn maar het verging Ettol-Rah zo anders luister maar dan vertel ik je het verhaal van het lege vertrek en het achtergelaten huis...

Ze kende hem nog van vroeger, van de basisschool en van zwemmen. Ja zwemmen… Elke vrijdag, van 5 tot 6 hadden zij en Melissa les met hem. God wat waren ze verliefd op hem geweest! Nu ze er over nadacht was het eigenlijk wel zielig geweest, hij was heel verlegen en twee grote meiden hadden hem...

‘Vergeet de juspan niet’, roep ik en passant, als één van mijn zoons staat af te wassen. Geen antwoord. Nee, natuurlijk niet, die heeft weer een walkman op z'n hoofd. Als ik ergens een hekel aan heb, zijn het die dingen wel. Ongezellig. Hoewel, ik moet bekennen dat ze soms best nuttig kunnen...

Vandaag was weer zo’n dag. Zo’n dag waarop je wakker wordt en denkt: wat doe ik in deze wereld. Als ik in bed blijf liggen gaat alles ook wel door zonder mij. Niemand die er nut van heeft dat ik besta. Dan draai ik me nog eens op m’n andere zij en doe ik m’n ogen weer dicht. Als in een...

Die zaterdagmorgen werd ik vroeg wakker. Ik ritste m’n tent open en kroop voorzichtig naar buiten. Het was nog vroeg. Heel vroeg. Zo rond een uur of vijf. Iedereen was nog diep in slaap. Ik rilde. Het was nog fris dus ik trok een trui over m’n t-shirt aan. Toen ging ik op weg. Gewoon een...

6,7,8,9 ...netjes op een rij gelegde Orvalkaartjes, meetkundig nagenoeg perfect op een rij gelegd met de wijsvinger, 2 handen op de toogbalk, ritmisch gaan de beide wijsvingers op en neer, als waren ze het doffe, monotone praten van de toogbuur aan het dirigeren. Kaartje 10 wordt erbij...

Hij overzag zijn blikveld, zittend op de top van de heuvel. Er was mooi licht om te fotograferen. Maar wat moest hij in godsnaam vastleggen? Een droog, dor landschap strekte zich beneden hem uit, uitgeput door de lange brandende hitte, een waas van stof erboven dat met alle winden meewoei. De kale...

Ze lagen op het strand. Warm zand volgde vloeibaar lichaamsvormen. Ze drukte haar oor tegen gele korrels. ‘Luister’ zei ze, hoor je het lied van het zand? Verhalen van hoge bergtoppen, brekend ijs, koele wind, zoemend zweven in rivierdalen. Van ontmoeting met zee en zout. Van droomkastelen en...

We stappen de donkere kamer in. De ruimte is onherkenbaar..de eens zo keurig opgeruimde kamer is verdwenen. De open haard, schilderijen, witte tapijten en donkere tweezitbanken hebben plaats gemaakt voor een rokerige ruimte vol mensen. Aan de ene kant zitten mensen, totaal van de wereld en...

Weet u, ik kan eigenlijk helemaal niet dichten, ik rommel maar wat aan in de marge van uw bestaan. De redactie is hier uiteraard van op de hoogte, middels karrenvrachten niet helemaal geslaagde of niet aansprekende inzendingen per kerende e-mail werd mij dat wel duidelijk. Men zat er ook wel eens...

Langzaam kwam het hoofd van Mario uit het graf tevoorschijn. Rondspiedend klom hij uit het gat en bewoog zich, zonder het te weten in de richting van Juliano. Plots schoot een zwarte schaduw door de lucht en voor Mario een kreet kon uiten had Juliano’s hond zijn strot afgebeten en zijn nek...

Nadat hij de honden thuisgebracht en een afdruk van de hoef gemaakt had, ging Juliano te paard van huis. Hij had brood bij zich, de hoefafdruk en wat geld. Eerst ging hij langs bij zijn vriend Luca. Vertelde hem het een en ander, gaf hem wat geld, het brood en de hoefafdruk. Samen gingen ze weer...

De zon scheen en het bloed op het zandpad verdroogde. Niets herinnerde nog aan het vreselijke voorval. Behalve het stukje zoutbrood misschien, aan de kant van de weg die door de botsing uit Julia’s hand was gevallen. Zij had altijd al minder snel gegeten dan Maria die het broodje allang op had....

Diep verscholen in de appenijnen liggen twee dorpjes, Gorfigliano en Gramolazzo. De een tegen de bergwand en de ander beneden aan het meer van Gramolazzo. Als toevallige voorbijganger of verdwaalde toerist vind je er nu, tot je grote verrassing, precies tussen de twee dorpjes in een eenvoudige...

In de supermarkt ligt naast de broccoli, andijvie, spinazie en sperziebonen een bos oranje wortelen. De groenten kijken een beetje lacherig naar de wortels.  Ze zijn met elkaar aan het smoezen over wie wat zal zeggen over de kleur van die wortels. Ze stoten elkaar aan, kijken steeds stiekem naar...

De trein naar de stad waar ze ooit gelukkig was, staat klaar. In die stad was ze jaren geleden opgenomen in een pleeggezin, omdat haar moeder het niet meer aankon. Ze was toen twaalf jaar. Het was een gezellig gezin, met vier kinderen. Ze moest wel erg wennen aan de drukte. Thuis moest ze altijd...

Een warme dikke deken, prachtige sneeuw een grote kerstboom, ik heb het allemaal en toch is m'n geluk nog niet helemaal compleet.... Het was zo raar die ene nacht.. Dromen kan ook maar... Een koude winternacht voor kerst... Ik schrik wakker met een verwarrend gevoel, ik kijk op de klok het...

‘Ga je mee?’ vroeg hij. ‘Waarheen?’ vroeg ik. ‘Dat zie je wel. Ik zal je wel leiden…’ ‘Ahh, vertel het me! Mag ik zelf ook sturen?’ vroeg ik. ‘Je kan het proberen,’ zei hij, ‘maar het lukt je vast niet…’ ‘Wat gaan we dan allemaal doen?’ wilde ik weten. ‘Je...

Aan de regenval leek geen eind te komen. Het was alsof de hemel al z’n verdriet op aarde liet neerkomen, en daarmee aan de dageraad van een nieuw tijdperk stond. Mensen trokken aan me voorbij, gehaast, angstig, bang om te verdrinken in hemels tranenval. En hoe sneller ze mij voorbij fietsten, des...