Verhalen over overig

Mooie- vrouw -met dikke -donker- rode -haar - dos, zit op een bankje aan de zonnigste kant van de buurtkroeg, in het centrum. Ze klampt zich vast aan een groot glas stevige koffie waarin een bijna uitpuilende dot slagroom drijft. In haar schoot zit Hekel. Zijn oogjes zijn gesloten en valt de zon...

HEKEL HEEFT INZICHT ‘Laat ik er maar uit gaan en de dag wat plukken', denkt Vrouw somber. ‘Plukken van wat?' ‘Wat plukken?' ‘Nou, de dag plukken!', krijst Hekel ineens vanuit het niets naar voren. ‘Waar kom jij nou zo laat vandaan?', spuugt Vrouw verbaasd blij. ‘Maakt niet...

(Hekel is een fantasie wezentje, dat me bij stress helpt de boel te relativeren. 'De Dikke Man' van Ischa Meijer heeft me, bij het ontstaan ervan, geinspireerd.) HEKEL, BROER EN MOOIE VROUW Het is een stille late avond. De stad lijkt zich ergens in terug getrokken te hebben. Zo leeg...

(Hekel is een fantasie figuurtje die mij helpt de boel wat in balans te houden. De vorm is geinspireerd door de 'Dikke Man' van Ischa Meijer.) ‘Laat ik er maar uit gaan en de dag wat plukken', denkt Vrouw somber. ‘Plukken van wat?' ‘Wat plukken?' ‘Nou, de dag plukken!', krijst...

Amsterdamse Vrouw met Vriendin zitten voor het grote raam in de buurtkroeg. Ze lepelen uit glaasjes advocaat met veel slagroom. Hekel slaapt in één van de zakken van de colbert van Vrouw. ‘Gek word ik van mijn vent!' , zucht Vrouw. ‘Jaar in jaar uit hoor ik dezelfde...

Hekel is inmiddels weer een tijdje uit de warmte van een uitgerekte vestzak gekropen en zit in de buurtkroeg in het centrum van grote stad. Hij kijkt wat aangeslagen naar Mooie Vrouw, verzamelt moed en zegt: ‘Wat zie je er verwilderd uit!' Mooie Vrouw kijkt hem met een ietwat opgetrokken...

Het was zondag. De avond ervoor was hij met ons meegekomen. Het was laat en hij zocht een slaapplaats in ons stamcafé. ’s Namiddags was ik bezig wiet en tabak te vermengen. Ik dacht voor de tv te genieten van een luie zondagmiddag. De kamer waarin ik zat, was de achterkamer van een vrijstaand...

(Hekel is een fantasie wezentje dat bij stress helpt de boel te ordenen; ze is bij oorsprong geinspireerd door 'De Dikke Man'van Ischa Meijer.) HEKEL EN DE KERSTLOOSHEID "Ik heb echt geen zin in kerst, hoor!' , kraakt Hekel helder van achter een kop erwtensoep. "Nou, nou... , rustig an!...

HEKEL EN HET CONFLICT "Geef mij er nog maar één!" , pleegt de Wildogende Vrouw door het gekakel van de buurtkroeg in oost heen te schallen. De rondborstige barvrouw kijkt langzaam van het tappen op. Weldra dribbelt ze naar het tafeltje en schenkt haar glas weer vol. Onderwijl knipoogt...

HEKEL EN BAMBI Als Hekel en ik de verkeerd bezorgde post naar de juiste adressen nabij onze logeerplek hebben rondgebracht, eindigt voor mijeven het koude winter gevoel en ontstaat de zomer in mijn hart; In de heldere koude namiddag dalen de meeste van mijn familie, bepakt met kisten, tassen...

(HEKEL is een fantasie wezentje die me helpt de boel in balans te houden en te realtiveren. Qua oorsprong ben ik geinspireerd door 'De Dikke Man'van Ischa Meijer.) HEKEL EN DE TROTS Aan de zonnige kant van de buurtkroeg in het centrum, hebben Hekel en Vrouw zich op een groen aangeslagen...

‘He, hoe kan dat nou?' , mompelt Hekel. ‘Mooie Vrouw is al aangeschoten voor ze de kroeg in waggelt.' Met zijn neusje staat hij tegen het raam aangedrukt. In de verte ziet hij haar aankomen. Telkens moet Mooie Vrouw haar pas corrigeren. Soms blijft ze staan, kijkt wat verwilderd om...

(Hekel is een fantasie wezentje die mij helpt de boel in balans te houden en te relativeren. De oorsprong is , in den beginsel, geinspireerd op 'De Dikke Man' van Ischa Meijer.) HEKEL, VROUW EN DE FEBRUARI DONKERTE In de mist van eigen rook hangen zacht grommende mannen aan de bar van de...

Mijn ziel huist in de loopgraven. Ik moet weg uit de gevangenis die mijn leven heet. Prop mijn tas vol zwarte kleren. Plak grote rubber wielen en een, aan mijn 1.84 meter lengte aangepast handvat erop, sleep de kar-tas en mezelf de deur uit, loop langs de bank, haal al mijn geld er af, koop een...

Tussen kolenhok en hooikist beleefde ik het Rotterdamse bovenhuis gedomineerd door de sfeer van de woning in de straat achter de onze. Op driehoog stond ik naast het kolenhok voorzichtig tegen de gescheurde ballustrade van de waranda en had inzicht bij de achterburen. Inplaats van een balcon...

Mien was aan het stofzuigen toen de telefoon ging. Ze pakte de hoorn en zei haar naam. ''Dag mevrouw, hier met het kabinet in Den Haag.'' ''Sorry, dat geloof ik niet, u maakt een geintje.'' ''Neen mevrouw, namens de minister-president mag ik u met een echtgenoot uitnodigen een rondgang...

Het is niet erg warm. Maar het is fijn toeven in de tuin, gezelschap gehouden door een glas helder water en een boek. Zonder een voet te hoeven verzetten zit ik in Bandoeng of Klaaswaal. Het volgende moment vaar ik op een kleine viskotter of zit ik vijf weken in een ballon die over Afrika vliegt....

Ik keek rond in de kamer. Ik had mijn tas en koffer in een hoek gezet, ter latere afhandeling. Ik reis altijd mager. Zo min mogelijk troep, want thuis blijkt altijd dat ik de helft niet gebruikt heb. Ik gooide de tas ondersteboven zodat de inhoud op de grond viel. Een paar schone onderbroeken...

Ik moet droomloos geslapen hebben want toen ik wakker werd zag ik in het ochtendlicht mijn huid als fluweel. Op de gracht ben ik ‘s ochtends altijd bezweet, want ik droom wat af. Normaal weet men niet waarover die dromen dan gingen, maar ik kan altijd een nauwkeurig verslag geven van mijn...

'Weet je wat jij moet doen, Ria?’ Ik had geen idee. Behalve dan dat ik dit kutkantoor met spoed moest verlaten. ‘Jij moet er eens even uit.’ Hoe bedoelu. Uit? Ter keurige voorbereiding op “weg”? Als in “ontslagen”? Met nog een leuke gratificatie ten afscheid. Ja zeg. Hallo. Ik ben...

Vandaag moet ik voor controle naar het UMCG. Dan zet ik de auto neer op een P+R plek in Haren, en stap op de bus, de meest snelle en verstandige manier om er te komen, zonder in de stadsjungle verstrikt te raken. De buschauffeuse vraagt waar ik heen moet. ‘Deze bus gaat toch naar het UMCG? Ik...

Dichtbij het dorpje lag een groot bos, waarin een oud kasteel stond. Er woonde niemand in dat sombere, vervallen gebouw. Wat zag dat er naargeestig uit! De muren waren grauw, overal beschimmeld. En op sommige plaatsen gebarsten. Een van de vier torens was helemaal in elkaar gezakt. Je kon dat...

Ach, in ons kasteel is het goed wonen," bromde het spook. "Maar om hier altijd en eeuwig gevangen te zijn en er nooit eens uit kunnen... O, mochten wij geesten maar eens naar buiten zweven!" kwamen deze laatste woorden er luid klagend uit. Er kwamen veel meer spoken bij de ramen staan. Die keken...

Heel, heel ver van de aarde en de zon, ergens in het luchtruim, woonden een paar feeën. Ja, hoe leefden ze? Die wonderlijke vrouwen leefden bij een groep sterren. Ze liepen heen en weer op deze hemellichamen, en sliepen er ook op. Vaak zweefden de feeën door het heelal. Dan toverden ze weleens....

Na een uurtje kwamen de feeën terug. "Nou, laat de elfjes maar eens vertellen hoeveel wij van hun paarse sterrenglans krijgen," grinnikte de oudste treiterend. "Luistert goed, hooggeëerde feeën," krijste het slimste van de elfjes. "Zeker kunnen wij veel minder dan jullie. Maar ergens in...

Typisch zo’n titel wat bij een of ander sprookje past. U heeft gelijk, dit verhaal valt misschien wel in de categorie sprookje. Een sprookje is een beetje een fantasieverhaal, wat vaak wel goed eindigt en het speelt zich af in een onbepaalde tijd, land, en wanneer het zich afspeelt is ook...

Vroeger spaarde m’n moeder de Douwe Egbert punten die je moest uitknippen van de omslag om de koffiepakken. Echt een klusje voor ons kinderen. Het hoofddoel was het hele ‘boerenbont’ servies bij elkaar te sparen. Het is haar gelukt want in een groot gezin is de omzet wat koffie betreft...

De schrijver van korte verhalen reed in z’n rolstoel door het winkelcentrum en kwam daar een hem onbekende tegen, die hem wel 'kende'. ‘Goedendag, u bent toch die schrijver van korte verhalen? Ja, ja, zeker weten, ik herken u van internet. Uw laatste verhaal was weer fraai.’ ‘Dank u wel...

Amsterdam, Februari 2018 De film gaat er echt komen. Een spannende film over de dagen oorsprong. Hij weet het nu zeker. Ze gaan een film over de dagen van oorsprong maken. Er hangt een zoete geur van regen in de nachtelijke achterbuurten van de stad. Er staan hier veel gebouwen leeg, om te...

Ik ben parfumeur, in m’n vakkring Neus genoemd. Heel m’n leven staat in het teken van m’n neus, die verzekerd is voor een miljoen. De wereld bestaat voor mij uit geuren; mens en ding laten moleculen achter die ik oppik met m’n neus. De rechter knikt bevestigend: ‘het is een knaap’. ...