Verhalen over woonoord

Ergens binnen steile bergkammen was een diepe kloof. Tussen de hoge rotswanden lag echter een leuk dorpje. De mensen, die op de bodem van de kloof woonden, kwamen er nooit uit. Maar ze konden er goed leven. Een bruisende beek zorgde voor de groei van planten, groente en fruitbomen. Koeien en...

In het mooie stadspark van Antwerpen wandelde een klein meisje met haar ouders. Opgetogen raapte het kind heel wat gevallen eikels op en stopte deze in een plastic zakje. Daar bovenin lag het allerkleinste eikeltje. Gelukkig dat het zo niet in de verdrukking kwam! Het werd donker om de eikels. Na...

Ergens op de zo wijde, maar rustige zee dreef een geweldige ballon voort. Deze was zeker zo groot als een walvis en zag er ook zo uit. In zijn ene zij had dat gevaarte een vierkant gat. Door die opening keken twintig mensen naar buiten. Het waren even veel mannen als vrouwen. Met elkaar hadden deze...

De armoedzaaier en voormalige dierenjournalist Joop van Teil is eindelijk, na een periode van malaise, weer aan de slag als vrijwilliger in de stad aan de rivier de Sturia. Hij plukt de vruchten van het massatoerisme. En de toeristen zijn blij met hem, want hij is een goede verteller wanneer hij...

Lieve … Ken je dat verhaal, van dat meisje? Ze lijkt een klein beetje op jou, lees maar: “Er was eens een meisje voor wie de wereld niet zo duidelijk was. Dan zweefde ze hier en dan weer daar, niet wetend hoe ze de juiste aandacht en liefde kon krijgen. En dat is juist wat ieder mens zo...

In België en Nederland is het een bijna verdwenen beroep. Wie stelt een meid of knecht te werk? Enkel de superrijken kunnen zich inwonend huispersoneel veroorloven. In Zuid-Oost Azië, en vooral in Indonesië, is het beroep van inwonende meid en knecht een alledaags verschijnsel. Leraars,...

Sumba is het zuidelijkst gelegen eiland van Indonesië. Een toevallige ontmoeting met een Australiër in een bar in Jakarta leidde tot mijn Sumba-avontuur. Die man sprak heel enthoesiast over dat eiland, waar zijn vrouw geboren was. Een schaars bevolkt tropisch eiland, prachtige, witte, verlaten...

Als westerling omgaan met de Indonesische verkeerspolitie is even moeilijk als voetballen in een porseleinwinkel, maar dat voelt de modale Indonesische politieman intuïtief ook zo aan. Op hun eigen volk kunnen de agenten ongestraft hun machtswellust, hun onbeschoftheid en hun inhaligheid...

De Noordelijke wijk van Rotterdam heeft een ondernemende geest, die in het klein woekert als de streefzucht van een wereldstad. Tegelijk heerst hier de geborgenheid van een tevreden dorp, dat vol weelde bloeit. Veel mooie, bevallige singels met luchtig kroos, liggen vredig onder overhangend lover...

Om Nicky te helpen vergeten neemt Djovan Jorrit mee naar zijn geboorteland: Bosnië. 'Stop hier even' Waarom? Zo ver kan het niet meer zijn. Ik ben het zat. Ergens in een of ander kutdorp zijn we verkeerd gereden. Djovan zegt dat hij dacht te slapen en ik dacht dat het verder makkelijk was....

Twee gehuchten met vrijwel dezelfde naam liggen een eindje van elkaar: Drachten-Noord en Drachten-Zuid. In de omgeving graven stoere werklui heel wat veen af om turf te verkrijgen. Deze begeerde brandstof vindt heel wat aftrek. Het zal handig zijn om die geweldige hoeveelheid turf over het water...

Deze bloeiende buurt van Groningen ontvangt heel wat levenskracht van kundige nijverheid, die door fabrieken vol stuwende onderneming geleid wordt. Levendige straten stralen lustig en moedig met hun nieuwe woningen. De winkels en warenhuizen staan als jonge trotse vorsten der handel zelfbewust en...

Er lopen mutaties rond in Amsturia, mensen die op elkaar lijken, omdat ze naar dezelfde kapper gaan, omdat ze dezelfde kleren kopen, omdat ze hetzelfde postuur hebben. Het zal niet de eerste keer in de geschiedenis zijn dat er mensen, uit noodzaak en armoede gedreven, tot dingen in staat blijken,...

De silhouetten van langgerekte aken tekenen zich af in het zwarte water van de Piushaven. Een enkele visser heeft de zondagsrust opgezocht en staart over het kalme en vlakke water terwijl hij een beetje filosofeert en mediteert boven zijn hengel..... Sneeuwwitte meeuwen fladderen krijsend, met...

Het honderdjarige park moet aan haar zoom een nieuwe, kolossale villa verwelkomen. Maar deze villa is in feite een restaurant, met het uiterlijk van een gigantisch, uitvergroot herenhuis met talloze vierkante ramen op haar twee verdiepingen en een kolossaal grijs puntdak van leistenen waaronder een...

De Nieuwe Koninklijke Harmonie in de Stationsstraat in Tilburg draagt het predikaat "Koninklijk" met verve en met recht. Het is gegrift in zilverkleurige letters in de chique plaat naast de zware toegangsdeur die ik open met een lichte druk van mijn hand; ze geeft gemakkelijk mee. Binnen in de...

Zilverblauw licht het stalen staketsel van de futuristische toren op het achterdak van de verbouwde, voormalige kerk op in de nacht.... De imposante stenen gestalte van het nieuwe multifunctionele wijkcentrum rijst als een massieve kolos op voor je ogen en toont trots haar nieuwe naam aan de...

Mijn tocht door de halve stad had me via de kapper naar de opticien gevoerd en via de bibliotheek naar de broodjeszaak. Bij mijn onvermijdelijke thuiskomst zocht ik grondig naar mijn sleutels, die vergezeld waren van een kunstig geborduurd monogram met de dooreengevlochten letters "I" en "B"...

De wijk Jeruzalem ligt ingeklemd als een stad in een stad, als een sfeer binnen een sfeer, ongeveer zoals het ene veelkleurige Russische poppetje zich bevindt in het andere. De vervallen, verpauperde flats rijzen hoog op en geven de indruk alsof hun ontwerp ontsproten is aan het verziekte brein...

Het centrale plein wordt bewaakt door twee stenen gestalten, geheel verschillend qua geschiedenis, postuur en betekenis. De ene is van de koning, die verstard is in een stoere, krijgshaftige pose met bijbehorende kledij. Aan zijn voeten vier stenen, levenloze maagden en op zijn hoofd vaak een...

Het uitzicht is prachtig vond ze, totdat ze zich zorgen ging maken over een heel klein boompje wat was geplant. Na 2 jaar begon dat boompje wel erg groot te worden. Er waren al een paar van die bomen weggehaald omdat mensen de takken tegen hun ramen kregen en niet of nauwelijks meer naar buiten...

Op de Spoorlaan leunt de oude "Villa Constance" haast tegen het moderne gebouw van "TBV Wonen" aan, zoals naast haar aan de andere kant een zwakkere boom als het ware steun zoekt bij een sterkere in een welhaast perfect samenleven dat door niets verstoord wordt. Broederlijk staan de gevels zij...

Lange, lange tijd heeft een gebouw met grijsgekalkte muren en een zeer mistroostige uitstraling dat ik vanuit mijn woning kon observeren, het straatbeeld gedomineerd in mijn wijk totdat heftrucks met mechanische, haast voorwereldlijk aandoende "muilen" aan de sloopwerkzaamheden zijn begonnen. Ik...

Een rijke Bantoeneger reed met zijn auto in snelle vaart door stromende regen. "Nu zul je eens iets anders zien dan jouw oerwoud," zei hij tegen zijn vriend, die naast hem zat. "We gaan naar de stad waar ik woon." De bijrijder, een pygmee, had tot nog toe niets van de wereld gezien dan zijn...

Mijn geliefden zijn uit het zicht verdwenen, als het ware opgegaan in rook, in vuur, in mist. Maar de stad omringt mij nog en zij zal me omringen tot ook ik de weg zal moeten gaan waarvan geen terugkeer is. Zo is de stad mij trouw en ben ik aan haar, mijn geboortestad, gehecht en is zij mij...

(voor Saskia Noort) Ik parkeerde mijn Maserati op de Herengracht en ik ging te voet op zoek naar een gezellig café om bij te komen van mijn bezoek aan het Rijksmuseum. Dit vond ik al snel en ik bestelde een glas Hoegaarden met een citroenschijfje. Afgezien van een zakenman met een laptop, die...

Ik ben uitgenodigd voor een uitstapje in het gezelschap van de trouwe en (edel)moedige vrijwilligers die "de handschoen opgepakt hebben" en in hospices, ziekenhuizen en aanleunwoningen de hand van stervenden vasthouden en die een baken zijn voor velen in nacht en ontij van de eenzaamheid en...

Verscholen in een uithoek van onze stad, achter de Moskee die aan de Wandelboslaan haar twee trotse, fiere, scherp gepunte torens, die haar lichtgroene koepel flankeren, de zomerhemel in steekt, als een handreiking aan het onbekende Opperwezen, in een gebied dat vandaag de dag "De Bokhamer"...

Het is geen mooie stad, maar ik ben er geboren. Zij kan mij verleiden tot een onverklaarbare sentimentele ontroering, die ik, ondanks mijzelf, soms verfoei. Eens sloeg ik haar zomerse kermis gade vanuit de hoge uitkijkpost van het Gemeentehuis; de opeengepakte, voortschuifelende mensenmenigte ver...

Leuke opmerkingen kreeg ze erg veel. "Hebt u toevallig Indische voorouders, bent u toevallig van Oost-Europese afkomst". Allemaal opmerkingen die haar tot nadenken stemden. Waarom in hemelsnaam vroeg men dat nu juist aan haar? Ze had geen buitenlandse achtergrond, geen familie ver weg en...