Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Valide heren 2 deel 3

1969, een jaar duurt lang als je eraan het begin van staat, maar in feite vliegt het zo om, zoefffffffffff en het is december, ook in het bejaardentehuis vanzelf.

Ook daar werd natuurlijk Sinterklaas en zwarte piet verwacht vanzelf, het was niet alleen een kinderfeest, het was en is een feest van ons allemaal en dan in dit geval vooral voor de oudjes die aan het " vergeten " waren, ofwel dementeren.

Een geweldige tijd van schoen zetten, liedjes zingen, (geen wenkbrauwen fronsen want ze deden het beter dan de kinderen van NU) en vanzelf zou ook Sint met gevolg de afdeling komen bezoeken. Alles werd in gereedheid gebracht tot bleek dat Sint het huis niet zou aandoen, hij had alleen maar eventjes tijd voor de oudjes op de gesloten afdeling en tja, daar zat IK niet hè?

Een snel overleg met wat collega's en we spraken af; dan doen we het zelf! Nou is zoiets sneller gezegd dan uitgevoerd, want gelukkig (?) was ik zwarte piet en Karel speelde goedheiligman, maar toch voor een Ukkie als ik, een ware beproeving.

Er huisde in die tijd een heuse heren kapper in het tehuis en die voorzag me van een laag zwart, OHHH wat was IK een zwarte piet, in mijn gehele voorkomen, schitterende outfit, hemelsblauw met een witte kraag, kortom ik zag eruit om te zoenen, nou ja, bij wijze van spreken dan, want geen mens haalde DAT in zij hoofd die avond natuurlijk.

Het was een superavond en ik dwarrelde van de ene naar de andere Valide heer, heel lief met pepernootjes, schuimpjes en chocolade melk. Dan zegt Karel, joh, zullen we eventjes naar jou thuis gaan, (waar ze niks wisten van deze entourage) en ik zei, das prima! In de auto met veel bekijks door Rotterdam, richting mijn huis.

Nou woonde ik toen in een portiek flat en dacht, ik begin beneden. Van beneden naar boven werkend bij iedereen even een handje pepernoten naar binnen zwiepend met Sint in mijn kielzog. Dan bel ik aan bij mijn eigen huis, er wordt open gedaan en verbazing staat volop te lezen op de gezichten van de familie, die alleen wat chocoladeletters hadden die avond, er werd verder niks aan gedaan.

Geen geld hè? Maar dat maakte voor de gezelligheid niks uit, niemand had iets door en dat was eigenlijk het mooiste van alles. Ik was anoniem in mijn eigen huis. De avond vorderde en ook Karel moest afscheid nemen, ik kon blijven want ik bleek nog twee uur nodig te hebben om al het zwart van me af te krijgen, daar is heel wat water en zeep voor nodig geweest! Het was echter een Sint om nooit te vergeten, want niet alleen ontstond het zomaar, spontaan, ook waren er geen cadeaus, maar dat maakte voor de gezelligheid niks uit.

En de oudjes? Die waren er dagen vol van, ik werd de dag erna helemaal op de hoogte gebracht dat Sint en Piet zo lang waren geweest en dat ze het zo naar hun zin hadden gehad. En de kapper die me vol smeerde? Die had nog het meeste pret, want de dag erna zat mijn nek nog onder het pieten roet!

Schrijver: An Terlouw, 27 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: werk

3.0 met 1 stemmen 261



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)