Flamboyante dromen

Op zondag 30 april 2017 was het precies een jaar geleden dat mijn vader op 84-jarige leeftijd overleed aan de ernstige gevolgen van kanker. Ik had in de dagen voorafgaande aan deze bijzondere datum gewerkt aan een dertig bladzijden tellende zelfanalyse, hetgeen mij in een sombere stemming had gebracht. Een kort verslag van een gedeelte van deze zelfanalyse stuurde ik in, maar haalde ik dezelfde dag weer weg van deze schrijfsite, omdat ik mij realiseerde dat er niemand op mijn persoonlijke ellende zat te wachten, daags na de voor ons land zo vrolijke koningsdag.

Op zaterdag 29 april had ik een berichtje gekregen van mijn mystieke minnaar die van mij weer een man had gemaakt. Hij had niet veel te vertellen, maar hij liet me weten dat hij het superdruk had, maar dat hij het heel fijn had gevonden. Daar was ik trots op, ik had een man zijn maagdelijkheid wat betreft de mannenliefde ontnomen, en hij had het heel fijn gevonden. Ik was er verdrietig over geweest dat hij zo weinig liet horen, maar mannen die het druk hadden moest je niet te veel storen.

Ik had ook niet verwacht dat hij het meteen aan al zijn vrienden zou vertellen dat hij het met een verlegen 25 jaar oudere blanke man had gedaan. En ik durfde ook niet goed te hopen dat hij voor mij uit de kast zou komen. Hand in hand lopen in de dierentuin zat er waarschijnlijk niet in.

Ik liet hem nog weten dat ik hem heel lief en warm en zacht had gevonden, maar hij was alweer van de datingsite verdwenen, terug naar zijn drukke bezigheden waar ik verder geen idee over had, want hij had daar niets over verteld. We hadden naast onze gezamenlijke lustige avontuur nauwelijks met elkaar gesproken, dat maakte het soms moeilijk voor mij. Want ik wist niet helemaal precies met wie ik zo intiem was geweest en het zo bijzonder fijn had gevonden om de zinnelijke manlijke liefde mee te delen. Hij liet me weten dat het niet expres was dat hij zo weinig belangstelling toonde, dat was op zich wel een troost, want dan bekommerde hij zich toch een beetje om mij, maar ik realiseerde me ook dat het niet veel verwachtingen bood.

Het enige wat ik nog had waren de mysterieuze herinneringen aan een bijzonder aangenaam lustig samenzijn. En omdat ik de negatieve stemmingen naar aanleiding van mijn verslaggeving over de gebeurtenissen in mijn leven aan de geestelijke hulpverlening achter me wilde laten, precies een jaar nadat mijn vader was gestorven, verheugde me ik op de flamboyante dromen die ik over mijn donkere lieveling ongetwijfeld zou gaan krijgen, omdat de liefde zo ongecompliceerd was geweest en bijna naadloos was overgegaan in lust.

dood liefde lust liefde lust

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 3 stemmen 74