Prinses in regenbroek
Huilend werd ik wakker die ochtend in de junimaand van 2017. Ik had een beeld voor ogen dat ik de hele zomer op een passend LHBT maatje zou wachten, dat ik het hele gebeuren steeds meer zou gaan romantiseren en dat ik dan na de zomer met een of andere lelijkerd zou worden opgezadeld.
De brieven van de woningbouwvereniging werden urgenter. Ze gingen er als vanzelfsprekend vanuit dat alle bewoners zaten te springen om deel uit te maken van een bewonersavond in een voor de gelegenheid gehuurde ruimte in een hotel in de buurt. Gelukkig wilde mijn goede vriend Ruben voor deze gelegenheid tijd vrij maken omdat hij waarschijnlijk wel het overzicht had om alles te kunnen volgen en onthouden, hetgeen voor mij door alle indrukken onmogelijk zou zijn.
Om kwart voor een stond de prinses in regenbroek voor de deur, dat was de vrouw die ik voorheen het blonde kipje van woonbegeleiding had genoemd, maar die ik inmiddels als een vertrouwelinge mocht beschouwen omdat ze streng en rechtvaardig was en op weg naar een vrouw in crisis waardoor ze geen tijd had om haar regenbroek uit te doen. Ik had niet veel zin om weer over de woningbouwvereniging en de bewonerscommissie te praten, ik kreeg al twee jaar brieven met ongeveer dezelfde inhoud, dus ik liet lachend weten dat ik me verheugde op een passend maatje om leuke informele dingen mee te doen, want het wilde op de datingsite ook niet zo erg lukken, voegde ik er tamelijk stompzinnig aan toe, terwijl ik in mijn rol van de verlegen clown terecht kwam.
De prinses in regenbroek had af en toe ook last van persoonlijke schaamte, want ik zag dat ze door mijn open aanhankelijke enthousiasme plots rood aanliep onder de blonde haren die over haar voorhoofd hingen, hetgeen zeker charmant was voor een hulpverleenster met een vlotte babbel.
Ze kon het woord homo niet door haar strot krijgen, mannen die ook op mannen vallen, zei ze heel praktisch toen ze op de proppen kwam met een datingsite voor mensen met een psychiatrische achtergrond met de naam: “Durf jij met mij?” Ze kon me daar voor inschrijven en ik stemde daarmee in.
Ik had mijn voormalige lustpartner over de diepste geheimen van mijn intieme lustleven verteld, maar hij kwam nooit meer op de datingsite toen hij in de gaten had gekregen dat hij niet met Bjarne, maar met een gek te maken had gehad.
De prinses in de regenbroek liep nog een keer rood aan, ik had al die tijd in de gaten gehad dat ze mijn verlegenheid grappig vond, maar ik liet het niet aan haar merken.
Geplaatst in de categorie: emoties