Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Model voor de liefde

In het artistieke landschap waar Emma Petronella mijn dromen dirigeerde speelde Jimi Hendrix gitaar. Zijn bezielde versie van 'All along the watchtower' gaf mijn artistieke neigingen nieuwe impulsen. Ik begon met het tekenen van bevreemdende gezichten. Zomaar op de lege bladzijden van mijn schoolschriften. Een oogopslag, een gezichtsuitdrukking, ik tekende iets met mijn ballpoint.

Enige tijd later tijdens die spannende week in Utrecht: wat mijn dominante, maar ook zo lieve, hospita Emma Petronella mij had gevraagd, had ik gedaan. Ik had zonder enige vorm van kleding op mijn lijf model gestaan voor haar favoriete schilder. Ik had hem, na het drinken van een cola met een scheut jonge jenever, toevertrouwd dat ik helemaal hotel de botel op mijn hospita was en hij had mij nuttige tips gegeven om haar op zodanige manier te versieren dat het net leek alsof zij mij had versierd.

Op een gegeven moment later die week op een mooie avond nadat we groene wijn gedronken hadden, lagen we, Emma en ik, in ondergoed in haar bed en begonnen we te groeien in de liefde. De donkerblauwe gordijnen had zij dichtgeschoven en het roze sprei op haar bed voelde zacht aan tegen mijn naakte rug. Ik keek weemoedig naar haar gladgeschoren benen. Mooie benen, prachtige benen en slanke voeten.

Er was geen kaarslicht en er was geen klassieke muziek. We hadden een absurde discussie over de druiventeelt in Portugal, terwijl we van de wijn dronken raakten we beschonken. Er kwam niet veel humor aan te pas en we waren ook niet onhandig in het uitkleden geweest. We hadden aan een blik genoeg en daar kwam soms een woord bij kijken. Een guitig woord en een verlegen lachje.
De erotische klik was volmaakt en we gingen op in wat er gebeurde. Op een gegeven moment lag ik op haar, op een andere moment was ik in haar. Het was vanzelfsprekender dan ik had kunnen denken. Het werd een warme wilde nacht. We moesten elkaar temmen en dat deden we op een speciale sensuele manier.

Ze moest helaas weg de volgende ochtend, maar ik wist dat ze weer terug zou komen. Ze had mij versierd en ik had haar in haar versiering genomen. Het was tijdens de nacht van de liefde dat ik bedacht dat ik dichter wilde worden. Dichter bij de liefde dan enig woord mij kon vertellen.
Het was wonderschoon geweest, niets was aan de verbeelding over gelaten. We waren er allebei in opgegaan, op in gegaan, in elkaar gegaan. Wonderschoon.

Ik lag nog wat na te sudderen van de liefde in bed onder het roze sprei van mijn hospita omdat ik vrij van school had. Emma Petronella was vertrokken naar Antwerpen met de trein voor een kort werkbezoek. Terwijl ik lag te dromen over de liefde, brak er buiten een onweer los met donder en bliksem. Alsof er iemand in de bovenste lagen boos was omdat ik de liefde had bedreven met mijn lieftallige hospita. Waarschijnlijk de beste minnares ter wereld voor zover ik mijn leven kon overzien.

Schrijver: Bjarne Gosse, 21 november 2017


Geplaatst in de categorie: liefde

4.8 met 4 stemmen 502



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je emailadres voor anderen in beeld verschijnt)