Een schimp van verlossing

De grenzeloosheid van mensen, die zich geestverwanten waanden en knaagden aan de ziel van mijn soevereiniteit, noopte mij er toe om voortaan nog maar spaarzaam te schrijven over de geheimen van mijn liefdesleven, nu ik de muze had omarmd met de fijnste geneugtes van het leven.

Details waren voortaan overbodig, niemand hoefde te weten hoe die ander en ik hadden genoten in de nacht. En ja er was een verschil in intellect geweest, een verschil in leeftijd en inlevend vermogen. Maar het was zoals de vonk van de liefde had voorbestemd, buitengewoon aangenaam en geil, het bewoog me om te kreunen. Eindelijk was ik in een moment van opperste passie verlost van de burgerij die mij betuttelde met hun reclame over strijkijzers en de zinloze gekte van de dag.

Alles waar ik op had gehoopt was in een moment van hopeloze lijfelijke liefde samengekomen in de pracht van dat ene moment van innerlijke herkenning, ritmisch bewegend, kreunend en steunend in het afscheid nemen.

Het was niet dat hij niet uit de kast kon komen, maar als hij dat deed werd hij besmet met dat oneindige burgerlijke leed, dat mensen naar psychiaters stuurden en alles wat afweek voor gek verklaarden. Terwijl we zo gewoon waren in onze innerlijke lust.

Het was ook niet dat ik wilde dat hij voor mij uit de kast zou moeten komen, daar was hij nog veel te jong voor, gezien zijn culturele achtergrond en de verboden van zijn geloof. We hadden samen afgesproken dat ons geheim een geheim zou blijven, zoals de heimelijke liefde in de muze bestond.

intiem geheim muze geheim muze

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 3 stemmen 113