Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

De oude stad in schemerverlangen

De armoedzaaier en voormalige dierenjournalist Joop van Teil is eindelijk, na een periode van malaise, weer aan de slag als vrijwilliger in de stad aan de rivier de Sturia. Hij plukt de vruchten van het massatoerisme. En de toeristen zijn blij met hem, want hij is een goede verteller wanneer hij hen de oude gebouwen en musea van Amsturia laat zien en uitvoerig vertelt over de rijke geschiedenis van de stad, die ooit tot de rijkste steden ter wereld behoorde

Maar tussen de bedrijven door, wanneer hij weer alleen is in zijn eenvoudige huis in de Percussiestraat is, komen de mijmeringen weer tevoorschijn. Nog een keer dwaalt de herinnering naar toen, die zomerse dag in augustus, de mooie bloemen die ze hem gaf. De vrouw waarvan hij dacht dat ze met hem wilde trouwen. Hij denkt weer terug aan toen het leek of de liefde hem voor eeuwig toelachte.

Er bestond onvoldoende tijd en er was weinig geluk. De oude stad rook naar vochtige herfst en zuurstof leek steeds schaarser te worden. Zij zou zich nergens mee bemoeien maar stond plots op de stoep met vragen waarop Joop van Teil geen antwoord wist. En toen ze weer weg was hees Joop zijn broek op. Hij vroeg zich af waar ze was gebleven. Hij bleef niet alleen in dat leven van louter liefde geven, er kwamen nieuwe bloemen en bloesemnachten.


In mistig schemerverlangen werden de namen van de bloemen van de nacht in zijn dagboekje opgeschreven. Hij gaf wijze aanwijzingen aan de oude man. De hulpbehoevende zonderling die bleef vrezen voor de afstand die tussen hem en de wereld was ontstaan.
Het was misschien een mystieke werkelijkheid die alleen in dromen bestond, die een gevoel gaf aan de stad, toen hij als minnaar was verdwenen. Er werden nadien ook geen brieven meer geschreven. Ze zou helemaal nooit zijn vrouw worden. Ze was alleen gekomen uit behaagzucht en omdat ze zin had in zijn gespierde manlijke lichaam en zijn eenvoudige liefdeskunsten.


Joop van Teil deed gemoedelijk zijn werk als vrijwilliger.


Ze ging weg uit zijn belevingswereld. Ze deed haar ding voortaan met een ander ouder iemand.
Als een dauwdruppel die niet kon wachten op het zonlicht was ze opgelost in warmte van genegenheid. Zonder afscheid te nemen hoopte Joop dat het haar goed zou gaan, met die ander, die buiten zijn voorstellingsvermogen verbleef.
Het werd de hoogste tijd voor een verwerkingsproces, maar de heimwee woekerde als een zomerdroom onder de avondhemel. Joop van Teil deed zijn werk vrijwillig. De toeristen waren blij met hem, want zijn stem droeg een verleden met zich mee. De musea en de oude gebouwen kwamen tot leven totdat de malaise toesloeg en Joop een tijdje alleen moest zijn.

De armoedzaaier en voormalig dierenjournalist Joop van Teil is weer aan de slag als vrijwilliger in de bruisende stad Amsturia. En nieuwe nieuwsgierige toeristen luisteren naar de woorden en zijn stem.

Schrijver: mobar, 23 januari 2019


Geplaatst in de categorie: woonoord

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 513



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)