Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen over wereld

Boldakijn

De grootscheepse nieuwbouw op en rond Utrecht CS - spin in het sporenweb - is vooralsnog verrijkt met een 'bollendak' tussen de hooggelegen stationshal en het winkelcomplex Hoog Catharijne.

Als een grote parasol c.q. paraplu spant hij zich uit boven de duizenden dagelijkse passanten, zich spoedend van de hectiek van het poortbewaakt sporencomplex naar de kalmerende rust van de wachtende winkels, en op zijn voetstuk prijkt een internationale groet die hen wil attenderen op het bijzondere van zijn onopvallend opvallende verschijning.

"HALLO" is even neutraal als egaliserend en klinkt voor de gemiddelde papoea even herkenbaar als voor een inuit of pigmee. Een verdwaalde Japanner, een Ghanese asielzoeker of Chinese toerist bedient zich van hetzelfde woord als schaamteloze Hollandse leerlingen in de aanhef van hun mails aan docenten. De boldakijnzuil zal, gelet op de code van zijn identiteit ("#CS1") waarschijnlijk niet de enige in zijn soort zijn en het zal me niet verbazen als ze in de nabije toekomst als paddenstoelen uit de grond zullen schieten.

Inmiddels heeft de Chinees het nummer op het plakkaat ontdekt, automatisch pakt hij zijn mobiel, toetst een 1 voor Dutch, waarna hij een zalvende vrouwenstem te horen krijgt die de volgende tekst afsteekt:

"Dit bollendak, zwijgend als het graf dan wel pratend op verzoek als een dweepzieke dame, zegt u mogelijk niets in zijn functionele voorkomen, ware het niet dat dit stoutmoedig staaltje van techniek, deze gewaagde ingenieuze architectonische constructie, een kruising tussen hangende tuin en hemelboog, een transparante lichtdoorlatende overkapping vormt van naar schatting 1000 vierkante meter samengeklonken bollende vlakken van plexiglas, rustend op één enkele, helaas niet door kunstenaarshanden bewerkte en geciseleerde, doch uit louter staal opgetrokken fantasieloze gladde zuil - als ware het een gigantische robotpaddenstoel - waarvan het oppervlak gespeend is van elke associatie met de van pronkjuwelen uit vervlogen tijden zo kenmerkende artisticiteit, gelijk de rest van het ganse naar municipale megalomanie neigende glazen blokkendozencomplex op en rond het 'shopping center' in het hart van ons vlakke polderland..."

De Chinees, in de veronderstelling dat dit zijn geluksnummer was, kijkt teleurgesteld voor zich heen. Ze hadden hem gezegd dat dit zijn 'lucky day' zou zijn en nu staat hij te luisteren naar een vrouw die hem niet hoort en die hij niet verstaat.
Haar stem ratelt verder:

..."Mede namens de gemeente Utrecht wenst de VVV u een bijzonder aangenaam verblijf in onze historische binnenstad met zijn talrijke pronkjuwelen uit de Middeleeuwen. Laat u niet afschrikken door de eigentijdse intimiderende façades van geluidwerende wallen, daarachter bevindt zich namelijk het vermaarde Tivoli Vredenburg, op dezelfde plek, maar dan twintig meter lager, waar ruim drie eeuwen geleden Mozart acte de présence heeft gegeven op het hammerklavier. Een toer door het Museumkwartier duurt gemiddeld..."

De Chinees schudt het hoofd, werpt een blik ten hemel en beseft dat die niet verder reikt dan de koepel van het boldakijn...

Schrijver: Max
Inzender: MdL, 23 februari 2019


Geplaatst in de categorie: wereld

1.5 met 2 stemmen 185



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)