Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Oudjes op e-bikes

Het is de wereld op zijn kop, maar je ziet het steeds vaker en hoogst onverwachts, dat krakkemikkige oude-van-dagen denken dat ze Niki Lauda in een racewagen zijn en met topsnelheden langs jeugdige fietsers scheuren. Of langs mij, een vijftiger met grijze lokken en stramme benen en een krakende ijzeren ros. De tv-reclames beloven een El Dorado en een krachtdrank uit Asterix en Obelix. Een gefacelifte presentatrice doet hartstikke vrolijk op haar Stella-bike en ieder oudje met of zonder Alzheimer tuint erin. Om de prijs hoef je het immers niet te laten en je weet toch niet goed meer wat je met al die spaarcenten moet, dus schaf je ook maar zo'n wonderfiets aan. Je hebt misschien nog wel een autorijbewijs, maar de auto liet je toch al meer in de garage staan, omdat je Nederland zo langzamerhand wel gezien hebt en je jezelf toch niet meer helemaal in zo'n vierwieler vertrouwd. Zo'n e-bike lijkt een gezond alternatief en je krijgt meteen een frisse neus. Bovendien ga je zo hard, dat het lijkt alsof je nog een gespierde twintiger bent, die de kilometers aan zijn/haar laars lapt. Natuurlijk heb je wel eens van onthaasting, mindfulness en yoga-meditatie gehoord, maar de fietsverkoper keek zo geloofwaardig en hij gaf zo'n betrouwbare knipoog, dat het vast niet mis kan gaan. Bovendien heeft de buurvrouw er vorig jaar ook één aangeschaft en zij zegt er volop van te genieten en dat het sturen tijdens die topsnelheden reuze meevalt. Okay, in het begin is het even wennen, maar daarna gaat het allemaal vanzelf en wil je niets anders meer.

De fietsbrochure met haarscherpe kleurenfoto's van diverse modellen lag al een paar weken op de salontafel en je had al een kruisje bij jouw lievelingsmodel gezet. Gisteren ging je hijgend en puffend naar de binnenstad voor een paar repen chocolade bij het Kruidvat en ineens snelde jouw buurvrouw voorbij, die jou tijdens de passage luid en vrolijk groette. Grommend keek je naar de roestplekken op jouw fietsstuur en je wist het ineens. De volgende dag heb je die aangekruiste e-bike gekocht en heb je jezelf uitgebreid laten inlichten door de charmante verkoper met zijn ingestudeerde knipoog. Net als met internet ben je maar overstag gegaan, want een mens moet nu eenmaal met zijn tijd meegaan, appte je naar jezelf. Dat je in een levensgevaarlijke val bent getrapt, besef je niet. Je hebt dan wel internet, maar het enige wat jij ermee doet, is naar antiek op Marktplaats kijken. Hoe je een bod moet doen, is je zelfs te moeilijk en vertrouw je voor geen cent. Jouw onderbuurman had jou een half jaar geleden beloofd om het jou uit te leggen, maar die is een maand geleden naar de eeuwige jachtvelden gegaan, waardoor je iedere avond op Marktplaats neust. Soms zie je iets wat je graag zou willen kopen, maar dan haper je bij het bieden en vertrouw je de koopproblematiek en de onzichtbare mensen, die het te koop aanbieden niet. Dus druk je de computer in één keer uit. Maar nu heb je een nieuw wonder van de hedendaagse techniek en kun je jezelf daar op richten. Dat elektronische schermpje geeft van alles aan, maar daar blijf je verder af, bang om iets stuk te maken.

Ze zijn er nog wel, oudjes met rimpels en oude, versleten kleren, die vermoeid en verward over straat schuifelen, daar niet van, maar wanneer je jouw focus op die gestoorde mafkezen op die e-bikes richt, dan mag je toch flink met jouw hoofd gaan schudden, want dat is werkelijk een doorgeschoten aspect van onze extreem krankzinnige cultuur. Dat is hetzelfde als wanneer je kleine kinderen geen plastic roeiboot, maar een opgevoerde speedboot geeft. Met e-bikes voor oudjes voed je de toch al walgelijk doorgeschoten gekte van de snelheidsmanie, die een onderdeel van de huidige, dolgedraaide, opgefokte, Zen-loze, altijd voortjakkerende, zichzelf voorbij haastende, onechte, destructief vluchtgedrag stimulerende, ongezondheid aanwakkerende, echt menselijk contact vermijdende, angsten en depressies veroorzakende, geestdodend oppervlakkige, flitserig uithollende, het Nu en het Zijn afleidende, stressbevorderende, asociale, egoïstische, dualistische, ontelbare illusies koesterende, extreem krankzinnige, paranoia en oorlogszucht voedende, onbewuste verslavingssferen en doodsdriften creërende, gevoelsarme, alarmerend zenuwzieke, op sterven liggende, comatueuze, kasplantachtige, passief vegeterende, volstrekt inhumane en afstootgebaren makende, andersdenkenden en anderszijnden eliminerende, autoritaire, dictatoriale, ijskoude, staalharde, horrorachtige, volstrekt zinloze, volkomen opgeblazen, monsterlijk arrogante, dodelijk zompige, narcistisch gestoorde, hardnekkig kapitalistische, zielloos materialistische, niet geaarde, enkel op tijdelijke vormen reagerende, alsmaar meer kille nepvormen creërende, ooit voorgoed exploderende snertmaatschappij.

En die Big Bang laat enkel leegte achter. Net als een fata morgana. Je denkt dat het vervulling kan bieden, maar het is enkel het najagen van wind, met open ogen in een mooie afspiegeling tuinen. De meest verslaafden proberen te redden wat er te redden te valt, maar ook zij gaan definitief voor de bijl. Zoals Donald Trump met zijn dualistische spelletjes om alsmaar weer andere leiders zwart te maken. Iets wat zijn ambtgenoten ook graag doen. Die onbewuste, illusies in stand houdende, primitieve gemenerikken voeden elkaar en vergallen het leefklimaat. De politieke machthebbers zijn absoluut niet wijze en verlichte persoonlijkheden. Vraag jezelf maar eens af waarom iemand als Eckhart Tolle niet de president van Amerika is. Barack Obama kwam meer in de buurt van een leiderschap wat de wereld nodig heeft. Persoonlijk ben ik voor één wereldwijde wereldleider en het afschaffen van landgrenzen. Ik maak er geen geheim van dat mijn ideale leider de spirituele lerares/genezeres Elisa Namaste is! In mijn wensdroom staat zij aan het hoofd van de miljarden mensen, die nu op deze aardkloot ronddolen. Weg met al die macho-achtige tirannen en ruimte voor een ware Godin van vlees en bloed! Iemand die werkelijk zielsbevrijding en levensgeluk te bieden heeft. Iemand die oerwijs weet te spiegelen. Die Liefdeslicht op geniale wijze weet te verspreiden. Die een onuitputtelijke Bron van Liefdesenergie is. Dat is wat anders en van een totaal andere orde dan die vreselijke neppaus in zijn peperdure jurken met zijn oeverloze gezeur over hoe ze het seksuele misbruik binnen zijn versleten instituut willen gaan aanpakken. Ik ken maar één effectief antwoord: Stop vandaag nog met heel die roomse poespas en hef die roomse kerk direct op! Of zet al die kardinalen, priesters en andere klerikalen met nieuwe heupen en pacemakers op een e-bike en ze rijden zichzelf vanzelf te pletter! (-)

Schrijver: Joanan Goddess Namaste, 26 februari 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 2 stemmen 1.295



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Nemo
Datum:
27 februari 2019
...of het tij te keren is? De jongste generatie is al bekeerd tot de e-doctrine met hun stints en massificerende virtuele games, dus die stappen straks als flying dutchmen van hun e-auto zo over op de e-bike...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)