Einstein

Het leven ligt vervat in onvatbare wiskunde, het streeft naar de rondheid, tot het pi bereikt heeft. Eén plus één is twee, hoe simpel en toch zo waar. Denk daar eens over na. Eén plus één heeft er voor gezorgd dat we in auto's rijden. Dat we onze vrienden en geliefden spreken door een gsm, misschien zelfs duizenden kilometers van elkaar verwijderd.
Dan maar te zwijgen over de schijnbare weerstand Zx, die het produkt is van de electromotorische kracht Em, vermenigvuldigd met de zelfinductie Zm, gedeeld door door de stroomsterkte I, enz, enz.

Onze lichamen zitten ook zo in elkaar. Maar de wiskunde is alsnog zo moeilijk, dat een gepaste formule nog eeuwige kilometers van ons denkvermogen verwijderd ligt. Zoals mijn hart zijn sinusoide klopt, zo is elk geluid een sinusoide, een frequentie. Zoals de smaak van een appel als zijn veelvormige kubus in de smaakpapil past en dan zijn golven naar mijn hersenen stuurt. Ook de reuk laat zich op die kubusmanier aan mij kennen. De aarde draait rond en rond en in die sensatie van golvende frequenties van wind en eb en vloed voel ik mijn lichaam aan. Als de maan haar getijde doet gelden, word ik moe en moet ik gaan slapen. Mijn ogen aanschouwen het licht, geel licht heeft een langere frequentie dan blauw licht. Waar de tast van mijn vingers een nerveuze trilling alweer naar mijn hersenen stuurt, zijn muzieknoten een gevolg van de wiskunde, die ze in sinusoides omvat.

Buiten dit alles, waar ik geen vat op heb, daar heb ik mijn gitaar; als om met alles te spotten, om mijn eigen frequenties te maken en mijn lichaam en geest zich niets aantrekt van natuur en ik de wiskunde in mijn broekzak steek. Denk ik toch, althans. Of was het de goniometrie? De zwaartekracht die de tijd in drie richtingen scheurt? Ik zal het Einstein eens gaan vragen.

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 27 november 2006

drebddronefishmsn.com

Wiskunde sinusoide h sinusoide hart

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.8 met 6 stemmen 1.189