Sneeuwklokjes

Onlangs stonden ze er weer. Zo maar in het wild, langs de kant van de dijk. De sneeuwklokjes. Fragiel bewegend in een verlegen voorjaarsbriesje. Alsof ze van de ene op de andere dag de grond waren uitgeschoten.

Ik herinner me, dat ik er vroeger, als kind, weleens op mijn buik vóór ben gaan liggen om te luisteren of ik de belletjes kon horen klingelen, zoals mijn grootmoeder me had verteld.
Vroeger, toen zoiets nog kon.
Ongedwongen, onbedorven, kind zijn.

Héél even bekruipt datzelfde kinderlijke gevoel van toen me weer. Tot ik me realiseer, dat als iemand me zo zou zien liggen, ik op z'n minst voor "vreemd" zou worden versleten.
En "vreemd" zijn binnen dat onzichtbare netwerk van grote mensen conventies, dat gaat niet.

Bovendien, wat doet het er in de grote mensen wereld toe, of sneeuwklokjes wel of niet klingelen ... ?

Schrijver: hans uil, 2 maart 2008

J.Uilkpnplanet.nl

Sneeuwklokjes

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 4 stemmen 341