Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

IN DRACHTEN IS STEEDS...

Er gaat onophoudelijk een sterke adem over het reusachtige dorp, dat het aanzien heeft van een kleine wereldstad.
Deze onuitputtelijke lucht schenkt vreugdevolle arbeid samen met aangenaam leven. De nijvere adem van Drachten waait door alle fabrieken van deze plaats om werklust te geven aan hoofden, handen en voeten. Tegelijk bezoekt hij gebouwen van handel. Papieren vol getallen en geldbedragen worden door hem gestreeld. Dan krijgen al die cijfers prettige geuren, die noden tot blijmoedig rekenen.

Ook de woonhuizen vergeet de nijvere adem niet. Als een geest dringt hij door muren en dichte deuren. Zijn onzichtbare aanwezigheid laat de mensen voelen hoe zegenrijk het is om steeds weer onze dagelijkse bezigheden uit te voeren.

Af en toe waart de de nijvere adem in een atelier rond. Die schilder of beeldhouwer moedigt hij zo graag aan!

's Nachts is de nijvere adem nooit moe. Maar dan vermijdt hij wel de meeste huizen. Want al die donkere ramen... Ja, die spreken van naderende of zelfs diepe rust. En daar heeft hij geen behoefte aan! Voort, naar fabrieken die heel de nacht in volle gang blijven!
Eén gebouw wordt tijdens het duister door de nijvere adem met buitengewone zorg gekoesterd. Dat is het ziekenhuis Nij Smellinghe, wiens witte kleur smetteloze reinheid uitstraalt. Dankzij de nijvere adem van Drachten behoort dit gebouw tot de schoonste instellingen in de medische wereld.
Langzaam begint het glimmen van de dageraad. De nijvere adem is blij zijn werk weer volledig te kunnen doen.

De nijvere adem heeft echter een kleine voorzaat, die nog altijd bestaat, een teruggetrokken leven leidt. Het is een zuchtje, dat meestal helemaal stil is.
In het goede jaargetijde rust het dikwijls tussen de bloemen van een enigszins wild ogende huistuin. Af en toe schuifelt dat zuchtje door planten en struiken, vertelt daarbij verhalen met behulp van de bladeren. De vogels nemen deze vertellingen op in hun zang. Zijn er mensen die deze verhalende vogelliederen verstaan?
Een enkele keer stijgt het zuchtje naar de kruin van een grote boom. Het fluisterende lover laat zich door heel, heel Drachten horen. Zijn klanken glijden bescheiden de huizen binnen. Ze leggen zich neer op sommige boeken. Dan krijgen de gedrukte geschiedenissen binnen die kaften sterke uitstraling, roepen om gelezen te worden. Mensen krijgen zin om zelf te vertellen; misschien zullen ze ook schrijven.
In de gure maanden slaapt de genoemde sprookjeszucht van Drachten gewoonlijk binnen de dakpannen van een oud arbeidershuisje. Welk huisje, dat is niet bekend.
Soms gaat hij zacht sissend over de straatstenen, weet nog weleens een raampje binnen te glippen en bedrijft voor even weer zijn edele kunst. Want een enkele keer vindt hij bij zijn winteravondtochten een brandende open haard. Met veel genoegen danst hij op de houtblokken. Het vuur geeft hem meer kracht dan ooit. Het gezin dat in de kamer zit, geeft hij verlangen naar een ver verleden, namelijk de tijd waarin mensen van het platteland elkaar sprookjes vertelden bij het knappende wintervuur. Nee, zelfs de sprookjeszucht kan die tijd niet terugbrengen... Wel geeft hij zijn verstaanders de verhalengeest, die nooit verloren zal gaan. Jazeker, want Drachtens sprookjeszucht zal blijven bestaan. Naar men verwacht, zou deze te veel onderdrukt worden door de veel sterkere nijvere adem. Toch is het anders. Boven Drachten ontmoeten twee luchtstromen elkaar. De ene komt van de Friese meren en noemen we daarom "de wijde roep."
De andere is geboren in het bos bij Beetsterzwaag. Dat is de ruis- en ritselstem.
De wijde roep houdt van grote ruimte en eindeloze vergezichten. De ruis- en ritselstem mint vooral woeste dichtheid en verborgen plekjes.
Ondanks hun zo verschillende geaardheid omhelzen de beide luchtstromen elkaar, gaan vloeiend in elkaar over. Zo brengen ze in Drachten het hart van verdraagzaamheid. In deze plaats van stevige aanpak en kunstzinnige verbeelding hebben de nijvere adem en de sprookjeszucht allebei het recht om te bestaan.

Schrijver: Han Messie, 3 april 2010


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.7 met 3 stemmen 1.373



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)