Meer dan gevaarlijk spel

(voor Pier Paolo Pasolini (1922 - 1975))

Je bent geboren op 5 maart 1922 in Bologna. Je vader Carlo Alberto was luitenant in het Italiaanse leger en een fascist. Toen de vijftienjarige anarchist Anteo Zamboni Benito Mussolini probeerde dood te schieten, was je vader er als eerste bij om hem in te rekenen. Enkele fascisten hebben Anteo vermoord. Je moeder Susanna Colussi (1891 - 1981) was schoollerares en je ouders zijn in 1921 getrouwd. Je bent vernoemd naar je oom. Je woonde in Conegliano, bekend van de Prosecco, en op je derde woonde je in Belluno, waar je broer Guidalberto is geboren. Op je vierde werd je vader gearresteerd vanwege gokschulden. Je ging met je moeder en broer naar familie in Casarsa della Delizia, regio Friuli. Op je zevende begon je gedichten te maken, beïnvloed door de schone natuur van Casarza en het dichtwerk van Arthur Rimbaud. Je woonde in Cremona, Scandiano en Reggio Emilia, bekend van Lambrusco-wijn en Parmigiano-Reggiano kaas. Daar ging je naar de middelbare school en je las de groten van de literatuur. Je raakte bevriend met Luciano Serra. In Bologna zaten jullie zeven jaar bij elkaar op de middelbare school. Je hield van voetbal en samen met Ermes Parini, Franco Farolfi en Elio Meli vormde je een literaire discussiegroep. Op je zeventiende was je afgestudeerd en je ging literatuur studeren aan de Universiteit van Bologna. Je studeerde ook filologie en de esthetiek van figuratieve kunst. Je ging er vaak naar de bioscoop en uiterlijk maakte je een sterke, viriele indruk. Je deed mee aan de fascistische cultuur en sportevenementen, maar dat stimuleerde je om later een fervent anti-fascist te worden. Op je negentiende betaalde je zelf een dichtbundel, wat in de smaak viel bij vooraanstaande literatoren. Je ging over tot het communisme en op je twintigste zat je in Casarsa, waar je niet langer je seksuele aard wilde onderdrukken. De Duitsers hebben je gearresteerd, maar vermomd als boer wist je te ontsnappen. Samen met je moeder gaf je in Pordenone en Udine les aan studenten. Je kreeg een homoseksuele relatie met één van je studenten. Rina Kalc, een Sloveens schoolmeisje, werd verliefd op jou, maar die maakte natuurlijk geen enkele kans. In 1945 werd je broer Guidalberto in een hinderlaag vermoord. Je richtte samen met anderen de Friuli Language Academy op en je studeerde af met een scriptie over de dichter/geleerde Giovanni Pascoli (1855 - 1912). In 1946 verschenen de dichtbundels 'De dagboeken' en 'De kreten'. Je zat in Rome en je getuigde van je liefde voor het communisme en je werd lid van de Italiaanse Communistische Partij, waarbij je meedeed aan demonstraties. Je observeerde de wrange strijd van arbeiders en boeren en je schreef er een roman over. Je verloor je baan als leraar, omdat je met minderjarigen betaalde seks had. Je ging met je moeder naar Rome. Je was medewerker van de filmstudio Cinecittà en je verkocht je boeken in stoepwinkeltjes. Dankzij de dichter Vittorio Clemente werd je leraar in Ciampino. In 1954 stopte je als leraar en ging je volop voor de literatuur. Je debuutroman 'Ragazzi di vita' verscheen, over schandknapen/straatgigolo's. Er kwam een rechtszaak, maar je werd vrijgesproken, alleen niet door de terriërachtige rioolpers. Je werkte samen met Federico Fellini en je begon te acteren. Je regisseerde je debuutfilm 'Accattone' (1961), wat weer opschudding veroorzaakte. Ook 'La ricotta' (1963) sleepte je naar de rechtbank. Je reisde met Elsa Morante (1912 - 1963) en haar man Alberto Moravia (1907 - 1990) naar India. Zelf naar Soedan, Kenia, Ghana, Nigeria, Guinee, Jordanië en Israël, waar je documentaires filmde.
In 1963 ontmoette je de geliefde van je leven, de vijftienjarige Ninetto Davoli, die in enkele van je films speelde. De seksuele relatie stopte na enkele jaren, maar je bleef wel met hem samenwonen. Je ontmoette de dichter Ezra Pound (1885 - 1972) en in 1970 kocht je een oud kasteel nabij de middeleeuwse stad Viterbo, waar je je laatste, onvoltooide roman 'Petrolio' schreef.
Je werkte samen met de extreem-linkse organisatie Lotta Continua.
Op 2 november 1975 werd je vermoord en gruwelijk verminkt gevonden op het strand van Ostia, nabij Rome. Ene Giuseppe Pelosi, een zeventienjarige straatprostitué, reed in jouw auto en hij beweerde de moordenaar te zijn, maar in 2005 ontkende hij dat feit. Er zou sprake zijn geweest van drie mannen, die jou een vuile communist noemden. De ware dader zou inmiddels gestorven zijn. Giuseppe zou al die jaren gechanteerd en bedreigd zijn. Verder zou er nog sprake zijn van een afperser. Hoewel het fascisten geweest kunnen zijn, de bewijzen daarvoor zijn nog onvoldoende en dus houden de rechters voet bij stuk. Al was je atheïst, je maakte wel de mooiste verfilming over het leven van Jezus. Iemand die ook om zijn anders-zijn en uitgesproken meningen is vermoord. Je bent begraven in Casarsa, je dierbare Friuli.

Pier Paolo Pasolini Meer dan gevaarlijk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.7 met 3 stemmen 91