Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Overgewicht; zaak v/d overheid?

Mevrouw De Boer heeft ’s ochtends nooit tijd en haar ontbijt (meestal bestaande uit koffie met een gevulde koek) nuttigt ze vaak in de auto. Op haar werk aangekomen heeft ze alweer honger en rond een uurtje of elf haalt ze koekjes met koffie uit de koffiekamer. Om twee uur heeft ze heel erge honger en loopt dan maar even snel naar de snackbar om de hoek, dat duurt tenminste niet zo lang. Wanneer ze om half zes thuiskomt voelt ze zich gebroken en ploft neer op de bank. Ze eet een pizza en later nog een zak chips tijdens het schrijven van artikelen. Het sporten schiet er bij in, maar daar had ze toch al niet echt zin in.


Nu is mevrouw De Boer slechts een verzonnen vrouw, maar er zijn veel mensen die net zo’n leefpatroon hebben. Recente cijfers van de Gezondheidsraad zijn alarmerend: het aantal mensen met overgewicht is tussen 1987 en 1997 toegenomen met ruim een derde; het aantal personen met obesitas – extreem overgewicht - met elf procent. Nederland staat nu zelfs in de wereld topvier, samen met de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Duitsland. De discussie is nu: wat voor oplossing moet er voor het toenemende overgewicht gevonden worden?

Overgewicht leidt niet alleen tot een door de samenleving afzichtelijk bevonden lichaam (hetgeen weer kan leiden tot psychische problemen), maar overgewicht kan ook leiden tot hart- en vaatziekten, diabetes, kanker en gewrichtsproblemen. Gezondheidseconoom Wim Groot beweerde in Trouw dat vier procent van de kosten van de gezondheidszorg te wijten zijn aan de gevolgen van overgewicht.

Er zijn verschillende oorzaken van het ongezonde leefpatroon aan te wijzen.

Tegenwoordig staat op ieder etiket hoeveel vet er in een product zit en daar wordt dan ook goed op gelet. Men eet dus minder vet. Men let echter niet op de joules die op een etiket staan, die de hoeveelheid energie in een product aangeven. Ook eet men veel meer, want er zit immers (bijna) geen vet in, wordt klaarblijkelijk door veel mensen gedacht.
Mensen bewegen slecht, ze gaan over het algemeen met de auto naar het werk en daarna heeft men geen puf of tijd meer om nog te gaan sporten. In het weekend wordt er gewinkeld of gaat men een dagje uit (met de nodige bezoekjes aan restaurants enzovoort), zodat er dan ook geen tijd meer is voor een eventuele sport.

De 24-uurseconomie is ook een oorzaak van verstoorde leefpatronen. Veel mensen zijn erg veel met hun werk bezig en hebben het te druk om een goed de tijd te nemen voor het eten. Het ontbijt schiet er gauw bij in waardoor tussendoortjes erg verleidelijk worden.
Ouders geven hierbij vaak het slechte voorbeeld en leren hun kinderen (onbewust) dat ontbijten niet echt nodig is en sporten onbelangrijk.

Het probleem wordt steeds groter en er zijn dus steeds meer mensen in de samenleving die zich er druk over maken. Deskundigen dragen al diverse oplossingen aan.
Win Groot pleit voor accijns op junkfood. Het gevolg daarvan zou zijn dat men zou overstappen op de goedkopere en dus gezonde producten. Hierop bestaat veel kritiek vanuit de voedingsmiddelenindustrie. Zij denkt dat deze accijns niet zal werken, mensen blijven toch ook gewoon roken ondanks hoge prijzen? Ook denkt de industrie dat supermarktketens producten uit het buitenland zouden gaan importeren. Ook voedingsdeskundige Jaap Seidell zei in Trouw dat deze accijns geen goede oplossing is. Hij vindt dat het te ver gaat en een te betuttelende staat zou creëren. Bovendien zou het voornamelijk de onderkant van de samenleving treffen, daar komt overgewicht namelijk het meest voor.
Jaap Seidell heeft wel ideeën voor andere oplossingen.

Hij denkt dat de voedingsmiddelenbranche ingeschakeld moet worden bij het terugdringen van de hoeveelheid vet eten. Deze branche móet er eigenlijk wel bij betrokken worden, want de productie van eten kan niet zomaar afgeschaft worden; voedsel is natuurlijk een primaire levensbehoefte.
De branche kan veel doen, bijvoorbeeld: alleen nog maar “vetarme” chips maken en deze promoten. Of geen reclame meer voor vet en suikerrijk eten (met de daarbij behorende voor kinderen zeer verleidelijke speeltjes) uitzenden rond kinderprogramma’s. Ook kan de branche gezondere snacks aanbieden en daarbij voorlichting geven. De branche zal hiertoe bereid zijn, omdat ze uit is op positieve aandacht en wanneer ze meehelpt aan de oplossing van het overwichtsprobleem zullen veel consumenten dat waarderen.

Voor het tekort aan beweging is het veel moeilijker om een oplossing te vinden, want bewegen is niet noodzakelijk en eten wel. Misschien dat sportorganisaties in samenwerking met de overheid (voorlichtings)campagnes kunnen voeren.
Ook wat betreft kinderen is dit een moeilijk probleem, ze worden steeds vaker met de auto naar school enzovoort gebracht, omdat men bang is voor gevaarlijke verkeerssituaties en criminaliteit. Bovendien spelen veel kinderen tegenwoordig liever op de computer of kijken ze tv dan dat ze buiten spelen. Misschien dat de overheid hier ook op in kan spelen via scholen.

Bij mensen zoals mevrouw De Boer zal het leefpatroon niet zomaar veranderen. De eerste stap zal door de overheid genomen moeten worden. Zij moeten, samen met de voedingsmiddelenindustrie, supermarkten, horeca, scholen en ouders, gaan nadenken over de juiste maatregelen. Dat zal een goede stap zijn in de richting van het oplossen van dit ingewikkelde probleem.

Schrijver: An Terlouw, 30 september 2014


Geplaatst in de categorie: voedsel

3.7 met 6 stemmen 1.173



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)