Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

ZELFDESTRUCTIE

Waarom slaan zovelen de hand aan zichzelf? Dat valt grotendeels te achterhalen als je de levensschetsen van Joanan Rutgers leest. Dat zijn er al zo’n 2300!
Nadat van Jeroen Brouwers in 1983 “De laatste deur” verscheen, met essays over zelfmoord in de Nederlandstalige Letteren, nam hij het stokje over lijkt het en bleef Rutgers op zijn manier benadrukken hoeveel mensen besluiten uit het leven stappen. Hij betrok daarbij mensen uit allerlei kunstdisciplines.

Dat de mens zich in een wereld vol tegenstellingen staande moet zien te houden, is een van zijn zwaarste taken. In zijn innerlijke microkosmos strijdt het licht met het donker, de engel met het beest, de hoop met de wanhoop, de liefde met de haat en de levensdrift met de doodsdrift. Heeft de laatste je eenmaal in zijn greep, is het eigenlijk al te laat. Hij is dan te krachtig geworden en wint het van je eigen verzwakte wil. Hij drijft je steeds verder in het nauw en duwt je uiteindelijk de afgrond in die leidt tot het eind van je rol op het schouwtoneel dat leven heet. Het licht gaat uit. Dat ging het al vaker en de schakelaar om het weer aan te krijgen, is zo onvindbaar als een speld in een hooiberg.

Sigmund Freud en niet hij alleen, zag lichaam en geest als energiestromen. Vol levens- maar ook doodsdrift (Thanatos) De drang tot voortplanting en zelfbehoud (Eros) versus het verlangen naar een spanningsloze toestand. Een samenvallen met alles en iedereen, een uitstijgen boven een leven in dualiteit. Veel hedendaagse spirituele leraren houden voordrachten, zelfs op You Tube, over de weg naar die non-dualiteit.

Eén van hen is bijvoorbeeld Rupert Spira, kunstenaar (keramist) met diepe belangstelling voor mystiek. Hij wijst ons o.a. op Het Bewustzijn. Dat zou de enige werkelijkheid zijn die lichaam, geest en wereld hun ogenschijnlijke realiteit verschaft. Maar goed, ook al pleit hij voor het directe pad naar deze ervaring, nog lang niet iedereen weet van het bestaan ervan. Nog lang niet iedereen kent Spira en het begrip mystieke wijsheid.

Binnen het christendom is zelfdoding not done. In vroeger eeuwen werd je als je een eind aan je leven had gemaakt, geen graf te midden van alle doden rondom of binnen de kerk vergund, maar werd je buiten die ‘gewijde grond’ begraven.

Toen de Surinaams-Hindoestaanse schrijver Anil Ramdas zijn leven beëindigde, had dat nogal wat discussies tot gevolg binnen de Hindoestaanse gemeenschap. Je hebt je lichaam slechts in bruikleen vindt men daar. Suïcide is een misdaad. Je moet leren leven met je karma, dat aanvaarden is de boodschap. Je onderbreekt anders het goddelijke systeem. (Trouw Perdiep Ramasar 13/03/12).

Een stroming als de Theosofie ziet ook liever niet dat de mens er zelf een eind aan maakt. Juist omdat zo’n daad zulke grote gevolgen heeft voor alles en iedereen. Niet in het minst voor jezelf. Het astrale lichaam dat de mens volgens o.a. deze leer heeft en dat veel langzamer ontbindt dan het fysieke lichaam, zal moeilijk rust vinden en de ziel zal bij een reïncarnatie opnieuw moeten leren omgaan met zijn levensopdracht, waarin zij alles meeneemt wat nog niet werd uitgewerkt op tussenstation Aarde. Ook Jodendom, islam en boeddhisme keuren zelfdoding af. Zelfmoordterroristen vormen een uitzondering, want worden beschouwd als martelaren, een niet geringe status. (Quest Monique Kitzen dinsdag 11 september 2012).

Dat hij echt aan het leven leed, vertrouwde een dichter mij ooit toe. Doorleef toch alsjeblieft je karma had ik hem, maar dat is helaas achteraf, willen zeggen. Want dat wordt lang niet door iedereen volbracht. Natuurlijk is dat uit spiritueel oogpunt.

De mens is een gecompliceerd wezen. Psychisch en fysiek. De gecompliceerde chemische processen in de hersenen kunnen leiden tot psychische ziekten, waarvan het leed niet is te overzien. Allerlei omgevingsfactoren en levensgebeurtenissen zijn daarnaast van invloed op ons wel en wee en leiden in veel gevallen tot trauma’s.
Als niet te verwezenlijken idealen, het verschil tussen realiteit (mijns inziens bestaan er vele realiteiten) en de subjectieve beleving van een individu botsen met de meest gangbare, algemenere ‘werkelijkheid’, kan dat ook catastrofale gevolgen hebben. Een ontdekkingsreis, het zich ervan bewust worden een soort pelgrim of reiziger te zijn, dat wens ik ondanks alle ontberingen en de diepe eenzaamheid die daarbij komt kijken, eenieder bij deze toe.

Laat ik maar eindigen met de taal van de dichter:
‘Van spiritueel analfabeet, naar overijverige leerling, buig ik mij verbijsterd over een ijl alfabet.’ Volg hem na zou ik zeggen.

Schrijver: Anneke haasnoot, 12 december 2014


Geplaatst in de categorie: individu

4.5 met 4 stemmen 942



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
14 december 2014
Ja Gabriela, het is inderdaad meer een kwestie van weg willen uit je huidige situatie. En, Joanan, hoe bijzonder dat je Wicca-hogepriester ook bent naast schrijver/dichter, zo kom je nog eens iets te weten! Ik kan alleen maar spreken uit eigen ervaring. Iemand die heel belangrijk voor me was in mijn leven, kon niemand, zelfs ik niet, ervan weerhouden een eind aan zijn leven te maken. Hij was echt al te ver heen en los van alles en iedereen. Een katharsis doorstaan haalt niet iedereen. De dichter van de slotzin van mijn stuk redde het door het spirituele in te duiken. De dood in de ogen zien en dat terwijl je in volslagen duisternis verkeert, is geen pretje en kan louterend zijn is mijn ervaring, maar ook funest. Als je jouw naam intikt Joanan staat er onderaan de bladzij hoeveel stukken je al schreef, kijk maar eens. Mij ontbreekt de tijd door te scrollen naar 2300 zoveel, dus ik weet inderdaad niet of je vele beschouwingen allemaal over de dood gaan, dat weet jijzelf het beste. Bij mij kun je zien dat ik er nog geen zestig uit mijn pen perste. Liefde ja, die kun je pas geven als je ook van jezelf houdt/hebt leren houden. Misschien schrijf ik nog een vervolg, waarin ik probeer wat dieper op e.e.a.in te gaan. By the way, ik ben ook een fan van Jung! vergeet niet dat we allemaal onze eigen weg gaan naar wat wel inzicht, bewustwording of Het Licht wordt genoemd. Het einddoel; de eindbestemming is hetzelfde. Helaas is nog lang niet iedereen zover. Ik ga er ook vanuit dat God houdt van hen die het leven niet langer aankonden.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
12 december 2014
Email:
gabrielamommersyahoo.com
Het is geen kwestie van dood willen, maar een kwestie van weg willen, ergens anders willen zijn, omdat we er met z'n allen hier zo'n zooitje van maken. De illustratie is overigens het bekende kunstwerk 'Stairway to Heaven' van Jim Warren. Hij heeft daar later nog vele variaties op gemaakt, terug te vinden op zijn site, waarvan eentje 'From Hell to Eternity' heet. Wellicht dat die verbeeldt wat iemand die bewust uit het leven stapt, hier achterlaat: een hel op aarde. Want zo voelt het. Living in a hell called earth. Dat je als kind je al afvraagt, waar de uitgang is. Afgelopen maandag was het item nog in Pauw. Maar liefst 1854 Nederlanders maakten vorig jaar een einde aan hun leven. Het aantal zelfdodingen in Nederland stijgt voor het zesde jaar op rij tot een recordaantal. Dat vinden ze dan raar, nadat de crisis zovele levens kapot bezuinigd heeft. Er komt onder andere een moeder aan het woord, wiens kind al dood wilde toen ze acht jaar was. Pijnlijk herkenbaar.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
12 december 2014
2300? Volgens mij overdrijf je of zie je minstens dubbel door de Southern Comfort. Dat Jeroen Brouwers één van mijn leermeesters is, ontken ik niet. Dat ik er mijn persoonlijke draai aan heb gegeven, ook niet. Dat ik vooral kunstenaarszielen heb beschouwd, komt, omdat ik mijzelf met hen het meeste verwant voel. Wanneer je wordt overspoeld door de doodsdrift, dan is het volgens mij juist helemaal niet te laat en kan de katharsis/transformatie pas beginnen. Zelfs al gaat het licht uit, dan mag je blijven ploeteren om uit het duistere moeras te komen. Freud dacht extreem zwart-wit en was geobsedeerd door de seksualiteit. Carl Gustav Jung was veel intelligenter en wist spiritualiteit met de diepte-psychologie te verbinden. Niet-dualistische verlichting is in het hiernumaals bereikbaar en dan spreek ik uit eigen ervaring. Maar dan moet je wel durven om door de diepste, geestelijke dalen te gaan. Om uiterlijk totaal veracht te worden. Om je volkomen kwetsbaar op te stellen. Al kijk je Magere Hein rechtstreeks in zijn trieste tronie, dan kun je toeslaan en hem te slim af zijn. En dat hoeft niet altijd alleen te gebeuren, want er zijn talloze, gespecialiseerde psychiaters, die je kunnen begeleiden. Jezelf laten opnemen, is altijd beter, dan er daadwerkelijk een einde aan maken. Dat is al een grote stap richting de overwinning van het monsterlijke doodsverlangen. Over fysieke schade moet je je niet schamen, want je psyche/ziel was werkelijk in grote nood. Psycho-somatische kenmerken. Diepe dalen leveren vroeg of laat hoge bergen op. Dat godsdiensten mensen, die zelfdoding hebben gepleegd, afwijzen en veroordelen, is goddeloos, want God houdt juist van hen, die te zwak waren om hun karma te dragen. "De mensen zien wat voor ogen is, maar God ziet het hart aan!", is mijn lievelingsbijbelspreuk. Juist de meest lieve mensen redden het niet op deze meedogenloze, keiharde, gewetenloze planeet. En dat gaat me aan mijn hart. Terwijl de harteloze ploerten en schurken vaak maar door treiteren. Mensen, die zelfdoding plegen, nemen vaak ook een heleboel onuitgesproken onrecht met zich mee en juist dat hiaat probeer ik te achterhalen en openbaar te maken. Gebrek aan ware liefde is er één van. Eenzaamheidsbeleving ook. Net als onverwerkte jeugdtrauma's. Anil Ramdas was een uitzonderlijk intelligente persoonlijkheid naar wie ik graag luisterde. Hij had wel een speciale kwetsbaarheid over zich, die hij angstvallig probeerde te verbergen, herinner ik mij. Hij presenteerde ooit Zomergasten als de beste. Hij was een uiterst lieve man. Juist dan, denk ik dan weer. Zelfdodingsterroristen willen vooral zoveel mogelijk ingebeelde vijanden doden en hun haatprincipe geldt als buitengesloten van zeg maar humane zelfdodingen. Daarna zouden ze worden beloond met seksgewillige maagden, over macho-wensachtige sprookjes gesproken. Alle godsdiensten zijn crimineel misleidende sprookjes, die allang verboden en uitgebannen moeten worden, gezien de dodelijke schade die zij aangericht hebben en aanrichten. Anneke zegt ons ons karma te blijven doorleven en als een pelgrim door te wandelen, maar dat lijkt mij een schrale troost voor hen, die gevangen zitten in psychische duisternis en continu pijngevende eenzaamheidsbeleving. Het is zo clichématig en oppervlakkig gebracht, weet je. Mensen, die in volstrekte eenzaamheid worstelen met het al of niet zelfdoding willen plegen, denken niet aan hun karma-eventualiteit en een heilzame pelgrimage, want die zweten iedere seconde in bijna acute ademstilstand. Zij zijn niet gebaat bij filosofische bespiegelingen, maar eerder bij een hand op hun schouder of in het beste geval een stevige, welgemeende hug. Eerlijke bejegening, in plaats van fictieve zoethoudertjes. Harde ingrijpingen indien noodzakelijk en geen softy gelik en geslijm. Volg die dichter van Anneke maar niet na, want die ziet zichzelf als een spirituele loser en dat is nu juist niet na te volgen, omdat ware spiritualiteit, uitstijgend boven alle godsdienstwaanzin, de beste link tot inlijving van eventuele zelfdoders is. Het geloof in de Godin moet hersteld worden, na pakweg 2000 jaar ellende inzake het geloof in een God. Ik kan er maar niet genoeg op hameren, dat de Godin daarvoor vele en vele eeuwen langer vereerd werd. En terecht, want Zij is de Liefde en Hij is de Haat! Als Wicca-hogepriester kan ik gerust stellen dat Zij niemand laat vallen en voor iedereen evenveel strijdt!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)