De Popilaris
Wordt vooral aangetroffen in gelegenheden met volledige vergunning en is daar vaak het middelpunt van een jolig gezelschap. Al naar gelang zijn kennelijke staat begroet hij je bij binnenkomst met een welgemeend ‘he ouwe rukker’, of kust je nat op het voorhoofd. De gemeenplaatsen van de Popilaris zijn op ieder persoon en in elke situatie toepasbaar. Enkele voorbeelden uit zijn repertoire aan weerwoorden;
‘Dat moet je een ander laten doen’
‘Mij maken ze de pis niet lauw’
‘Goed gereedschap hangt onder een afdakje’
De Popilaris mengt zich op afstand in ieder geprek waarvan hij denkt er een hilarisch deuntje in mee te kunnen fluiten en ligt in een oogwenk met twee kwinkslagen bovenop de conversatie. Onderwerpen doen niet terzake, Het gaat de Popilaris niet om inhoud of argumenten. Hij gedijt bij het zijspoor, het gebbetje, de schouderduw, de overtreffende trap.
De Popilaris koestert zijn gelijk, dat hij met luide stem verovert;
‘Nee, moet je luisteren’, gevolgd door een verhaal dat begint met zijn persoonlijk voornaamwoord. Zo is de wagen van de Popilaris zuiniger dan die van u, 1 op 20 minimaal en dan trekt hij ook nog eens door op de snelweg. Is zijn huis tijdens de crisis in waarde gestegen, krijgt hij in tegenstelling tot u juist belasting terug en heeft het ondanks de natte zomer op zijn vakantieadres geen dag geregend.
Bij het afrekenen in het kassahoekje telt hij zorgvuldig de streepjes op de lat, en zegt met het achteloze gebaar van een man in bonus tegen de bediening dat ze het even op moeten schrijven. Thuis is de Popilaris zwijgzaam en snel uit zijn humeur. De kinderen moeten op hun tenen lopen, papa slaapt.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: algemeen
portret
853
Geef je reactie op deze inzending: