De meest literaire vriend van Herman Brood

(voor Pé Hawinkels (1942 - 1977))

Je bent geboren als Petrus Hermandus Hubertus (Pé) Hawinkels op 29 september 1942 in Hoensbroek.
Jouw vader was Antonius Hubertus Wilhelmus Hawinkels (1904 - 1952) en hij was machinist in de elektrische centrale van de Staatsmijn Emma.
Jouw moeder was Adriana Maria Heijboer (1905 - 1990). Jij was de jongste van zes kinderen. Van 1948 tot 1954 zat je op de Sint-Petrusschool in Hoensbroek. Daarna ging je naar het gymnasium van het Sint-Bernardinuscollege in Heerlen, een katholieke scholengemeenschap voor het middelbaar onderwijs, in 1911 gesticht door de paters Franciscanen, met name door de directeur en rector Damascenus Rombouts (1878 - 1946).

Oud-leerlingen van het Bernardinuscollege waren ook de dichter/schrijver Jan Hanlo en de politicus/diplomaat Frans Timmermans.
Jaarlijks kreeg je de prijs voor de beste leerling: een woordenboek moderne vreemde talen. Aanvankelijk wilde je striptekenaar worden.

Je was een schrijver, dichter, vertaler, publicist en letterkundige. Je publiceerde veel gedichten, cursiefjes, muziekrecensies en enkele boeken. Verder vertaalde je enkele boeken van Friedrich Nietzsche, Hermann Hesse en Thomas Mann naar het Nederlands. Van Mann publiceerde je 'De Toverberg' en 'De Dood in Venetië'. Jouw eigen werk bestond vaak uit lange lange zinnen, die met een uniek rijk vocabulaire werden versierd. Je wist jouw schrijfwerk met veel snelheid op te schrijven en vaak met glasheldere beschouwingen doorspekt.
Je bent onterecht in de vergetelheid geraakt. Je schreef talrijke artikelen over jazz- en popmuziek en je maakte songteksten voor Herman Brood.

Samen met jouw Hoensbroekse vrienden Frits Robeerst en Jo Bertram ging je naar Nijmegen om daar te studeren. Met Frits was je zeer close. In 1960 ging je in Nijmegen klassieke talen studeren, maar eind 1961 ging je verder met Nederlandse taal- en letterkunde. Je schreef veel pittige cursiefjes en enkele gedichten voor het Nijmeegs Universiteits Blad. Je was actief voor de Nijmeegse studentenvereniging Diogenes, die zich aan de Van Schaeck Mathonsingel 10 bevond. In de jaren tachtig was het nachtcafé van Diogenes de enige plek in Nijmegen, waar tot in de vroege ochtend kon worden gedronken. In deze witte villa waren dikwijls optredens van The Police, The Cure, Herman Brood en Frank Boeijen. Jij was een tijd medewerker van Diogenes, waar eveneens Loes Luca, Willem Oltmans en Jules Deelder optraden.
Op 21 september 2005 ging Diogenes failliet.

In 1968 verscheen jouw dichtbundeldebuut 'Bosch & Bruegel'. In datzelfde jaar verscheen jouw prozawerk 'Autobiografische flitsen & fratsen'. In 1969 verscheen jouw tweede dichtbundel 'Het uiterlijk van de Rolling Stones'. In 1971 verscheen jouw bundel columns 'Ik hau van Holland'. Van 1974 tot 1977 schreef je liedteksten voor Herman Brood & His Wild Romance, o.a. 'Crocodile', 'One more dose', 'Hit', 'Skid Row', 'Lepers & The Dead' en 'Champagne (& Wine)'. Je schreef ook voor de popgroep Vitesse.
In Nijmegen was je een geziene figuur, vanwege jouw grote auto's, jouw experimenteren met diverse drugs, jouw lange reizen en de grote hoeveelheid vrouwen in jouw leven.

Je had vaak pleisters rond jouw vingertoppen vanwege het voortdurende typen. Jouw begeleider was professor Willem Asselbergs, beter bekend als Anton van Duinkerken, bij wie je in 1965 jouw scriptie over de Victor Slingeland-symfonie van Simon Vestdijk had geschreven. Je hebt nog met Vestdijk over zijn romancyclus gecorrespondeerd. Asselbergs overleed op 27 juli 1968. Je zou nog bij hem jouw doctoraalscriptie over Vestdijk schrijven.
Je was redactielid van het literaire maandblad 'Raam' en je publiceerde o.a. verhalen in 'De Revisor', 'Maatstaf', 'Raster', 'Merlijn' en 'Jazzwereld'. Je was bevriend met de schrijver Thomas Verbogt.

Na 1970 was je vooral een beroepsvertaler en samen met de monnik Pius Drijvers vertaalde je bijbelfragmenten, o.a. 'Prediker' en 'Job'.

Op 16 augustus 1977 ben je door een hartstilstand overleden. Pas acht dagen later ben je achter jouw bureau in de Mr. Frankenstraat 82 in Nijmegen gevonden. Thomas Verbogt was daarbij. Jouw Jaguar stond niet voor de deur geparkeerd en je was wel vaker een paar dagen spoorloos. Verder hielden jouw huisgenoten jou het liefste zoveel mogelijk met rust, opdat je schrijven kon. Je werd 34 jaar en je bent in Hoensbroek begraven. Herman Brood, die jarenlang jouw vriend was en geregeld bij jou logeerde, heeft een bos rozen op jouw graf gelegd. Uit 'One more dose': 'One more dose, cause he never knows were to quit!'.