Ongewild door de geallieerden vermoord

(voor Mila Racine (1921 - 1945))

Je bent geboren op 14 september 1921 in Moskou. In 1922 vluchtte jouw familie voor het Sovjet-regime richting Frankrijk, het land van de rechten van de mens. Jij studeerde aan de Lycée in Parijs en in 1936 was je voor de middelbare school afgestudeerd. Je was een erg knappe jongedame. Als jonge, Joodse verzetsstrijdster heb je honderden jonge kinderen gered door hen via de bergen van Frankrijk naar Zwitserland te brengen. Je was een ware heldin van groot formaat. Van 1936 tot 1940 woonde je samen met jouw broer Emmanuel en jouw zus Sacha op 97 Rue de Rome in Parijs.

In de eerste twee jaar van de Tweede Wereldoorlog werkte je als een maatschappelijk werkster in de interneringskampen in Zuid-Frankrijk, vooral in Gurs, waar jij de gevangenen hielp met eten, kleren en dekens. In de lege, saaie dagen gaf jij hen een bezigheid. Toen de Jodenvervolging escaleerde, besloot je een actievere rol te spelen om de kinderen in veiligheid te brengen. Met gevaar voor jouw eigen leven hielp je een smokkelroute op te zetten om de kinderen de Frans-Zwitserse grens over te krijgen.

In 1942 ging jij met jouw familie naar de Pyreneeën. Je zorgde voor de kinderen en je plaatste hen in pleeggezinnen om hen van deportaties te redden. Op 16 juli 1942 verslechterde de situatie voor de Joodse bevolking. In 1943 koos je ervoor om lid te worden van een Joodse verzetsorganisatie in Haute-Savoie. Je werd verantwoordelijk voor de groep van MJS, de zionistische jeugdbeweging van Saint-Gervais, nadat je in Nice enkele kinderen verzorgde. Je trotseerde de gevaren. Op 8 september 1943 hebben de Duitse troepen het gebied van de maritieme Alpen tot de Savoye bezet en de Italianen verdreven. Dit heeft jouw smokkelwerk sterk bemoeilijkt.

Als jonge vrouw werkte jij nauw samen met jouw broer Emmanuel. Jullie stonden onder de verantwoordelijkheid van Georges Loinger, de schepper van de ondergrondse spoorlijn. Op 21 oktober 1943 begeleidde je samen met Roland Epstein een groep kinderen. Een Duitse patrouille onderschepte jullie, terwijl jullie richting Saint-Julien-en-Genevois gingen. Je onthulde jouw ware identiteit niet en je noemde jezelf Marie-Anne Richemond. Daarna werd je in het Hotel Pax in Annemasse opgesloten. In deze nazi-gevangenis werd je gemarteld. De 32 kinderen van twee-en-een-half jaar tot en met achttien jaar zijn allemaal gearresteerd. Het lukte burgemeester Jean Deffaugt van Annemasse om hen te bezoeken en wat comfort te schenken. Jean wist een paar kinderen vrij te krijgen, ook een baby van 14 maanden.

Jean bedacht een plan om jou te laten ontsnappen, maar deze oplossing weigerde jij uit angst voor de gevolgen voor de kinderen, waar jij verantwoordelijk voor was. Je hebt jouw broer nooit terug gezien. Je werd naar de gevangenis van Fort Montluc in Lyon gebracht en daarna naar het kamp van Compiègne. Op 30 januari 1944 werd je naar het kamp Ravensbrück gebracht, waar je op 3 februari 1944 arriveerde. Je hielp jouw metgezellen en je wist zelfs een koor te organiseren. Op 7 maart 1945 werd je samen met een groep andere gevangenen naar het concentratiekamp Mauthausen gebracht, waar je kapotte spoorrails moest repareren.

Op 30 maart 1945 werd je gedood door de geallieerde bombardementen. Je werd 26 jaar. Je hebt meer dan 230 kinderen naar Zwitserland gesmokkeld. Je ontving het Croix de Guerre en de Medaille de la Resistance.

Mila Racine Georges Georges Loinger Roland Epstein

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 65