Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De Joodse pijn, die alsmaar uitdijt

(voor Hilde Domin (1909 - 2006))

Je bent geboren als Hilde Löwenstein op 27 juli 1909 in Keulen. Jouw Joodse ouders waren de advocaat Eugen Löwenstein en de zangeres Paula, geboren in Trier. Op 6 maart 1929 slaagde je voor het Merlo Mevissen Lyceum in Keulen. Tussen 1929 en 1932 studeerde jij aan de Universiteit van Heidelberg, Keulen, Bonn en Berlijn. Je studeerde rechten, economie, filosofie en sociologie. Je kreeg o.a. les van de psychiater/filosoof Karl Jaspers en de socioloog Karl Mannheim. In 1931 ontmoette jij de Joodse Erwin Walter Palm, die later jouw man werd. In 1932 ging je samen met Erwin naar Italië om het oprukkende antisemitisme te ontvluchten.

Erwin was een schrijver, archeologie-geleerde en historicus. Erwin en jij zijn in 1936 getrouwd. Jullie woonden eerst in het imposante Florence en daarna in Rome. In Florence promoveerde je op de geschiedenis van de Renaissancestaat. In 1939 verlieten jullie het fascistische Italië van Benito Mussolini. Jullie gingen naar Engeland, waar jij als taallerares aan het St Aldyn College werkte. In 1940 arriveerden jullie in Santo Domingo in de Dominicaanse Republiek, waar jullie 14 jaar bleven wonen. Erwin werkte er als geschiedenisleraar aan de Universiteit van Santo Domingo, opgericht in 1538 door Paus Paulus III.

Van 1947 tot 1952 doceerde jij Duitse taal- en letterkunde aan de universiteit. Erwin catalogiseerde de schatten van Amerika's oudste kathedraal Catedral de Santa Maria la Menor uit 1536. Erwin deed nauwgezet onderzoek naar de oude, koloniale stad van Santo Domingo, Europa's oudste, Amerikaanse stad uit 1502. Terwijl jij de begeleidende foto's maakte. In 1951 begon jij gedichten te schrijven, na het overlijden van jouw moeder. Je gebruikte het pseudoniem Hilde Domin, uit dankbaarheid voor de stad, die jou onderdak had gegeven. Je verbleef vele middagen in het huis van Francisco Prats Ramirez, waar je over literatuur en poëzie sprak.

In 1954 keerde je samen met Erwin naar Duitsland terug. Erwin's familie was door de barbaarse nazi's vermoord. Na Frankfurt am Main gingen jullie in 1961 naar Heidelberg, waar Erwin Spaans-Amerikaanse kunst en cultuur aan de universiteit doceerde. Erwin schreef ook poëzie en hij vertaalde de Spaans-Amerikaanse poëzie in het Duits.

Jij was goed bevriend met de Joods-Duitse dichteres/toneelschrijfster Nelly Sachs, die in 1966 de Nobelprijs voor de Literatuur won. Van 1960 tot 1967 correspondeerde je met Nelly. Nelly leed een tijd aan hallucinaties en paranoïde waanbeelden aangaande de vervolging door de nazi's, waardoor ze enkele jaren in een psychiatrische kliniek zat. Ook al herstelde ze voldoende om op zichzelf te kunnen wonen, haar geestelijke gesteltenis bleef altijd uiterst fragiel. Nelly overleed op 12 mei 1970 door darmkanker in Stockholm. Ze werd 78 jaar en ze is in de Norra begravningsplatsen begraven.

Jij was ook bevriend met de filosoof Hans-Georg Gadamer (1900 - 2002), die een bevriende leerling van Martin Heidegger was, wat verminderde toen Heidegger de Nazipartij bleef steunen. Toch hielp Heidegger zijn half-Joodse minnares Elisabeth Blochmann wel uit Duitsland emigreren en had hij een liefdesrelatie met de Joodse filosofe Hannah Arendt. Op 7 juli 1988 overleed Erwin in Heidelberg.

In 1999 verscheen jouw laatste dichtbundel 'Der Baum blüht trotzdem'. Je bleef jouw gedichten voorlezen. Op 22 februari 2006 ben je na een fatale val op zwart ijs in Heidelberg overleden. Je werd 96 jaar en je bent begraven in de Bergfriedhof van Heidelberg, bij Erwin. En nabij het graf van de dichter Friedrich Gundolf (1880 - 1931), getrouwd met de schrijfster Elizabeth Salomon en bevriend met Stefan George tot de pijnlijke breuk in 1923.

Schrijver: Joanan Rutgers, 25 januari 2019


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)