Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Transgenderschap uitgeleefd en geboekstaafd

(voor Zinaida Nikolajevna Hippius (1869 - 1945))

Je bent geboren op 20 november 1869 in Sint-Petersburg. Je stamde af van de kleine Duits-Russische landadel. Jouw ouders waren Anastasia Vasilyevna en Nikolai Romanovich Gippius. Jouw zussen waren Anna, geboren in 1872, Tatiana (1877 - 1957) en Natalia (1880 - 1963). Op jouw zevende schreef je al volwaardige en publiceerbare gedichten.

In 1888 trouwde jij met de schrijver/dichter/filosoof Dmitri Sergejevitsj Merezjkovski, die op 14 augustus 1865 in Sint-Petersburg is geboren. Dmitri was de vader van het Russisch symbolisme. In 1894 ben jij door Ilja Repin geportretteerd. In 1900 is Dmitri door Repin geportretteerd. Door de revolutie van 1905 werden jullie ineens linksgezind. Je verhuisde met Dmitri naar Parijs. De Russische fotograaf Karl Boella maakte in 1914 een mooie foto van jou. Na de Oktoberrevolutie in 1917 gingen jullie naar Sint-Petersburg terug. Eind 1919 gingen jullie naar Parijs terug, want jullie waren in de nieuwe, Russische machthebbers teleurgesteld. Jullie woonden aan de Rue Colonel Bonnet, waar jullie een druk bezochte salon hadden. Er kwamen veel vernieuwende dichters, schrijvers en filosofen bij jullie over de vloer. Jullie vertegenwoordigden de typische, Russische emigrant van na de revolutie. Je was politiek actief en je schreef veel anti-communistische pamfletten.

Je was een politiek strijdbare vrouw en je was een gepassioneerde en grillige vrouw. Leon Trotski (1879 - 1940) noemde jou 'een koud intellect en een slang'. De dichteres/schrijfster Nina Berberova schreef: 'In Zinaida Nikolajevna was veel aanwezig wat ook in Gertrude Stein aanwezig was: dezelfde neiging om ruzie te maken met mensen en daarna op een of andere wijze weer vrede met hen te sluiten.'. In jouw poëzie en proza slinger je heen en weer tussen het aardse en het religieus-spirituele. Dmitri was niet alleen anti-communistisch geworden, maar ook pro-fascistisch. In de jaren dertig werd hij voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Literatuur, maar vanwege zijn Hitler-sympathie kwam hij niet in aanmerking.

Jouw memoires worden nog wel graag gelezen, wat in de Nederlandse vertaling als 'Een schittering van woorden' in de Privé-domein-reeks verscheen. Je geeft daarin o.a. portretten van de schrijvers Aleksandr Blok, Andrej Bely en Vasili Rozanov. Je beschreef ook jouw huwelijk met Dmitri, wat erotisch gezien een complete mislukking was. In vele opzichten speelde jij een mannenrol, want je voelde jezelf een man, die in een vrouwenlichaam gevangen zat. Je was ervan overtuigd dat een verslaving aan een als normaal beschouwde seksualiteit jou aan de dood zou ketenen. Je was biseksueel en je was geestelijk innig verbonden met de homoseksuele schrijver Dmitri Filosofov.

Jij had nauwe contacten met de geheime sekte van de chlysten, die in de 17-de eeuw zijn ontstaan uit de Russisch-orthodoxe kerk. Ze zijn bekend om hun enthousiasme voor extase. Ze worden ook wel flagellanten genoemd, die zichzelf in het openbaar geselen om barmhartigheid af te smeken. De rituelen van de chlysten gaan gepaard met seksuele orgieën. Door zelfkastijding proberen ze Christus in zichzelf te vinden en te worden. Ze wijzen echtelijk geslachtsverkeer af, maar verder doen ze volop aan seksuele uitspattingen met als doel om christelijke genade te kunnen krijgen. Waarschijnlijk was Raspoetin ook lid van deze sekte, iets wat zijn dochter later ontkende. Nadat ze zichzelf in rituele erediensten extreem kastijden, gaan ze over tot wilde promiscuïteiten met elkander.

De chlysten wijzen het priesterschap, de heilige boeken en de verering van heiligen af. Ze geloven in de mogelijkheid van de directe communicatie met de Heilige Geest en de vleeswording daarvan in levende mensen. Een radicale afsplitsing zijn de skoptsen, die aan castratie en mastectomie doen. Iedere man kan Christus worden en iedere vrouw kan Moeder Gods worden. In jouw memoires wemelt het van de seksualiteit en de bizarre figuren. Je vierde het leven volop, maar aan de andere kant omarmde je de dood als een verlossing uit de gruwelijke realiteit. Jouw man Dmitri is op 9 december 1941 in Parijs overleden. Jij bent op 9 september 1945 in Parijs overleden. Je werd 75 jaar.



Zij

In haar verdorven, schamele geslepenheid
Is zij als as zo grijs, als stof is zij.
Ik sterf aan die stikkende benepenheid,
Aan die verbondenheid van haar en mij.

Ze zit vol stekels en is niet inschikkelijk,
Gelijk een slang is zij, koud en gevlekt.
Haar krom gebogen schubben zijn verschrikkelijk
En hebben mij met wonden overdekt.

Log is ze, afgestompt en niet ontvankelijk.
O, drong een scherpe angel door tot mij!
Ze is zo lusteloos en ontoegankelijk,
Niet te benaderen en doof is zij.

Ze kronkelt vleiend rond me, de aanhalige,
Ze smoort me haast, dit duistere reptiel.
En dit vasthoudende, en dit onzalige,
Dit angstaanjagende - dat is mijn ziel!


Vertaling: Margriet Berg, Marja Wiebes

Schrijver: Joanan Goddess Namaste, 10 maart 2019


Geplaatst in de categorie: idool

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)